Συμμετοχή της Μάλτας στη Eurovision

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Μάλτα
Τηλεοπτ. φορέαςPBS
Εθνικοί τρόποι επιλογής
Γενική συμμετοχή
Συμμετοχές35 (26 τελικοί)
Πρώτη συμμετοχή1971
Καλύτερη θέση2η: 2002, 2005
Χειρότερη θέσηΤελευταία: 1971, 1972, 2006, 2023 ΗΜ
Επιπλέον σύνδεσμοι
Σελίδα του PBS
Η σελίδα της Μάλτας στο Eurovision.tv

Η Μάλτα έχει συμμετάσχει στο Διαγωνισμό Τραγουδιού της Eurovision 35 φορές από το ντεμπούτο της το 1971. Ο διαγωνισμός μεταδίδεται στη Μάλτα στο κανάλι του PBS, το TVM. Η Μάλτα δεν έχει κερδίσει ακόμα το διαγωνισμό, αλλά είναι η μοναδική μη-νικητήρια χώρα που κατάφερε τέσσερα αποτελέσματα στην πρώτη τριάδα.

Η Μάλτα τερμάτισε τελευταία στις δύο πρώτες προσπάθειές της το 1971 και το 1972, και είχε 16 χρόνια απουσία από το διαγωνισμό μεταξύ 1975 και 1991, όταν επέστρεψε. Από τότε, συμμετέχει κάθε χρονιά. Η επιστροφή της Μάλτας αποδείχθηκε πιο επιτυχημένη, φτάνοντας στην πρώτη δεκάδα στους 12 από τους 15 διαγωνισμούς από το 1991 έως το 2005, συμπεριλαμβανομένων των τρίτων θέσεων της Μαίρη Σπιτέρι (1992) και της Κιάρα (1998) και των δεύτερων θέσεων της Άιρα Λόσκο (2002) και της Κιάρα (2005). Από τότε που τερμάτισε τελευταία για τρίτη φορά το 2006, η Μάλτα αγωνίστηκε να κάνει αντίκτυπο, με το δύο μονο αποτελέσματα στην πρώτη δεκάδα να είναι η όγδοη θέση του Τζιανλούκα Μπεζίνα το 2013 και η έβδομη θέση της Ντέστινι Τσουκουνγιέρε το 2021.

Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Μάλτα συμμετείχε για πρώτη φορά το 1971, αν και η ιστορία των εθνικών διαγωνισμών τραγουδιού που διοργανώνονται στα νησιά της Μάλτας χρονολογείται από το 1960, όταν πραγματοποιήθηκε το πρώτο Φεστιβάλ Τραγουδιού της Μάλτας. Η Μάλτα δεν έχει κερδίσει ποτέ τον διαγωνισμό, αν και έχει τερματίσει δύο φορές δεύτερη και έχει τερματίσει δύο φορές τρίτη. Αρχικά, το νησιωτικό κράτος έστειλε τραγούδια στη μητρική του γλώσσα, τα μαλτέζικα, αλλά απέτυχε να καταταχθεί πολύ, καταλήγοντας τελευταία στις δύο πρώτες προσπάθειές του στον διαγωνισμό το 1971 και το 1972 και αποσύρθηκε μετά τον διαγωνισμό του 1975.

Η επιστροφή της Μάλτας στο διαγωνισμό το 1991, μετά από απουσία 16 ετών, αποδείχθηκε πιο επιτυχημένη, με οκτώ διαδοχικές κορυφαίες 10 θέσεις (1991-1998) και τερματίζοντας στην πρώτη δεκάδα σε 12 από τους 15 διαγωνισμούς από το 1991 ως το 2005. Τα αποτελέσματα αυτά περιελάμβαναν την τρίτη θέση του 1992 για τη Μαίρη Σπιτέρι και του 1998 για την Κιάρα και τη δεύτερη θέση του 2002 για την Άιρα Λόσκο και του 2005 για την Κιάρα, η οποία το 2009 έγινε ο πρώτος καλλιτέχνης που εκπροσωπούσε τη Μάλτα σε τρεις διαγωνισμούς, τερματίζοντας 22η.[1][2] Οι δύο δεύτερες και οι δύο τρίτες θέσεις της Μάλτας, την καθιστούν την πιο επιτυχημένη χώρα που δεν έχει κερδίσει τον διαγωνισμό.

