Μαρία (κόρη Μαυρικίου)
| Μαρία | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Θάνατος | 7ος αιώνας |
| Χώρα πολιτογράφησης | Βυζαντινή Αυτοκρατορία Αυτοκρατορία των Σασσανιδών |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | συγγραφέας |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Χοσρόης Β' |
| Τέκνα | Καβάδης Β' της Περσίας Αζαρμιντόχη της Περσίας Φουραντόχη της Περσίας |
| Γονείς | Μαυρίκιος (αυτοκράτορας) και Κωνσταντίνα |
| Αδέλφια | Θεοδόσιος Τιβέριος Πέτρος Παύλος Ιουστίνος Ιουστινιανός Αναστασία Κλεοπάτρα Θεοκτίστη |
Η Μαρία ή Μαριάμ (τέλη 6ου - αρχές 7ου αι.) ήταν, σύμφωνα με τον χρονογράφο Μιχαήλ τον Σύριο του 12ου αι., κόρη του Μαυρικίου και σύζυγος του Χοσρόη Β΄ της Περσίας.[1]
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το 590 ο Χοσρόης, εξόριστος πρίγκιπας, μετέβη στην Κωνσταντινούπολη και ζήτησε συνδρομή από τον Μαυρίκιο Αυτοκράτορα των Ρωμαίων για να διεκδικήσει τον θρόνο από τον Βαχράμ Σχοβίν (β. 590-591).[2] Στο έργο Σαχναμέ του Φερντοσί αναφέρεται ο Χοσρόης είχε νυμφευτεί τη Σιρίν πριν εξοριστεί. Ο Σεβέος αναφέρει ότι η Σιρίν ήταν από το Κουζεστάν, ενώ το Χρονικό της Έδεσσας ότι ήταν Αραμαία, δηλ. από το Σουριστάν (τη Συρία). Στο έργο Ραβζάτ ας-σαφά του Μιρ-Κχβανντ η Σιρίν ήταν αρχικά υπηρέτρια σε ένα σπίτι, όπου σύχναζε ο Χοσρόης. Αλλά αυτά είναι μεταγενέστερες αναφορές και μπορεί να έχουν επηρεαστεί από μύθους.[2]
Η Μαρία απουσιάζει από τις Ρωμαϊκές πηγές. Εμφανίζεται στο Χρονικό της Έδεσσας, στον Διονύσιο Τελμαχάρενσις (στο Χρονικό του 1234), στον Αλ-Ταμπάρι, στον Ευτύχιο Πατριάρχη της Αλεξανδρείας, στον Φερντοσί, στο Χρονικό του Σίιρτ, στον Μιχαήλ της Συρίας, στον Μπαρ Εβραίο και στον Μιρ-Κχβανντ. Το Χρονικό του Σίιρτ και το έργο του Μαρί ιμπν Σουλεϊμάν είναι τα μόνα, που αναφέρουν ότι η Μαρία ονομαζόταν επίσης Σιρίν, ταυτίζοντας τις δύο μορφές· την περιγράφουν ως κόρη του Μαυρικίου. Πάντως ο Θεόφιλος Σιμοκάττης, η πιο λεπτομερής ιστορική πηγή για τον Μαυρίκιο, δεν την αναφέρει.[3]
Σχετικά με την ηλικία της, ο Μπάουμ αναφέρει ότι ο Μαυρίκιος νυμφεύτηκε τη σύζυγό του Κωνσταντίνα τον Αύγουστο του 582. Αν η Μαρία ήταν νόμιμο τέκνο του, το 590 θα ήταν μικρότερη των 18 ετών.[3] Οι κύριες πηγές αναφέρουν ως τέκνα τους τα εξής: Θεοδόσιος, Τιβέριος, Πέτρος, Παύλος, Ιουστίνος, Ιουστινιανός, Αναστασία, Θεοκτίστη, Κλεοπάτρα.
Στο Σαχναμέ αναφέρεται ότι η Σιρίν δηλητηρίασε τη Μαρία. Μεταγενέστερες πηγές τις αναφέρουν ως βασίλισσες (ο Χοσρόης Β΄ έγινε βασιλιάς της Περσίας το 591-628). Και στις δύο περιπτώσεις προσπαθούν να αναβιβάσουν η καθεμία τους γιους της στο θρόνο. Η Σιρίν υποστήριζε τον γιο της Μαρντανσάχ, ενώ η Μαρία τον Σιρόη (Καβάδη Β΄), που ήταν γιος της σύμφωνα με μερικές πηγές· σύμφωνα με άλλες ήταν ο πρωτότοκος και όχι της Σιρίν.[4] Ο Μπάουμ θεωρεί τη Σιρίν ιστορική μορφή και τη Μαρία μυθική, ίσως με αφορμή κάποια Ρωμαία, μέλος του χαρεμιού του Χοσρόη Β΄.[5]
Οικογένεια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Παντρεύτηκε τον Χοσρόη Β΄ της Περσίας και είχε τέκνο:
- Καβάδης Β΄ 590-628, βασιλιάς της Περσίας (628).
Αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Baum, Wilhelm (2004). Christian, queen, myth of love, a woman of late antiquity, historical reality and literary effect. Gorgias Press LLC. ISBN 1-59333-282-3.