Παλαιοί Μπολσεβίκοι

Παλαιοί Μπολσεβίκοι (Ρωσικά: ста́рый большеви́к, στάρι μπολσεβίκ), επίσης Παλαιά μπολσεβίκικη φρουρά ή Παλαιά φρουρά του Κόμματος, ονομάζονταν τα μέλη του κόμματος των Μπολσεβίκων πριν την Ρωσική Επανάσταση του 1917. Πολλοί από την παλαιά φρουρά του κόμματος είτε δικάστηκαν και εκτελέστηκαν από την [{Εν-Κα-Βε-Ντέ]] κατά τη διάρκεια των δικών της Μόσχας των ετών 1936 – 38, είτε πέθαναν κάτω από ύποπτες συνθήκες. ^{[εκκρεμεί παραπομπή]}

Ο Βλαντιμίρ Λένιν εξέφρασε την γνώμη ότι θα μπορούσε κάποιος να αποκαλεί την “παλιά φρουρά του κόμματος”, το “λεπτό στρώμα”, που έχει ένα “τεράστιο κύρος, που δεν μοιράζεται”.^[1]

Σύμφωνα με ένα Σοβιετικό βιβλίο του 1972 από τον Ντ. Α. Τσιγκάγιεφ, το 1922 υπήρχαν 44.148 παλαιοί μπολσεβίκοι.^[2] Ο Βαντίμ Ραγκόβιν παραθέτει τα στατιστικά που δημοσιεύθηκαν από το 13ο Συνέδριο του Ρωσικού Κομμουνιστικού Κόμματος (Μπολσεβίκοι), ότι το 1924, από τα 600.000 μέλη, 0,6% εντάχθηκαν πριν το 1905, 2% εντάχθηκαν το 1906 – 1916 και < 9% εντάχθηκε το 1917.^[3]

Ο Ιωσήφ Στάλιν απομάκρυνε πολλούς από τους παλαιούς Μπολσεβίκους από την εξουσία κατά την Μεγάλη Εκκαθάριση της δεκαετίας του 1930. (Οι πιο σημαντικοί επιζώντες στο Κομμουνιστικό Κόμμα ήταν οι Λάζαρ Γκαγκανόβιτς, Βιατσεσλάβ Μολότοφ, Κλιμέντ Βοροσίλοφ, Αναστάς Μικογιάν και ο ίδιος ο Στάλιν). Μερικοί εκτελέστηκαν για προδοσία. Κάποιοι στάλθηκαν σε στρατόπεδα εργασίας (τα Γκουλάγκ)· και ελάχιστοι, όπως η Αλεξάνδρα Κολοντάι, πήγαν στο εξωτερικό σαν πρεσβευτές, εμποδίζοντάς τους να συμμετέχουν στην κεντρική κυβέρνηση. ^{[εκκρεμεί παραπομπή]}

0 τελευταίος από την παλαιά φρουρά του κόμματος που πέθανε ήταν ο Λάζαρ Καγκανόβιτς το 1991.

Σημαντικοί παλαιοί Μπολσεβίκοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

↑ «Если не закрывать себе глаза на действительность, то надо признать, что в настоящее время пролетарская политика партии определяется не ее составом, а громадным, безраздельным авторитетом того тончайшего слоя, который можно назвать старой партийной гвардией. Достаточно небольшой внутренней борьбы в этом слое, и авторитет его будет если не подорван, то во всяком случае ослаблен настолько, что решение будет уже зависеть не от него», V.Lenin, March 26, 1922
↑ Mark Deutsch (2003). «Shameless Classic». Moskovsky Komsomolets. citing Д.А.Чугаев, "Коммунистическая партия – организатор СССР".
↑ Vadim Rogovin, Was There An Alternative?

[1] «Если не закрывать себе глаза на действительность, то надо признать, что в настоящее время пролетарская политика партии определяется не ее составом, а громадным, безраздельным авторитетом того тончайшего слоя, который можно назвать старой партийной гвардией. Достаточно небольшой внутренней борьбы в этом слое, и авторитет его будет если не подорван, то во всяком случае ослаблен настолько, что решение будет уже зависеть не от него», V.Lenin, March 26, 1922

[2] Mark Deutsch (2003). «Shameless Classic». Moskovsky Komsomolets. citing Д.А.Чугаев, "Коммунистическая партия – организатор СССР".

[3] Vadim Rogovin, Was There An Alternative?

[1]

[2]

[3]