Στους τελευταίους 15 διαγωνισμούς, η Μάλτα έφτασε μόλις στις 10 πρώτες θέσεις, όταν ο Τζιανλούκα Μπεζίνα τερμάτισε όγδοος το 2013 και η Ντέστινι Τσουκουνγιέρε έβδομη το 2021. Ο Φαμπρίτζιο Φανιέλλο, ο οποίος είχε προηγουμένως τερματίσει ένατος το 2001, τερμάτισε τελευταίος στον τελικό του 2006 και έκτοτε η χώρα δεν κατάφερε να προκριθεί από τον ημιτελικό γύρο έξι φορές: το 2007, το 2008, το 2010, το 2011, το 2015, το 2017, το 2018 και το 2022.

Η Μάλτα, μαζί με τη Γαλλία, την Ισπανία, τη Σουηδία και το Ηνωμένο Βασίλειο, είναι μία από τις λίγες χώρες που δεν έχει χάσει έναν διαγωνισμό από το 1991. Όλες οι συμμετοχές της Μάλτας από το 1991 έχουν τραγουδηθεί στην άλλη επίσημη γλώσσα της, τα αγγλικά. Η Μάλτα ήταν μία από τις λίγες χώρες που επιτρεπόταν να χρησιμοποιήσει τα αγγλικά στον διαγωνισμό μεταξύ 1977 και 1999, καθώς ήταν μια πρώην βρετανική αποικία που (όπως φαίνεται παρακάτω) και είχε στενή σχέση με το Ηνωμένο Βασίλειο στο πλαίσιο του διαγωνισμού. Η μόνη χρήση της μαλτέζικης γλώσσας ήταν τρεις προτάσεις στην συμμετοχή "Desire" του 2000, την οποία ερμήνευσε η Κλοντέτ Πέις. Ο ραδιοτηλεοπτικός φορέας της Μάλτας είναι ο PBS. Όλες οι εκπομπές μεταδίδονται ζωντανά στο TVM (Μάλτα) και στο Radio Malta. Επίσης, μαζί με την Κροατία και τη Σουηδία, ήταν η μόνη χώρα που ποτέ δεν υποβιβάστηκε, σύμφωνα με τους προηγούμενους κανόνες του διαγωνισμού, που δεν ήταν μέρος των Μεγάλων Τεσσάρων.

Διαδικασία επιλογής[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Μάλτα χρησιμοποιεί έναν εθνικό τηλεοπτικό τελικό για να επιλέξει τη συμμετοχή της. Από το ντεμπούτο της το 1971 έως το 1976, το Φεστιβάλ Τραγουδιού της Μάλτας, ένα υπάρχον φεστιβάλ τραγουδιών που είχε δημιουργηθεί το 1960, χρησιμοποιήθηκε για την επιλογή του συμμετέχοντα, με τον νικητή να εκπροσωπεί τη χώρα στον Διαγωνισμό Τραγουδιού της Eurovision. Η Μάλτα δεν συμμετείχε στο διαγωνισμό μεταξύ 1977 και 1990. Από την επιστροφή της το 1991, πραγματοποιήθηκαν εθνικοί τελικοί με διάφορα ονόματα για την επιλογή της συμμετοχής, συμπεριλαμβανομένων των Malta Song for Europe (σε μαλτέζικα, il-Festival Kanzunetta għall-Ewropa), Malta Eurovision Song Contest και Malta Eurosong. Κατά τη διάρκεια αυτής της χρονικής περιόδου, η διοργάνωση της εκδήλωσης αναλήφθηκε από τον μαλτέζικο ραδιοτηλεοπτικό οργανισμό Public Broadcasting Services (PBS).

