Παγκόσμιο πρωτάθλημα Φόρμουλα 1 (1960)

Το 1960 διεξήχθη το 11ο Παγκόσμιο πρωτάθλημα Φόρμουλα 1. Το πρωτάθλημα διεξήχθη από τις 7 Φεβρουαρίου έως τις 20 Νοεμβρίου, και πραγματοποιήθηκαν 10 αγώνες. Νικητής αναδείχθηκε ο Αυστραλός Τζακ Μπράμπαμ, για δεύτερη συνεχή χρονιά. Παράλληλα διοργανώθηκε για τρίτη φορά το πρωτάθλημα ομάδων με νικήτρια την ομάδα της Cooper-Climax.

Σύνοψη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η χρονιά αυτή ήταν η τελευταία που χρησιμοποιήθηκαν κινητήρες των 2,5 λίτρων. Η Κούπερ και ο Μπράμπαμ, όπως και την προηγούμενη χρονιά, κυριάρχησε στο πρωτάθλημα. Το πρωτάθλημα ξεκίνησε με μία νίκη του Μπρους ΜακΛάρεν στην Αργεντινή με την ομάδα της Κούπερ - Κλίμαξ. Στο Μονακό ο Στέρλινγκ Μος έδωσε την πρώτη νίκη σε αγώνα για την ομάδα της Λότους, αλλά στους επόμενους 5 αγώνες ο Μπράμπαμ με την ομάδα της Κούπερ-Κλίμαξ αναδείχθηκε νικητής, κάνοντας έτσι απλή την υπόθεση για τα δύο πρωταθλήματα. Ο Φιλ Χιλ νίκησε στη Μόντσα με Φερράρι, καθώς οι βρετανικές ομάδες δεν συμμετείχαν στον αγώνα. Τέλος, ο Μος κέρδισε στο Γκραν Πρι Αμερικής, που διεξήχθη στο Ριβερσάιντ, Καλιφόρνια.

Η χρονιά αυτή ήταν και η τελευταία που το Indianapolis 500 αποτέλεσε μέρος του πρωταθλήματος. Νικητής εκεί ήταν ο Τζιμ Ράθμαν.

Αγώνες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

	Αγώνας	Πίστα	Ημερομηνία	Νικητής	Ομάδα
1	Γκραν Πρι Αργεντινής	Autódromo Oscar Alfredo Gálvez	7 Φεβρουαρίου	Μπρούς ΜακΛάρεν	Cooper-Climax
2	Γκραν Πρι Μονακό	Circuit de Monaco	29 Μαΐου	Στέρλινγκ Μος	Lotus-Climax
3	Indianapolis 500	Indianapolis Motor Speedway	30 Μαΐου	Τζιμ Ράθμαν	Watson-Offenhauser
4	Γκραν Πρι Ολλανδίας	Circuit Zandvoort	6 Ιουνίου	Τζακ Μπράμπαμ	Cooper-Climax
5	Γκραν Πρι Βελγίου	Circuit de Spa-Francorchamps	19 Ιουνίου	Τζακ Μπράμπαμ	Cooper-Climax
6	Γκραν Πρι Γαλλίας	Reims-Gueux	5 Ιουλίου	Τζακ Μπράμπαμ	Cooper-Climax
7	Γκραν Πρι Βρετανίας	Silverstone Circuit	16 Ιουλίου	Τζακ Μπράμπαμ	Cooper-Climax
8	Γκραν Πρι Πορτογαλίας	Circuito da Boavista	14 Αυγούστου	Τζακ Μπράμπαμ	Cooper-Climax
9	Γκραν Πρι Ιταλίας	Autodromo Nazionale Monza	4 Σεπτεμβρίου	Φιλ Χιλ	Ferrari
10	Γκραν Πρι Ηνωμένων Πολιτειών	Riverside International Raceway	20 Νοεμβρίου	Στέρλινγκ Μος	Lotus-Climax

Πρωτάθλημα Κατασκευαστών[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ένα νέο σύστημα βαθμολογίας εφαρμόστηκε σε αυτό το πρωτάθλημα. Καταργήθηκε ο βαθμός για τον ταχύτερο γύρo και προσθέθηκε ένας βαθμός για τον έκτη θέση. Σε κάθε αγώνα μετρούσαν μόνο οι βαθμοί της καλύτερης θέσης που κατακτούσε ένα από τα μονοθέσια της κάθε ομάδας. Στην τελική βαθμολογία μετρούσαν μόνο τα καλύτερα 6 αποτελέσματα για τον κάθε κατασκευαστή. Στο παρακάτω πίνακα δεν συμπεριλαμβάνονται οι ομάδες που πήραν μέρος αποκλειστικά στο Indianapolis 500.

Θέση	Κατασκευαστής	Βαθμοί
1	Cooper-Climax	48 (58)
2	Lotus-Climax	34 (37)
3	Scuderia Ferrari	26 (27)
4	BRM	8
5	Cooper-Maserati	3
6	Cooper-Castellotti	3
7	Porsche	1
8	Maserati	0
9	JBW-Maserati	0
10	Scarab	0
11	Behra-Porsche - Porsche	0
12	Aston Martin	0

Πρωτάθλημα οδηγών[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Με βάση το νέο σύστημα, οι 6 πρώτες θέσεις βαθμολογούνταν με 8, 6, 4, 3, 2 και 1 βαθμό αντίστοιχα. Μόνο τα καλύτερα 6 αποτελέσματα μετρούσαν για την τελική βαθμολογία του κάθε οδηγού. Από τους 87 οδηγούς που πήραν μέρος, οι 28 παρακάτω κατόρθωσαν να πάρουν κάποιο βαθμό, ενώ συνολικά 56 κατάφεραν να τερματίσουν σε κάποιον αγώνα.

	Οδηγός	Ομάδα	Βαθμοί
1	Jack Brabham	Cooper	43
2	Bruce McLaren	Cooper	34 (37)
3	Stirling Moss	Cooper / Lotus	19
4	Innes Ireland	Lotus	18
5	Phil Hill	Ferrari	16
6	Olivier Gendebien	Cooper	10
7	Wolfgang von Trips	Ferrari	10
8	Jim Rathmann	Watson	8
9	Richie Ginther	Ferrari	8
10	Jim Clark	Lotus	8
11	Tony Brooks	Cooper	7
12	John Surtees	Lotus	6
13	Cliff Allison	Ferrari	6
14	Rodger Ward	Watson	6
15	Graham Hill	BRM	4
16	Willy Mairesse	Ferrari	4
17	Maurice Trintignant	Cooper	4
18	Paul Goldsmith	Epperly	4
19	Joakim Bonnier	BRM	4
20	Henry Taylor	Cooper	3
21	Giulio Cabianca	Cooper	3
22	Carlos Menditéguy	Cooper	3
23	Don Branson	Phillips	3
24	Johnny Thomson	Lesovsky	2
25	Lucien Bianchi	Cooper	1
26	Ron Flockhart	Lotus / Cooper	1
27	Hans Herrmann	Porsche	1
28	Eddie Johnson	Trevis	1