Μονή Ζωγράφου

Ιερά Μονή Ζωγράφου Αγίου Όρους
Είδος	μοναστήρι
Αρχιτεκτονική	βυζαντινή αρχιτεκτονική
Γεωγραφικές συντεταγμένες	40°18′21″N 24°9′37″E
Θρήσκευμα	Ορθόδοξη Εκκλησία
Θρησκευτική υπαγωγή	Οικουμενικό Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως
Διοικητική υπαγωγή	Αυτόνομη Μοναστική Πολιτεία Αγἰου Όρους
Χώρα	Ελλάδα
Έναρξη κατασκευής	10ος αιώνας
Προστασία	αρχαιολογικός χώρος στην Ελλάδα
Ιστότοπος
	https://zograf.eu/
	Πολυμέσα
	δεδομένα (π)

Συντεταγμένες: 40°18′20.99″N 24°9′37.01″E / 40.3058306°N 24.1602806°E / 40.3058306; 24.1602806

Η Ιερά Πατριαρχική και Σταυροπηγιακή Μονή Ζωγράφου (βουλγαρικά: Зографски манастир) είναι μία εκ των είκοσι μονών του Αγίου Όρους και κατατάσσεται ένατη (9η) στην ιεραρχική τάξη των Αγιορείτικων Μονών.

Καθηγούμενος της Ιεράς Μονής είναι ο Αρχιμανδρίτης Αμβρόσιος Ζωγραφίτης.

Τοποθεσία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Μονή Ζωγράφου είναι βουλγαρική και βρίσκεται στη βόρεια πλευρά και περί το μέσον κατά πλάτος της Αθωνικής χερσονήσου. Βρίσκεται σε μια κοιλάδα και περιβάλλεται από πυκνό δάσος. Συνδέεται με τη Μονή Κωνσταμονίτου με κατάφυτο δασικό μονοπάτι το οποίο έχει καθαριστεί και σημανθεί πρόσφατα. Η πεζοπορία διαρκεί περίπου 1,5 ώρα. Μπορεί επίσης να φτάσει κανείς στη Μονή ξεκινώντας από τον ενδιαφέροντα αρσανά όπου κάνει στάση το πλοίο από την Ουρανούπολη. Στον αρσανά δεσπόζει ένας επιβλητικός πύργος ενώ υπάρχουν και ένας ερειπωμένος μύλος. Η ανάβαση διαρκεί περίπου 1 ώρα.

Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Αν και στο πρώτο τυπικό του Αυτοκράτορα Τσιμισκή (972) ένας από τους τότε προεστώτες του Αγίου Όρους υπογράφει ως ΄΄Γεώργιος ο ζωγράφος΄΄^[1](Sic), που μάλλον φέρεται ως δηλωτικό της εκεί ιδιότητάς του, σύμφωνα με την παράδοση, ιδρυτές του θεωρούνται τρεις αδελφοί κατά σάρκα μοναχοί, οι: Μωυσής, Ααρών και Ιωάννης. Τον 13ο αι. κατοικήθηκε από Βουλγάρους μοναχούς. Την ίδια εποχή ενισχύθηκε από τους Βουλγάρους ηγεμόνες Ιωάννη Καλιμάν (1192), Ιβάν Ασέν Β΄ (1218-1241) καθώς και από τον Αυτοκράτορα Μιχαήλ H΄ Παλαιολόγο, οι οποίοι και αναδείχθηκαν μεγάλοι ευεργέτες της Μονής. Στις αρχές του 14ου αι. κάηκε από τους Καταλανούς και ανακαινίστηκε αργότερα από τον αυτοκράτορα Ανδρόνικο τον Παλαιολόγο και τους ηγεμόνες Σερβίας και Μολδοβλαχίας. Το καθολικό του μοναστηριού ξαναχτίστηκε και αγιογραφήθηκε στις αρχές του 19ου αι. Στο μοναστήρι υπάρχουν 14 παρεκκλήσια. Στη βιβλιοθήκη φυλάσσονται χειρόγραφοι κώδικες, 162 στα ελληνικά, 388 στα σλαβικά καθώς και 16.000 τόμοι βιβλίων στις δύο γλώσσες.

Μοναστική δύναμη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Μοναστική δύναμη της Μονής, σύνολο μοναχών, εξαρτηματικών και δοκίμων, κυμαίνεται σήμερα στους 45μοναχούς (φθινόπωρο 2020).

Άξια ενδιαφέροντος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στη Μονή αυτή αξίζει να δουν οι επισκέπτες το καθολικό με την αχειροποίητη εικόνα του Αγίου Γεωργίου, το μνημείο των 26 ζωγράφων μαρτύρων στην αυλή της Μονής καθώς και τη βιβλιοθήκη με τους περγαμηνούς κώδικες 12ου - 13ου αιώνα