Ένας τυπικός εθνικός τελικός της Μάλτας θα αποτελείται από: τους κανόνες για τις υποβολές από συνθέτες, συγγραφείς και τραγουδιστές που δημοσιεύονται τον Οκτώβριο, τους πρώτους γύρους αποκλεισμού τον Δεκέμβριο και τους ημι-φιναλίστ που ανακοινώνονται τον Ιανουάριο. Στη συνέχεια, ο ημιτελικός θα διεξαχθεί τον Φεβρουάριο, ενώ δύο ημέρες αργότερα θα ακολουθήσει ένας τελικός για την επιλογή του εκπροσώπου της Μάλτας στον διαγωνισμό. Το 2009, εισήχθη μια νέα μορφή του διαγωνισμού, ο διαγωνισμός Malta Eurosong, με οκτώ ημιτελικούς που διεξήχθησαν από τον Νοέμβριο του 2008 έως τον Ιανουάριο του 2009, και έναν τελικό 20 τραγουδιών που διαγωνίστηκαν τον Φεβρουάριο.[3][4] Το 2010 πραγματοποιήθηκαν έξι ημιτελικοί τον Δεκέμβριο του 2009 και τον Ιανουάριο του 2010 και ο τελικός πραγματοποιήθηκε για άλλη μια φορά τον Φεβρουάριο του 2010.[5] Αυτή η μορφή διακόπηκε για το διαγωνισμό του 2019, με το PBS να χρησιμοποιεί το X Factor Malta για να επιλέξετε τον καλλιτέχνη. Η μορφή του εθνικού τελικού επέστρεψε για τον διαγωνισμό του 2022.

Συμμετοχές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Υπόμνημα
1
Νικητής
2
Δεύτερη θέση
3
Τρίτη θέση
Τελευταία θέση
X
Αποχώρηση
Ανερχόμενος
Χρονιά Καλλιτέχνης Τραγούδι Γλώσσα Τελικός Βαθμοί Ημιτελικός Βαθμοί
1971 Τζο Γκρετς[6] "Marija l-Maltija" Μαλτέζικα 18 52 Όχι ημιτελικοί
1972 Helen and Joseph[7] "L-imħabba" Μαλτέζικα 18 48
1973 Δε συμμετείχε
1974 Έντσο Γκουσμάν "Paċi fid-Dinja" Μαλτέζικα Αποχώρησε X
1975 Ρενάτο Μίκαλεφ[8] "Singing This Song" Αγγλικά 12 32
1976 Έντσο Γκουσμάν "Sing Your Song, Country Boy" Αγγλικά Αποχώρησε X
Δε συμμετείχε από το 1977 έως και το 1989
1990 Μαίρηροουζ Μάλια "Our Little World of Yesterday" Αγγλικά Αποχώρησε X
1991 Πολ[9] και Τζορτζίνα[10] "Could It Be" Αγγλικά 6 106
1992 Μαίρη Σπιτέρι[11] "Little Child" Αγγλικά 3 123
1993 Ουίλιαμ Μάντζιον[12] "This Time" Αγγλικά 8 69 Kvalifikacija za Millstreet
1994 Chris & Moira[13] "More than Love" Αγγλικά 5 97 Όχι ημιτελικοί
1995 Μάικ Σπιτέρι[14] "Keep Me In Mind" Αγγλικά 10 76
1996 Μίριαμ Κριστίν[15] "In a Woman's Heart" Αγγλικά 10 68 4 138
1997 Ντέμπι Σέρι[16] "Let Me Fly" Αγγλικά 9 66 Όχι ημιτελικοί
1998 Κιάρα[17] "The One That I Love" Αγγλικά 3 165[α]
1999 Times Three[18] "Believe 'n Peace" Αγγλικά 15 32
2000 Κλοντέτ Πέις[19] "Desire" Αγγλικά[β] 8 73
2001 Φαμπρίτσιο Φανιέλο[20] "Another Summer Night" Αγγλικά 9 48
2002 Άιρα Λόσκο[21] "7th Wonder" Αγγλικά 2 164
2003 Λιν[22] "To Dream Again" Αγγλικά 25 4
2004 Julie & Ludwig[23] "On Again... Off Again" Αγγλικά 12 50 8 74
2005 Κιάρα "Angel" Αγγλικά 2 192 Top 12 τo 2004[γ]
2006 Φαμπρίτσιο Φανιέλο "I Do" Αγγλικά 24 1 Top 11 το 2005[γ]
2007 Ολίβια Λιούις[24] "Vertigo" Αγγλικά Δεν προκρίθηκε 25 15
2008 Μορένα[25] "Vodka" Αγγλικά 14 38
2009 Κιάρα "What If We" Αγγλικά 22 31 6 86
2010 Τία Γκάρετ[26] "My Dream" Αγγλικά Δεν προκρίθηκε 12 45
2011 Γκλεν Βέλα[27] "One Life" Αγγλικά 11 54
2012 Κερτ Καλέτζα[28] "This Is the Night" Αγγλικά 21 41 7 70
2013 Τζιανλούκα Μπεζίνα[29] "Tomorrow" Αγγλικά 8 120 4 118
2014 Firelight[30] "Coming Home" Αγγλικά 23 32 9 63
2015 Έιμπερ[31] "Warrior" Αγγλικά Δεν προκρίθηκε 11 43
2016 Άιρα Λόσκο "Walk on Water" Αγγλικά 12 153 3 209
2017 Κλώντια Φανιέλλο "Breathlessly" Αγγλικά Δεν προκρίθηκε 16 55
2018 Κρισταμπέλ Μποργκ "Taboo" Αγγλικά 13 101
2019 Μισέλα Πέις "Chameleon" Αγγλικά 14 107 8 157
2020 Ντέστινι Τσουκουνγιέρε "All of My Love" Αγγλικά Ακυρώθηκε[δ] X
2021 Ντέστινι Τσουκουνγιέρε "Je me casse" Αγγλικά[ε] 7 255 1 325
2022 Έμμα Μούσκατ "I Am What I Am" Αγγλικά Δεν προκρίθηκε 16 47
2023 The Busker "Dance (Our Own Party)" Αγγλικά 15 ◁ 3
2024 Σάρα Μποννίτσι "Loop" Αγγλικά Ανερχόμενος

