Μιχαήλ Σιωνίδης

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Μιχαήλ Σιωνίδης
Ο καπετάν Μιχάλης με τον αδερφό του και πρωτοπαλίκαρό του, Διονύσιο (δεξιά)
Γενικές πληροφορίες
ΓέννησηΣονίδης ή Σωνίδης
1870
Γκίρτσιστα Βογδάντσας (Οθωμανική Αυτοκρατορία, σήμερα Βόρεια Μακεδονία)
Θάνατος1935
Εύζωνοι Κιλκίς
ΚατοικίαΓκίρτσιστα Βογδάντσας (Οθωμανική Αυτοκρατορία, σήμερα Βόρεια Μακεδονία), Εύζωνοι Νομός Κιλκίς
ΕθνικότηταΈλληνας
Χώρα πολιτογράφησηςΟθωμανική Αυτοκρατορία (μέχρι το 1913)
Ελλάδα
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςνέα ελληνική γλώσσα
Πληροφορίες ασχολίας
ΙδιότηταΟπλαρχηγός, Κοινοτάρχης
Στρατιωτική σταδιοδρομία
Πόλεμοι/μάχεςΜακεδονικός Αγώνας
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΒραβεύσειςΧρυσό Αριστείο Ανδρείας, Πολεμικός Σταυρός, Αναμνηστικό Μετάλλιο Μακεδονικού Αγώνα

Ο Μιχαήλ Σιωνίδης (Γκίρτσιστα Βογδάντσας, 1870 - Εύζωνοι Κιλκίς, 1935) ήταν Έλληνας Μακεδονομάχος, οπλαρχηγός από την Γκίρτσιστα Βογδάντσας (Οθωμανική Αυτοκρατορία, σήμερα Βόρεια Μακεδονία).

Βιογραφικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Μιχαήλ Σιωνίδης γεννήθηκε το 1870 στην Γκίρτσιστα Βογδάντσας (Οθωμανική Αυτοκρατορία, σήμερα Βόρεια Μακεδονία). Πριν ακόμα την επίσημη εμπλοκή του Ελληνικού κράτους στον Μακεδονικό Αγώνα, το 1902 οργάνωσε ένοπλο σώμα εναντίον των Βουλγάρων κομιτατζήδων της ΕΜΕΟ, δρώντας στις περιοχές Γκίρτσιστας, Γευγελής και Δοϊράνης[1]. Από το 1904, Συνεργάστηκε με τους Εμμανουήλ Κατσίγαρη και Γεώργιο Ζήρα[2]. Το φθινόπωρο του 1904 Βούλγαροι κομιτατζήδες εισέβαλαν στην Γκίρτσιστα (που σημαίνει χωριό Ελλήνων) και σκότωσαν αρκετούς Έλληνες κατοίκους, μεταξύ των οποίων και τη δασκάλα Αικατερίνη Χατζηγεωργίου (21 ετών), εξαδέρφη του Μιχάλη Σιωνίδη, τον δάσκαλο Κωνσταντίνο Σιωνίδη και την κόρη του, και έναν ακόμα συγγενή του καπετάν Μιχάλη, τον Λεωνίδα Σιωνίδη. Όταν ο καπετάν Μιχάλης επέστρεψε στο χωριό, συγκρότησε ένοπλη ομάδα και εισέβαλε στο χωριό Μερβίντσα, όπου κρύβονταν οι κομιτατζήδες. Στη μάχη που ακολούθησε, τραυματίστηκε και μετέβη στη Γευγελή, όπου περιθάλπηκε (Ιανουάριος 1905).[3] Στη συνέχεια συνελήφθη απ' τις Οθωμανικές Αρχές και φυλακίστηκε έως την Επανάσταση των Νεοτούρκων το 1908, οπότε και αποφυλακίστηκε λόγω αμνηστίας[4].

Μετά τον Α΄ Βαλκανικό Πόλεμο, η Γκρίτσιστα περιήλθε υπό Σερβική κυριαρχία, και ο Μιχάλης Σιωνίδης προσέφυγε με την οικογένειά του, στο Ματσίκοβο (σήμερα Εύζωνοι) του νομού Κιλκίς, δίπλα στα τότε Ελληνοσερβικά σύνορα. Κατά του Βαλκανικούς Πολέμους, το σπίτι του στο Ματσίκοβο χρησιμοποιήθηκε από τον βασιλιά Κωνσταντίνο, ως στρατηγείο. Ο Μιχαήλ Σιωνίδης πήρε μέρος στις Μάχες Κιλκίς - Λαχανά, όπου τραυματίστηκε και αργότερα στη Μάχη του Σκρα Ντι Λέγκεν (κατά τον Α¨ Παγκόσμιο Πόλεμο). Κατά τη διάρκεια του πολέμου υπηρέτησε ως μυστικός πράκτορας του Γ' Σώματος Στρατού μπροστά από τις γραμμές του μετώπου, έως την περιοχή της Στρώμνιτσας.[3]

Με το τέλος του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου, ο Μιχάλης Σιωνίδης, ως πρόεδρος της Κοινότητας Ματσικόβου, συνέλεξε τα πτώματα των εννέα Ευζώνων που είχαν σκοτωθεί από τους Βουλγάρους κατά τον Β΄ Βαλκανικό Πόλεμο στο φυλάκιο του Αρτζάν (σήμερα Κάστρο) και τους ενταφίασε με τιμές στο Ματσίκοβο. Το 1927 η Επιτροπή Μετονομασίας μετονόμασε το Ματσίκοβο σε Εύζωνοι, στη μνήμη των εννέα Ευζώνων. Ο Μιχαήλ Σιωνίδης πέθανε το 1935 στους Ευζώνους.[3]

Για τις υπηρεσίες του τιμήθηκε με το Χρυσό Αριστείο Ανδρείας την ανώτερη τιμή του Ελληνικού κράτους, τον Πολεμικό Σταυρό και το Αναμνηστικό Μετάλλιο Μακεδονικού Αγώνα.[3] Ο Ελληνικός Στρατός τιμώντας τον, ονόμασε το στρατόπεδο στην Αξιούπολη "Στρατόπεδο Σιωνίδη".

Αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Εφημερίδα Λαός Βέροιας, Τοπικά, Μορφές ηρώων του Μακεδονικού Αγώνα (1904 - 1908), Μέρος Η΄, "Καπετάν Μιχάλης", Παναγιώτης Παπαδόπουλος, 24 Νοεμβρίου 2018
  2. Κωνσταντίνος Βακαλόπουλος, Ανέκδοτο μητρώο των μαχητών του Μακεδονικού Αγώνα, Μακεδονικά, τόμος 19ος, Θεσσαλονίκη, Σύγγραμμα Περιοδικόν της Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών, 1979. σελ. 84
  3. 3,0 3,1 3,2 3,3 «Η Ελληνικη Αντισταση στη Μακεδονια 1904-1908». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Ιουλίου 2011. Ανακτήθηκε στις 1 Ιανουαρίου 2011. 
  4. Κωνσταντίνος Βακαλόπουλος, Ανέκδοτο μητρώο των μαχητών του Μακεδονικού Αγώνα, Μακεδονικά, τόμος 19ος, Θεσσαλονίκη, Σύγγραμμα Περιοδικόν της Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών, 1979. σελ. 84