Ρανούτσο Α΄ Φαρνέζε της Πάρμας
 |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
| Ρανούτσο Α΄ Φαρνέζε της Πάρμας | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 28 Μαρτίου 1569 Πάρμα |
| Θάνατος | 5 Μαρτίου 1622[1][2][3] Πάρμα |
| Τόπος ταφής | Βασιλική της Σάντα Μαρία ντέλα Στεκάτα |
| Θρησκεία | Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Ιταλικά[4][5] λατινική γλώσσα[5] |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | Αντιβασιλέας πολιτικός[6] κυβερνητικός υπάλληλος[6] |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Μαργαρίτα Αλντομπρανντίνι (από 1600)[7] |
| Τέκνα | Οκτάβιος Φαρνέζε Μαρία-Αικατερίνη Φαρνέζε της Πάρμας Εδουάρδος Α΄ Φαρνέζε Βικτώρια Φαρνέζε Φραγκίσκος Μαρία Φαρνέζε Isabella Farnese[8] |
| Γονείς | Αλέξανδρος Φαρνέζε της Πάρμας και Μαρία του Γκουιμαράες |
| Αδέλφια | Μαργαρίτα Φαρνέζε Εδουάρδος Φαρνέζε |
| Οικογένεια | Οίκος των Φαρνέζε |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | Αντιβασιλέας |
| Υπογραφή | |
 | |
| Θυρεός | |
.svg) | |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Ρανούτσο Α΄, ιταλ. Ranuccio I (28 Μαρτίου 1569 - 5 Μαρτίου 1622) από τον Οίκο των Φαρνέζε ήταν δούκας της Πάρμας, Πλακεντίας & Κάστρο (1592-1622).
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ήταν ο πρωτότοκος γιος τού Αλεξάνδρου δούκα της Πάρμας, Πλακεντίας & Κάστρο και της Μαρίας των Αβίς, κόρης τού Εουάρδου 4ου δούκα τού Γκουιμαράες.
Ο Ρανούτσιο Α΄ πίστευε σταθερά στην απόλυτη μοναρχία και το 1594 συγκέντρωσε την εξουσία, καταργώντας το ως τώρα τεράστιο προνόμιο των ευγενών. Έμεινε γνωστός για τη Μεγάλη δίκη τού 1612, όπου είδε την εκτέλεση ενός μεγάλου αριθμού ευγενών της Πλακεντίας, ύποπτων για συνωμοσία εναντίον του. Η ερωμένη του Κλαούντια Κόλλα και η μητέρα του κατηγορήθηκαν, ότι χρησιμοποίησαν μαγεία για να μην αποκτήσει απογόνους και καταδικάστηκαν σε θάνατο επί της πυράς. Ένας από τους συνωμότες, ο Τζανφρανσέσκο Σανβιτάτε, ενέπλεξε λανθασμένα μερικούς Ιταλούς πρίγκιπες, τον Βιντσέντσο Α΄ Γκοντζάγκα δούκα της Μάντουα και τον Καίσαρα των Έστε δούκα της Μόντενα, στο σχέδιο· τα ονόματα των δύο αυτών πριγκίπων εμφανιζόταν στις επίσημες ακολουθίες της Αυλής. Ως αποτέλεσμα η φήμη του μεταξύ των ηγεμόνων της Ιταλίας καταστράφηκε ανεπανόρθωτα, διότι πίστεψε την προφανώς ψευδή ομολογία τού Τζανφρανσέσκο. Έτσι, όταν το 1620 άρχισε να ψάχνει νύφη για τον γιο του Οδοάρδο, κανένας Ιταλικός Οίκος δεν προσφέρθηκε. Πάντως κατάφερε να βρει τη Μαργαρίτα των Μεδίκων, κόρη τού Κόζιμο Β΄ μεγάλου δούκα της Τοσκάνης.
Το 1580 απεβίωσε ο Ερρίκος της Πορτογαλίας άτεκνος και ακολούθησε κρίση διαδοχής. Η ανιψιά του Μαρία των Αβίς ήταν μητέρα τού Ρανούτσιο Α΄, ο οποίος είχε νυμφευτεί τη Μαργαρίτα Αλντομπρανντίνι, ανιψιά τού πάπα Κλήμη Η΄. Έτσι ο Ρανούτσιο Α΄ εθεωρείτο ως ένας από τους υποψήφιους στη διαδοχή της Πορτογαλίας. Τελικά ένας από τους άλλους υποψήφιους, ο Φίλιππος Β΄ της Ισπανίας (σύζυγος άλλης ανιψιάς τού Ερρίκου), κατέλαβε με τον στρατό του την Πορτογαλία και έγινε βασιλιάς της.