Ιστορικό ψηφοφορίας[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ως το 2023, το ιστορικό ψηφοφορίας της Μάλτας έχει ως εξής:

Βραβεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Βραβεία Marcel Bezençon[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Περαιτέρω πληροφορίες: Βραβεία Marcel Bezençon
Χρονιά Κατηγορία Τραγούδι Ερμηνευτής Θέση Βαθμοί Διοργανώτρια πόλη Ref.
2005 Βραβείο Τύπου "Angel" Κιάρα 2 192 Κίεβο

Νικητής από μέλη του OGAE[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Περαιτέρω πληροφορίες: OGAE
Χρονιά Τραγούδι Ερμηνευτής Τελικό αποτέλεσμα Βαθμοί Διοργανώτρια πόλη Ref.
2021 "Je me casse" Destiny 7 255 Ρότερνταμ [33]

Βραβείο Barbara Dex[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Περαιτέρω πληροφορίες: Βραβείο Barbara Dex
Χρονιά Ερμηνευτής Διοργανώτρια πόλη Ref.
1997 Ντέμπι Σέρι Δουβλίνο

Οι μεγάλες βαθμολογίες που έδωσε η Μάλτα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στους τελικούς:

Κ.Ε. Κριτική Επιτροπή
T. Τηλεψηφοφορία

Χρονιά 12 βαθμοί 10 βαθμοί 8 βαθμοί
19711974 Άλλο σύστημα ψηφοφορίας
1975 Ολλανδία Φινλανδία Σουηδία
19761990 Δε συμμετείχε
1991 Κύπρος Ηνωμένο Βασίλειο Ισραήλ
1992 Ιρλανδία Λουξεμβούργο Τουρκία
1993 Ιρλανδία Λουξεμβούργο Ισπανία
1994 Σλοβακία Κροατία Ελβετία
1995 Κροατία Ελλάδα Ισπανία
1996 Αυστρία Τουρκία Σλοβακία
1997 Ισπανία Τουρκία Κροατία
1998 Ισραήλ Κροατία Ηνωμένο Βασίλειο
1999 Σουηδία Ισλανδία Ηνωμένο Βασίλειο
2000 Ρωσία Ιρλανδία Δανία
2001 Εσθονία Κροατία Σουηδία
2002 Κύπρος Ηνωμένο Βασίλειο Ρωσία
2003 Ισλανδία Πολωνία Σουηδία
2004 Ελλάδα Αλβανία Ουκρανία
2005 Κύπρος Λετονία Ισραήλ
2006 Ελβετία Ρουμανία Ελλάδα
2007 Ηνωμένο Βασίλειο Λευκορωσία Σερβία
2008 Σουηδία Ουκρανία Ρωσία
2009 Ισλανδία Ηνωμένο Βασίλειο Νορβηγία
2010 Αζερμπαϊτζάν Βέλγιο Δανία
2011 Αζερμπαϊτζάν Ιταλία Ιρλανδία
