Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Παιδιού

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Η Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Παιδιού των Ηνωμένων Εθνών είναι μια διεθνής συνθήκη ανθρωπίνων δικαιωμάτων, η οποία ορίζει τα αστικά, πολιτικά, οικονομικά, κοινωνικά, υγειονομικά και πολιτιστικά δικαιώματα των παιδιών.[1] Η Σύμβαση ορίζει ως παιδί κάθε ανθρώπινο ον κάτω των δεκαοκτώ ετών, εκτός εάν η ηλικία ενηλικίωσης βρίσκεται σε κάποια νεαρότερη ηλικία (16 ή 17 συνήθως).[2]

Τα έθνη που έχουν επικυρώσει ή ενταχθεί στην συμφωνία δεσμεύονται να την τηρήσουν σύμφωνα με την διεθνές δίκαιο. Όταν ένα κράτος έχει υπογράψει τη συνθήκη αλλά δεν την έχει επικυρώσει, δεν δεσμεύεται από τις διατάξεις της σύμβασης αλλά υποχρεώνεται ήδη να μην δρα ενάντια στον στόχο της σύμβασης[3]

Η Επιτροπή για τα Δικαιώματα του Παιδιού αποτελείται από 18 ανεξάρτητους εμπειρογνώμονες και ευθύνεται για την επιτήρηση της τήρησης της σύμβασης από τα κράτη που την επικύρωσαν. Οι κυβερνήσεις απαιτούνται να αναφέρουν και να εμφανίζονται στην Επιτροπή για τα Δικαιώματα των Παιδιών του ΟΗΕ για να εξεταστούν στην πρόοδο που έχουν καταγράψει όσον αφορά την επέκταση της τήρησης της σύμβασης και το καθεστώς των δικαιωμάτων των παιδιών στη χώρα.[4] Οι αναφορές και οι γραπτές απόψεις, καθώς και οι ανησυχίες της επιτροπής μπορούν να διαβαστούν στην ιστοσελίδα της επιτροπής.

Επίσης μεμονωμένα άτομα μπορούν να προσφύγουν στην επιτροπή αν θεωρούν ότι τα δικαιώματα τους κατά την σύμβαση έχουν παραβιαστεί. Η τρίτη δυνατότητα για την επιτήρηση της τήρησης της σύμβασης είναι η έρευνα που μπορεί να κάνει η Επιτροπή με πρωτοβουλία της αν έχει αξιόπιστες πληροφορίες που οδηγούν στην πεποίθηση ότι τα δικαιώματα που δηλώνονται στη σύμβαση έχουν παραβιαστεί από κάποιο κράτος. Ωστόσο, τα "μέλη [...] μπορούν να επιλέξουν να μην συμμετέχουν σε συναφείς ερευνητικές διαδικασίες κατά το χρόνο της υπογραφής, επικύρωσης ή προσχώρησης".[5] Μια φορά το χρόνο, η Επιτροπή υποβάλλει αναφορά στην Τρίτη Επιτροπή της Γενικής Συνέλευσης των Ηνωμένων Εθνών, η οποία λαμβάνει επίσης μια ακρόαση από τον πρόεδρο της επιτροπής για την σύμβαση. Έπειτα η γενική συνέλευση υιοθετεί ένα ψήφισμα για τα δικαιώματα του παιδιού.

Η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ υιοθέτησε τη Σύμβαση και την άνοιξε για υπογραφή στις 20 Νοεμβρίου 1989 (την 30η επέτειο της Διακήρυξης των Δικαιωμάτων του Παιδιού). Τέθηκε σε ισχύ στις 2 Σεπτεμβρίου 1990, αφού επικυρώθηκε από τον απαραίτητο αριθμό εθνών. Στις 8 Σεπτεμβρίου 2020, 196 χώρες ήταν μέλη της σύμβασης, συμπεριλαμβανομένων των μελών του ΟΗΕ με εξαίρεση τις Ηνωμένες Πολιτείες.[6]

Δύο προαιρετικά πρωτόκολλα εγκρίθηκαν στις 25 Μαΐου 2000. Το Πρώτο Προαιρετικό Πρωτόκολλο περιορίζει τη συμμετοχή παιδιών σε ένοπλες συρράξεις και το Δεύτερο Προαιρετικό Πρωτόκολλο που απαγορεύει την πώληση παιδιών, την παιδική πορνεία και την παιδική πορνογραφία. Τα δύο πρωτόκολλα έχουν επικυρωθεί σε πάνω από 170 κράτη. Ένα τρίτο προαιρετικό πρωτόκολλο σχετικά με την επικοινωνία των καταγγελιών εγκρίθηκε τον Σεκέμβριο του 2011 και άνοιξε για υπογραφή στις 28 Φεβρουαρίου 2012. Τέθηκε σε ισχύ στις 14 Απριλίου 2014.[7]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. The Campaign for U.S. Ratification of the Convention on the Rights of the Child (CRC), επιμ. (2018). «What is the CRC?». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 Μαΐου 2020. Ανακτήθηκε στις 7 Νοεμβρίου 2020. 
  2. «Article 1 of the Convention on the Rights of the Child». Website of the Office of the United Nations High Commissioner for Human Rights (OHCHR). United Nations. 20 Νοεμβρίου 1989. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Ιανουαρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 6 Νοεμβρίου 2020. 
  3. UNICEF (επιμ.). «How the Convention on the Rights of the Child works. Joining, implementing and monitoring the world's most widely ratified human rights treaty». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Ιουνίου 2019. Ανακτήθηκε στις 7 Νοεμβρίου 2020. 
  4. Office of the High Commissioner for Human Rights (επιμ.). «Committee on the Rights of the Child. Monitoring children's rights». www.ohchr.org. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Αυγούστου 2020. Ανακτήθηκε στις 7 Νοεμβρίου 2020. 
  5. Office of the High Commissioner for Human Rights (επιμ.). «Human Rights Bodies - Complaints Procedures». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Νοεμβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 7 Νοεμβρίου 2020. 
  6. «UN convention on the rights of the child» (PDF). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 21 Σεπτεμβρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 16 Σεπτεμβρίου 2016. 
  7. «Optional Protocol to the Convention on the Rights of the Child on a communications procedure». United Nations Treaty Collection. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Αυγούστου 2012.