Ο Ερρίκος της Πορτογαλίας είχε αποβιώσει, όταν ο Ρανούτσιο Α΄ ήταν 11 ετών. Σύμφωνα με τις φεουδαλικές συνήθειες η διαδοχή πήγαινε στον επόμενο αδελφό του Εδουάρδο 4ο δούκα τού Γκουιμαράες (απεβ. 1540), μετά στην πρώτη κόρη του Μαρία των Αβίς (απεβ. 1577) και έπειτα στον Ρανούτσιο Α΄. Όμως ο πατέρας του ήταν σύμμαχος και υποτελής τού βασιλιά της Ισπανίας, συζύγου της Μαρίας-Εμμανουέλας, που ήταν η μόνη κόρη τού Ιωάννη Γ΄ της Πορτογαλίας, μεγαλύτερου αδελφού τού Ερρίκου. Έτσι η διεκδίκηση τού Ρανούτσιο Α΄ δεν ήταν ισχυρή. Άλλη διεκδικήτρια ήταν η Αικατερίνη, μικρότερη αδελφή της Μαρίας των Αβίς, σύζυγος του Ιωάννη Α΄ δούκα της Μπραγκάνσα.
Υπό την εξουσία του προσαρτήθηκαν στο δουκάτο οι περιοχές Κολόρνο, Σάλα Μπαγκάντσα και Μοντεκιαρούγκολο. Οδήγησε μία πολιτιστική ανανέωση στην πόλη της Πάρμας, υποστηρίζοντας τις Τέχνες και οικοδομώντας το 4500 θέσεων Θέατρο Φαρνέζε. Πολυάριθμες βελτιώσεις και μνημεία κατασκευάστηκαν με την εντολή του, όπως η ανακαίνιση τού Πανεπιστημίου της Πάρμας και η τελική επέκταση των τειχών της πόλης. Η κατασκευή τού ανακτόρου ντελλα Πιλότα, όπου εγκαταστάθηκε η Αυλή τού Οίκου των Φαρνέζε, ολοκληρώθηκε το 1620.
Τον διαδέχθηκε ο πρωτότοκος γιος του Οδοάρδος, αρχικά υπό την επιτροπεία του καρδιναλίου Οδοάρδου, αδελφού τού Ρανούτσιο Α΄.
Οικογένεια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Νυμφεύτηκε τη δόνα Μαργαρίτα Αλντομπρανντίνι, κόρη τού δον Τζοβάννι-Φραντσέσκο Αλντομπρανντίνι πρίγκιπα τού Καρπινέτο και είχε τέκνα:
- Οδοάρδος 1612-1646, δούκας της Πάρμας, Πλακεντίας & Κάστρο.
- Μαρία-Αικατερίνη 1615-1646, παντρεύτηκε τον Φραγκίσκο Α΄ των Έστε δούκα της Μόντενα (1η σύζυγος).
- Βικτώρια 1618-1649, παντρεύτηκε τον Φραγκίσκο Α΄ των Έστε δούκα της Μόντενα (2η σύζυγος).
- Φραγκίσκος-Μαρία 1619-1647, καρδινάλιος.
Πριν τον γάμο του είχε σχέση με την Μπριζέιντε Σερέτολι, κόρη τού Οττάβιο Σερέτολι, διοικητή που απεβίωσε στη Φλάνδρα μετά τον Αλέξανδρο Φαρνέσε δούκα της Πάρμας. Είχαν δύο φυσικά τέκνα:
- (νόθα) Οκτάβιος 1598-1643, κύριος 12 περιοχών και Ισαβέλλα.
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- "Farnese family (Italian family)". Enyclopædia Britannica. britannica.com. Retrieved 23 December 2009.
- Ceriotti, Luca; Dallasta, Federica (2008-06-30). Il posto di Caifa. L'Inquisizione a Parma negli anni dei Farnese: L'Inquisizione a Parma negli anni dei Farnese (in Italian). FrancoAngeli. ISBN 9788846493804.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ (Αγγλικά) SNAC. w6rv1jmb. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage. p313.htm#i3129. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ Leo van de Pas: (Αγγλικά) Genealogics. 2003. I00002986.
- ↑ «Identifiants et Référentiels». (Γαλλικά) IdRef. Agence bibliographique de l'enseignement supérieur. Ανακτήθηκε στις 11 Μαΐου 2020.
- ↑ 5,0 5,1 Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. ntk20211131985. Ανακτήθηκε στις 1 Μαρτίου 2022.
- ↑ 6,0 6,1 Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. ntk20211131985. Ανακτήθηκε στις 20 Δεκεμβρίου 2022.
- ↑ p313.htm#i3129. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2020.
- ↑ Leo van de Pas: (Αγγλικά) Genealogics. 2003.
|