2012 Αζερμπαϊτζάν Ιταλία Τουρκία
2013 Αζερμπαϊτζάν Ουκρανία Ιταλία
2014 Ιταλία Αυστρία Ρουμανία
2015 Ιταλία Σουηδία Αζερμπαϊτζάν
2016 Ηνωμένο Βασίλειο Κ.Ε.
Αυστραλία T.
Βουλγαρία Κ.Ε.
Ρωσία T.
Ιταλία Κ.Ε.
Βουλγαρία T.
2017 Ιταλία Κ.Ε.
Ιταλία T.
Πορτογαλία Κ.Ε.
Βουλγαρία T.
Βουλγαρία Κ.Ε.
Πορτογαλία T.
2018 Κύπρος Κ.Ε.
Ιταλία T.
Ιταλία Κ.Ε.
Κύπρος T.
Γαλλία Κ.Ε.
Ισραήλ T.
2019 Ιταλία Κ.Ε.
Ιταλία T.
Ρωσία Κ.Ε.
Ολλανδία T.
Αζερμπαϊτζάν Κ.Ε.
Ελβετία T.
2020 Ακυρωμένος διαγωνισμός
2021 Αλβανία Κ.Ε.
Ιταλία T.
Ελβετία Κ.Ε.
Νορβηγία T.
Σουηδία Κ.Ε.
Σουηδία T.
2022 Ισπανία Κ.Ε.
Ηνωμένο Βασίλειο T.
Σουηδία Κ.Ε.
Ιταλία T.
Ηνωμένο Βασίλειο Κ.Ε.
Ουκρανία T.
2023 Σουηδία Κ.Ε.
Ιταλία T.
Ιταλία Κ.Ε.
Σουηδία T.
Φινλανδία Κ.Ε.
Φινλανδία T.

Στους ημιτελικούς:

Κ.Ε. Κριτική Επιτροπή
T. Τηλεψηφοφορία

Χρονιά 12 βαθμοί 10 βαθμοί 8 βαθμοί
19711995 Όχι ημιτελικοί
1996 Αυστρία Σλοβακία Ισπανία
19972003 Όχι ημιτελικοί
2004 Ελλάδα Ουκρανία Αλβανία
2005 Λετονία Ρουμανία Ολλανδία
2006 Σουηδία Φινλανδία Ρωσία
2007 Λετονία Ελβετία Ολλανδία
2008 Ελβετία Γεωργία Ουκρανία
2009 Ισλανδία Τουρκία Σουηδία
2010 Βέλγιο Ισλανδία Ελλάδα
2011 Κροατία Αζερμπαϊτζάν Γεωργία
2012 Τουρκία Λιθουανία Σουηδία
2013 Αζερμπαϊτζάν Ρουμανία Αρμενία
2014 Ρουμανία Αυστρία Ελλάδα
2015 Σουηδία Ισραήλ Αζερμπαϊτζάν
2016 Αρμενία Κ.Ε.
Ρωσία T.
Ρωσία Κ.Ε.
Αζερμπαϊτζάν T.
Κύπρος Κ.Ε.
Ουγγαρία T.
2017 Βουλγαρία Κ.Ε.
Βουλγαρία T.
Ισραήλ Κ.Ε.
Ισραήλ T.
Βόρεια Μακεδονία Κ.Ε.
Κροατία T.
2018 Νορβηγία Κ.Ε.
Άγιος Μαρίνος T.
Σουηδία Κ.Ε.
Αυστραλία T.
Δανία Κ.Ε.
Δανία T.
2019 Ολλανδία Κ.Ε.
Ελβετία T.
Σουηδία Κ.Ε.
Ολλανδία T.
Ρωσία Κ.Ε.
Νορβηγία T.
2020 Ακυρωμένος διαγωνισμός
2021 Ρουμανία Κ.Ε.
Κύπρος T.
Σουηδία Κ.Ε.
Σουηδία T.
Κύπρος Κ.Ε.
Αζερμπαϊτζάν T.
2022 Σουηδία Κ.Ε.
Σερβία T.
Αυστραλία Κ.Ε.
Σουηδία T.
Εσθονία Κ.Ε.
Άγιος Μαρίνος T.
2023 Σουηδία Νορβηγία Ισραήλ

