Παλαιοχριστιανική περίοδος

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Η Παλαιοχριστιανική περίοδος (4ος-7ος αιώνας μ.Χ.) αρχίζει με την ίδρυση της Κωνσταντινούπολης από το Μ. Κωνσταντίνο το 330 και τη μεταφορά σε αυτή της έδρας της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας από τη Ρώμη. Αυτή η μετατόπιση του κέντρου βάρους στην Ανατολή, καθώς και η θέσπιση του χριστιανισμού ως επίσημης θρησκείας του κράτους, άλλαξαν το πρόσωπο της αυτοκρατορίας, καθιστώντας έντονο το θρησκευτικό χαρακτήρα του. Η αλλαγή αυτή έγινε σταδιακά, ενώ η συνέχεια και η επιβίωση στοιχείων της προηγούμενης περιόδου σε όλους τους τομείς διαπέρασε τη ζωή της αυτοκρατορίας[1].

Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]


Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. «Μουσείο Βυζαντινού Πολιτισμού Θεσσαλονίκης». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Ιανουαρίου 2010. Ανακτήθηκε στις 20 Νοεμβρίου 2010. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]