Μπιζελόσουπα

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Μπιζελόσουπα
Προέλευση
Άλλη ονομασίαΣούπα φάβας
Τόπος προέλευσηςΑρχαία Ελλάδα ή Αρχαία Ρώμη
Πληροφορίες
ΕίδοςΣούπα
Κύρια συστατικάΑποξηραμένα μπιζέλια (φάβα)
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π)

Η μπιζελόσουπα ή σούπα φάβας είναι σούπα που παρασκευάζεται συνήθως από αποξηραμένα μπιζέλια, όπως η φάβα. Είναι, με παραλλαγές, μέρος της κουζίνας πολλών πολιτισμών. Έχει συνήθως γκριζοπράσινο ή κίτρινο χρώμα ανάλογα με την περιφερειακή ποικιλία των μπιζελιών που χρησιμοποιούνται. Όλα είναι ποικιλίες του Pisum sativum.

Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η μπιζελόσουπα τρώγεται από την αρχαιότητα. Αναφέρεται στις Όρνιθες του Αριστοφάνη και σύμφωνα με μια πηγή «οι Έλληνες και οι Ρωμαίοι καλλιεργούσαν αυτό το όσπριο περίπου το 500 έως 400 π.Χ.. Κατά τη διάρκεια εκείνης της εποχής, οι πωλητές στους δρόμους της Αθήνας πωλούσαν καυτή μπιζελόσουπα.»[1]

Η κατανάλωση φρέσκων μπιζελιών του κήπου πριν να έχουν ωριμάσει ήταν μία πολυτελής καινοτομία της πρώιμης νεότερης περιόδου,[2] σε αντίθεση με τον χοντροκομμένη, παραδοσιακή αγροτική χορτόσουπα, Potage Saint-Germain, από φρέσκο αρακά[3] και άλλα φρέσκα χόρτα κοκκινισμένα σε ελαφρά αποθέματα και καθαρισμένα, ήταν μια καινοτομία που τελειοποιήθηκε επαρκώς ώστε να μπορεί να σερβιριστεί στον Λουδοβίκο ΙΔ΄ της Γαλλίας, για τον οποίο ονομάστηκε το δικαστήριο στο Κάστρο του Σαιν-Ζερμαίν-αν-Λαι, περ. 1660–1680.[4]

Ανά τον κόσμο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ινδονησία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ως πρώην ολλανδική αποικία, η Ινδονησία κληρονόμησε αυτό το πιάτο ως αποτέλεσμα της ολλανδικής-ινδονησιακής κουλτούρας, το οποίο είναι γνωστό ως supercis ή erwtensoep.

Σκανδιναβικές χώρες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στη Σουηδία και τη Δανία, η μπιζελόσουπα πωλείται σε πλαστικούς σωλήνες για περιβαλλοντικούς αλλά και για λόγους βάρους.

Σουηδικά ärtsoppa, φινλανδικά hernekeitto, δανικά gule ærter και νορβηγικά ertesuppe.

Η σκανδιναβική μπιζελόσουπα μαγειρεύεται συνήθως με χοιρινό - αν και το κρέας μπορεί μερικές φορές να σερβιριστεί στο πλάι - και μια τυπική συνταγή μπορεί να περιλαμβάνει επίσης κρεμμύδια και βότανα, όπως θυμάρι και μαντζουράνα.

Στη Φινλανδία η σούπα φτιάχνεται από αρακά. Στη Σουηδία και τη Δανία χρησιμοποιούνται κίτρινα μπιζέλια.

Νορβηγία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στη Νορβηγία, η μπιζελόσουπα σερβίρεται παραδοσιακά την άνοιξη και το Πάσχα και συμπληρώνεται με πατάτες, καρότα και λαχανικά.

Πολωνία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στην Πολωνία, η μπιζελόσουπα συνδέεται συνήθως με τον στρατό, όπου παραμένει ένα δημοφιλές πιάτο. Αυτό συμβαίνει επειδή η μπιζελόσουπα είναι θρεπτική και φθηνή και μπορεί εύκολα να παρασκευαστεί σε μεγάλες ποσότητες. Η στρατιωτική μπιζελόσουπα (grochówka wojskowa) λέγεται ότι πρέπει να είναι αρκετά πηχτή για να μείνει ένα κουτάλι στην επιφάνεια. Αν και η μπιζελόσουπα συνήθως παρασκευάζεται σε χώρους εστιάσης, το πιάτο συνήθως σχετίζεται με κινούμενες κουζίνες. Επί του παρόντος, οι παροπλισμένες κινούμενες κουζίνες χρησιμοποιούνται συχνά κατά τη διάρκεια μαζικών εκδηλώσεων.[5]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Zel and Reuben Allen. «Peas: History, Uses, Folklore, Growing, Nutrition, Purchasing, Preparation, Recipe: Pease Porridge Hot, Pease Porridge Cold». Vegetarians in Paradise: A Los Angeles Vegetarian Web Magazine. Ανακτήθηκε στις 20 Φεβρουαρίου 2007. 
  2. "Cultivated peas were mainly eaten dried in Roman and Medieval times", Maguelonne Toussaint-Samat notes (A History of Food, 2nd ed. 2009:39), giving details of the public introduction of fresh peas in their pods, coming from Genoa, at the court of Louis XIV, in January 1660.
  3. "potage Saint-Germain is a thick purée of fresh peas" (Elizabeth Riely, The Chef's Companion: A Culinary Dictionary 2003); both directions like "Heat 3 cans of pea soup to the boiling point with a cup of heavy cream" (Louis Pullig De Gouy, The Soup Book, 1949) and references to "Saint-Germain, a western suburb of Paris" or "the Count of Saint-Germain" are in error.
  4. Louis moved his seat permanently to Versailles in 1682.
  5. http://wiadomosci.gazeta.pl/wiadomosci/51,114912,8920098.html?i=32 Αρχειοθετήθηκε 2014-04-27 στο Wayback Machine. Volunteers distributing pea soup during XIX. GOOC Finale

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Μπάρινγκ-Γκουλντ, Ουίλιαμ. Σ. και Σέιλ Μπάρινγκ-Γκουλντ (1962) The Annotated Mother Goose. (Bramhall House)

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]