Σχετική συμμετοχή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σχολιαστές και εκπρόσωποι βαθμών[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Χρονιά Σχολιαστής Εκπρόσωπος βαθμών Ref.
1971 Βίκτορ Ακουιλίνα N/A
1972 Νόρμαν Χάμιλτον
1973 Τσαρλς Σαλίμπα Η Μάλτα δεν έλαβε μέρος
1974
1975 Νόρμαν Χάμιλτον TBC
19761990 Χωρίς σχολιασμό Η Μάλτα δεν έλαβε μέρος
1991 Τόνι Σαντ Ντόμινικ Μικάλεφ
1992 Άννα Μπονάνο Άννα Μπονάνο
1993 Τσαρλς Σαλίμπα Κέβιν Ντρέικ
1994 Τσαρλς Αρίγκο Τζον Ντεμανουέλ
1995 Έντσο Γκουσμάν Στέφανι Φαρούτζια
1996 Τσαρλς Σαλίμπα Ρουθ Αμάιρα
1997 Τζίν Κάουκι Άννα Μπονάνο
1998 Στέφανι Φαρούτζια
1999 Κάρλο Μπονίτσι Νιρβάνα Ατσοπάρντι
2000 Βαλερί Βέλα
2001 Άλφρεντ Μποργκ Μάρμπεκ Σπιτέρι
2002 Τζον Μπάντι Ιβέτ Πορτέλι
2003 Σάρον Μποργκ
2004 Άιλιν Μοντεσίν Κλερ Άγκιους
2005 Βαλερί Βέλα
2006 Μόιρα Ντέλια
2007 Αντόνια Μικάλεφ Μιρέιγ Μπονέλο
2008 Άιλιν Μοντεσίν Μόιρα Ντέλια
2009 Βαλερί Βέλα Πολίν Άγκιους
2010 Κιάρα Σιρακούζα
2011 Άιλιν Μοντεσίν Κέλι Σέμπρι
2012 Ρόναλντ Μπρίφα και Ελέιν Σαλίμπα Κιθ Ντεμίκολι
2013 Γκόρντον Μπονέλο και Ρόντνεϊ Γκάουτσι Έμα Χίκεϊ
2014 Κάρλο Μποργκ Μπονάτσι Βαλεντίνα Ρόσι
2015 Κοραζόν Μίτσι Τζούλι Ζάχρα
2016 Άρθουρ Καρουάνα Μπεν Καμίλε
2017 Χωρίς σχολιασμό Μάρθα Φενέκ
2018 Λάρα Ατσοπάρντι
2019 Μπεν Καμίλλε
2021 Στέφανι Σπιτέρι [35]
2022 Aidan

Διευθυντές ορχηστρών[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Χρονιά Μαέστρος[ζ] Σημ. Ref.
1971 Τουάνι Τσίρκοπ [36][37]
1972 Τσαρλς Καμιλέρι
1975 Βινς Τέμπερα
1991 Πολ Αμπέλα
1992
1993 Τζόζεφ Σάμουτ
1994 Άντονι Τσίρκοπ
1995 Ρέι Άτζιους
1996 Πολ Αμπέλα
1997 Ρέι Άγκιους
1998 Όχι μαέστρος

