Σονάτα για πιάνο No. 29 (Μπετόβεν)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Η Σονάτα για Πιάνο No. 29 σε Σι ύφεση μείζονα, Op. 106 (αγγλικά: Piano Sonata No. 29, γερμανικά: Nr. 29 B-Dur op. 106), γνωστή και ως Große Sonate für das Hammerklavier ή απλά Hammerklavier, είναι μία σονάτα για πιάνο του Λούντβιχ βαν Μπετόβεν, που ολοκληρώθηκε το 1818. Πρόκειται για μία από τις σπουδαιότερες σονάτες του συνθέτη κατά την τρίτη περίοδο του. Θεωρείται μία από τις πιο απαιτητικές (ίσως η απαιτητικότερη) σονάτες για πιάνο του Μπετόβεν,[1] αλλά και γενικότερα μία από τις δυσκολότερες του κλασικού ρεπερτορίου.[2][3] Μία τυπική εκτέλεση της σονάτας διαρκεί περίπου 15 με 20 λεπτά.

Αφιερωμένη κι αυτή (όπως η No. 26) η σονάτα στον Ροδόλφο των Αψβούργων-Λωρραίνης. Το έργο αποτελείται από τέσσερα μέρη: I. Allegro σε Σι ύφεση μείζονα, II. Scherzo: Assai vivace σε Σι ύφεση μείζονα, III. Adagio sostenuto και IV. Introduzione: Largo...Allegro – Fuga: Allegro risoluto.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Staines J, Clark D, επιμ. (Ιουλίου 2005). The Rough Guide to Classical Music (4th έκδοση). London: Rough Guides. σελ. 62. ISBN 978-1-84353-247-7. 
  2. Hinson M (2000). Guide to the pianist's repertoire (3rd έκδοση). Bloomington, Indiana: Indiana University Press. σελ. 94. ISBN 0-253-33646-5. 
  3. Tyson A (1962). «The Hammerklavier and Its English Editions». MT 103 (1430): 235–7. 

Περαιτέρω μελέτη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]