Ρινοκόρουρα

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Η Ρινοκόρουρα[1] ή Ρινοκόλουρα[2][3][4] ήταν αρχαία πόλη της Αιγύπτου στη Χερσόνησο του Σινά και στα παράλια της Μεσογείου θάλασσας. Η πόλη τότε ήταν στα σύνορα της Αρχαίας Αιγύπτου και Παλαιστίνης[5]. Η πόλη έχει βρεθεί πολύ κοντά στη σημερινή Αρίς.

Το όνομα της πόλεις μεταφράζεται σε "κομμένες μύτες"[5], η μυθολογία αναφέρει ότι ένας Αιθίοπας βασιλιάς, ο Ακτισάνης[5] εξεστράτευσε εναντίον του Φαραώ Άμαση, κατάκτησε την Αίγυπτο μάζεψε όλους τους κλέφτες και εγκληματίες τους έκοψε τη μύτη και τους έστειλε να εγκατασταθούν σε μια περιοχή άγονα κι έρημη με λίγα πηγάδια πόσιμου νερού[5][6]. Έτσι δημιουργήθηκε η πόλη και οι κάτοικοι τρέφονταν με ζαχαροκάλαμα που ευδοκιμούσαν στην περιοχή[5].

Στους Εβδομήκοντα[7] αναφέρεται ένα σημείο ως Ρινοκούλουρα όπου ονομάζεται «ποτάμι της Αιγύπτου», στα σύνορα μεταξύ Αιγύπτου και Ισραήλ, έτσι ώστε να πιστεύεται ότι ήταν ο σημερινός Ουαντί ελ Αρίς.

Σύμφωνα με τον Επιφάνιο η πόλη αναφέρεται ότι μετά τον Κατακλυσμό του Νώε ο Νώε κλήρωσε ανάμεσα στους τρεις γιους του τις περιοχές που θα πάρουν η Ρινόκουρα ήταν το όριο ανάμεσσα στις περιοχές που κληρώθηκαν στον Νέελ και τον Χαμ[8].

Στη χριστιανική εποχή ήταν επισκοπή και ο τίτλος σήμερα είναι τιμητικός της Καθολικής εκκλησίας[9], ένας από τους επισκόπους της που έμεινε γνωστός ήταν ο Πολύβιος[10]. Το 1118 πέθανε εδώ Βαλδουίνος Α΄ της Ιερουσαλήμ από δηλητηρίαση των ψαριών.


Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Στράβωνας, Γεωγραφικά ΙΣΤ΄, 1.12, [...]ἀναθλίβεσθαι δὲ εἰς τοὺς περὶ Ῥινοκόρουρα [...]
  2. Πολύβιος, Ιστορίαι Ε΄, [...] ἣ κεῖται μετὰ Ῥινοκόλουρα [...]
  3. Στράβωνας, Γεωγραφικά ΙΣΤ΄, 4.24, [...]ἐντεῦθεν δ᾽ εἰς Ῥινοκόλουρα [...]
  4. Πλίνιος ο Πρεσβύτερος, Φυσική Ιστορία [...] The towns are Rhinocolura [...], στα αγγλικά
  5. 5,0 5,1 5,2 5,3 5,4 Διόδωρος Δικελιώτης, Ιστορική Βιβλιοθήκη Α΄, 60,
  6. Αἰγυπτιακα, ἠτοι ἐξιχνιασεις περι γεωγραφιας ἐξ αὐτων των ὀριων της
  7. [1] [...] καὶ ἔσται ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ συμφράξει κύριος ἀπὸ τῆς διώρυγος τοῦ ποταμοῦ ἕως ῥινοκορούρων ὑμεῖς δὲ συναγάγετε τοὺς υἱοὺς ισραηλ κατὰ ἕνα ἕνα [...]
  8. Jürgen Dumme, Panarion haer. 65-80. De fide
  9. Οι Επίσκοποι Ρινοκόρουρας, στα αγγλικά
  10. «Επισκοπή Ριζοκάρπασου». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Σεπτεμβρίου 2007. Ανακτήθηκε στις 29 Ιανουαρίου 2015.