Άλμπουμ[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σημειώσεις και παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σημειώσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Η Ισπανία είχε αρχικά δώσει 12 βαθμούς στο Ισραήλ και 10 στη Νορβηγία. Μετά τη μετάδοση αναγγέλθηκε ότι ο ισπανικός ραδιοτηλεοπτικός οργανισμός κατέγραψε εσφαλμένα τις ψηφοφορίες και ότι η Γερμανία έπρεπε να έχει πάρει τους κορυφαίους βαθμούς - 12 βαθμούς - αντί να μην λάβει βαθμούς, όπως συνέβη. Το λάθος διορθώθηκε και η Γερμανία τέθηκε 7η, πάνω από τη Νορβηγία. Το Ισραήλ και η Νορβηγία έλαβαν δύο πόντους λιγότερα από ό, τι αρχικά και η Κροατία, η Μάλτα, η Πορτογαλία, το Ηνωμένο Βασίλειο, οι Κάτω Χώρες, το Βέλγιο, η Εσθονία και η Τουρκία έλαβαν ένα βαθμό λιγότερο από ότι δόθηκε κατά τη διάρκεια της εκπομπής.
  2. Περιέχει λίγες λέξεις στα Μαλτέζικα.
  3. 3,0 3,1 Σύμφωνα με τους τότε κανονισμούς της Eurovision, οι πρώτες δέκα χώρες που δεν ήταν μέλη των Μεγάλων 4 από τον προηγούμενο διαγωνισμό μαζί με τις Μεγάλες Τέσσερις προκρίνονταν αυτόματα για τον τελικό της επόμενης χρονιάς χωρίς να χρειαστεί να συμμετάσχουν στα ημιτελικά. Για παράδειγμα, αν η Γερμανία και η Γαλλία τερμάτιζαν μέσα στις πρώτες δέκα θέσεις, οι χώρες που τερμάτισαν στην 11η και 12η θέση, προκρίνονται αυτόματα στον τελικό της επόμενης χρονιάς, μαζί με τις υπόλοιπες χώρες των πρώτων δέκα θέσεων.
  4. Ο διαγωνισμός του 2020 ακυρώθηκε λόγω της πανδημίας του κορονοϊού.
  5. Περιέχει μια επαναλαμβανόμενη φράση στα Γαλλικά.
  6. Όλοι οι μαέστροι είναι Μαλτέζοι εκτός αν έχουν σημαία

