Ναβαρίνον ΙΙΙ (φρεγάτα)
 |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Η φρεγάτα Ναβαρίνο ΙΙΙ είναι μια από τις κύριες μονάδες επιφανείας του Ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού, με το χαρακτηριστικό αριθμό F-461. Είναι φρεγάτα τύπου 'S', όμοια με τις φρεγάτες ‘Αιγαίον IV’ και ‘Αδρίας III’
Δράση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η φρεγάτα Ναβαρίνο ΙΙΙ, καθελκύστηκε στο Ναυπηγείο 'Koninlijke Maatschappij de Shelde' (Royal Shelde) στο Vlissingen της Ολλανδίας την 13η Ιουλίου 1978, σε εκτέλεση παραγγελίας του Βασιλικού Ναυτικού της χώρας. Εντάχθηκε στο Ολλανδικό Ναυτικό στις 24 Απριλίου 1980, με την ονομασία Van Kinsbergen f809).
Όταν οι φρεγάτες τύπου S αποσύρθηκαν από το Ολλανδικό Ναυτικό, το Ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό ενδιαφέρθηκε να τις αποκτήσει ώστε να αντικαταστήσει τον στόλο των αντιτορπιλικών του, λόγω της μεγάλης ηλικίας και των υψηλών αναγκών επάνδρωσης που είχαν τα τελευταία. Η ύψωση της ελληνικής σημαίας στη φρεγάτα πραγματοποιήθηκε στις 1 Μαρτίου 1995 στο Den Helder της Ολλανδίας. Το σκάφος κατέπλευσε στην Ελλάδα στις 15 Μαΐου 1995.
Χαρακτηριστικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Όπως όλες οι φρεγάτες τύπου S, η φρεγάτα ΝΑΒΑΡΙΝΟ έχει ολικό μήκος 130μ., μέγιστο πλάτος 14,6 και μέγιστο βύθισμα 6μ. Με πλήρες φορτίο, το σκάφος έχει εκτόπισμα 3.600 τόνων. Την κίνηση εξασφαλίζουν 2 κινητήρες Rolls Royce OLYMPUS (56.800 HΡ) και δύο κινητήρες Rolls Royce TYNE 10, μέσω των οποίων επιτυγχάνεται μέγιστη ταχύτητα 30 κόμβων (αν και η συνήθης επιχειρησιακή ταχύτητα είναι 20 κόμβοι).
Στη φρεγάτα υπάρχει υποδομή για την ενδιαίτηση 198 ατόμων.
Η φρεγάτα ΝΑΒΑΡΙΝΟ δύναται να πλήξει εγγείς στόχους επιφανείας με το πυροβόλο 76 χιλιοστών (ΟΤΟ ΜΕLARA), και απομακρυσμένες μονάδες επιφανείας με κατευθυνόμενα βλήματα HARPOON (δύο συστοιχίες των τεσσάρων βλημάτων). Η αντιαεροπορική άμυνα της φρεγάτας εξασφαλίζεται με το σύστημα κατευθυνομένων βλημάτων SEA SPARROW. Επίσης η φρεγάτα είναι σε θέση να αναλάβει ανθυποβρυχιακές αποστολές χρησιμοποιώντας τορπίλες 324 χιλιοστών. Για την άμυνα του σκάφους, διατίθεται σύστημα ηλεκτρονικών αντίμετρων (SUPER R.B.O.C.) και πυροβόλο Phalanx Mk15 CIWS 20 χιλιοστών. Τέλος, το πλοίο δύναται να μεταφέρει δύο ελικόπτερα και να τα χρησιμοποιεί εναλλάξ ή ταυτόχρονα σε διάφορες αποστολές.
Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Eric Wertheim, The Naval Institute Guide to Combat Fleets of the World, Naval Institute Press, 2007