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Klier, Marcus (8 Φεβρουαρίου 2009). «Malta: Eurovision entrant chosen». ESCToday. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 Φεβρουαρίου 2009. Ανακτήθηκε στις 8 Φεβρουαρίου 2009. 
  2. Sanz Martin, Jorge (8 Φεβρουαρίου 2009). «Malta: Chiara bids in Eurovision 2009 for third time». Oikotimes. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Φεβρουαρίου 2009. Ανακτήθηκε στις 8 Φεβρουαρίου 2009. 
  3. Klier, Marcus (2 Σεπτεμβρίου 2009). «Malta: major changes to the selection process». ESCToday. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Σεπτεμβρίου 2008. Ανακτήθηκε στις 16 Δεκεμβρίου 2009. 
  4. Floras, Stella (14 Οκτωβρίου 2008). «Malta: More developments on 2009 national selection». ESCToday. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Οκτωβρίου 2008. Ανακτήθηκε στις 16 Δεκεμβρίου 2009. 
  5. Stella, Floras (19 Νοεμβρίου 2009). «Malta: National final on 20th February». ESCToday. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Νοεμβρίου 2009. Ανακτήθηκε στις 16 Δεκεμβρίου 2009. 
  6. Joe Grech (γ. 9 Φεβρ. 1934).
  7. Ντουέτο που αποτελείτο από τους Έλεν Μίκαλεφ (Helen Micallef) και τον Τζόζεφ Κούτατζαρ (Joseph Cutajar, 1941 - Μάρτιος 2024).
  8. Renato Micallef (γ. 19 Νοεμ. 1951)
  9. Paul Giordimaina (γ. 28 Απρ. 1960)
  10. Georgina Abela (γ. 1959).
  11. Mary Spiteri (γ. 25 Οκτ. 1947).
  12. William Mangion (γ. 24 Αυγ. 1958).
  13. Ντουέτο που αποτελείτο από τους Κρίστοφερ Σικλούνα (Christopher Scicluna, γ. 1959 -θ. 2022) και Μόιρα Στάρφρεϊς (Moira Stafrace, γ. 1970).
  14. Mike Spiteri (γ. 1955).
  15. Miriam Christine (γ. 30 Ιουν. 1978 στη Βραζιλία).
  16. Debbie Scerri (γ. 1969)
  17. Chiara Siracusa (γ. 25 Σεπτ. 1976) (1η φορά).
  18. Γυναικείο συγκρότημα που αποτελείτο από τις Φιλίπα Φαρούτζια Ράντον (Philippa Farrugia Randon), Ντιάνε Σταρφρέις (Diane Stafrace) και Φραντσέσκα Ταμπόνε (Francesca Tabone)
  19. Claudette Buttigieg (née Pace, γ. 1968).
  20. Fabrizio Faniello (γ. 27 Απρ. 1981) (1η φορά).
  21. Ira Losco (γ. 31 Ιουλ. 1981) (1η φορά).
  22. Lynn Chircop (γ. 10 Αυγ. 1980).
  23. Ντουέτο που αποτελείτο από τους Τζούλι Ζάρα (Julie Zhara, γ. 1982) και Λούντβιγκ Γκαλέα (Ludwig Galea, γ. 26 Νοεμ. 1977).
  24. Olivia Lewis (γ. 18 Οκτ. 1978).
  25. Morena, πλήρες όνομα Margerita Camilleri Fenech (γ. 1984).
  26. Thea Garrett (γ. 15 Μαρτ. 1992)
  27. Glen Vella (γ. 14 Μαΐου 1983).
  28. Kurt Calleja (γ. 5 Μαΐου 1989).
  29. Gianluca Bezzina (γ. 9 Νοεμ. 1989).
  30. Συγκρότημα της ποπ φολκ, που συστάθηκε το 2013. Μέλη: Μικέλε Μίφσουντ (Michelle Mifsud), Ρίτσαρντ Έντουαρντ Μίκαλεφ (Richard Edward Micallef), Τόνι Πολιντάνο (Tony Polidano), Ντανιέλ Μίκαλεφ (Daniel Micallef), Γουέιν Γουίλιαμς (Wayne Williams) και Λέσλι Ντεσέιρ (Leslie Decesare).
  31. Πλήρες όνομα: Έιμπερ Μπόντιν, Amber Bondin (γ. 26 Μαΐου 1991).
  32. «Marcel Bezençon Awards». eurovision.tv. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Ιουλίου 2019. Ανακτήθηκε στις 8 Δεκεμβρίου 2019. 
  33. «2021 OGAE Poll». OGAE International (στα Αγγλικά). 12 Απριλίου 2021. Ανακτήθηκε στις 7 Μαΐου 2021. 
  34. Adams, William Lee (9 Ιουλίου 2015). «Poll: Who was the worst dressed Barbara Dex Award winner?». Wiwibloggs. Ανακτήθηκε στις 8 Δεκεμβρίου 2019. 
  35. «Eurovision 2021 - TVM». TVM Maltese (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Μαΐου 2021. Ανακτήθηκε στις 17 Μαΐου 2021. 
  36. Roxburgh, Gordon (2014). Songs for Europe: The United Kingdom at the Eurovision Song Contest. Volume Two: The 1970s. Prestatyn: Telos Publishing. σελίδες 142–168. ISBN 978-1-84583-093-9. 
  37. «And the conductor is...». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Μαΐου 2018. Ανακτήθηκε στις 2 Μαρτίου 2021. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]