Μαντολίνο

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Μαντολίνο
αγγ. Mandolin γαλ Mandoline ιτα Mandolino
Μαντολίνο
Δημιουργήθηκε: Τέλη 17ου αιώνα
  • Τόπος Προέλευσης: Βόρεια Ιταλία
  • Είδη Μαντολίνου: Μιλανέζικο
    Φλορεντινό
    Ναπολιτάνικο
    Γενοβέζικο (5-6 χορδές)
    Παντουάνικο (5 χορδές)
    Ρωμαϊκό (4 χορδές)
    Σιενέζικο (4-5 χορδές)
    Σικελικό (1 χορδή διπλή ή 3 χορδές τριπλές)
    Eπτανησιακό (4 χορδες)
Ταξινόμηση Νυκτά έγχορδα
Κατασκευαστές Calace, Embergher, Vinaccia, Suzuki
Σχετικά Όργανα Μαντόλα, Μαντολοντσέλο, Μαντολόνε, Μπαγλαμάς, Mπουζούκι
Μουσικοί
Δημήτριος Δούνης, Νικόλαος Λάβδας, Ηλίας Αλέσιος, Παναγιώτης Βαϊνδηρλής, Σπύρος Περιστέρης, Βασίλειος Σιδερής, Διονύσιος Αποστολάτος

Το μαντολίνο είναι έγχορδο νυκτό μουσικό όργανο. Δημιουργήθηκε λίγο πριν το τέλος του 17ου αιώνα. Είναι η τελειοποίηση της "μάντολα" (Mandola ή Mantola), ενός οργάνου που χρονολογείται από τον Μεσαίωνα, μιας και το όνομά του βεβαιώνεται με μαρτυρίες από το 1210. Είναι βέβαιο ότι πολύ λίγα από τα σημερινά όργανα μουσικής μπορούν να «καυχηθούν» για μια τόσο παλαιά προέλευση. Στη βόρεια Ιταλία τον 17ο αιώνα ξεκίνησε να φτιάχνεται μια μικρότερη μάντολα με λιγότερες χορδές. Το νέο αυτό όργανο ονομαζόταν «μαντολίνο» που στην πραγματικότητα σημαίνει «μικρή μάντολα». Η λανθασμένη αυτή σκέψη αποκαταστάθηκε από τον ερευνητή της ιστορίας του οργάνου Κonrad Wölki και το Μιλανέζικο μαντολίνο ήταν αυτό που αναπτύχθηκε άμεσα από την μάντολα, ενώ το Ναπολιτάνικο μαντολίνο υιοθέτησε μόνο το όνομά του.

Λίγο αργότερα, καθώς μια οικογένεια οργάνων άρχισε να δημιουργείται με βάση το Ναπολιτάνικο μαντολίνο, και η οποία περιλάμβανε μαντολίνα μεγαλύτερων διαστάσεων και βαθύτερων τόνων, το όνομα «μαντόλα» χρησιμοποιήθηκε για μια ακόμα φορά, αλλά τώρα για ένα alto μαντολίνο. Με την έννοια αυτή έμοιαζε με μεγάλο μαντολίνο και φυσικά δεν είχε τίποτα κοινό με την προγενέστερη σημασία της λέξης «Μantola».

Διάφοροι άλλοι τύποι μαντολίνου άρχισαν να εμφανίζονται και να παίρνουν το όνομά τους, όπως συνηθιζόταν, από την πόλη όπου πρωτοκατασκευάστηκαν. Έτσι διαδοχικά, μέσα σε λίγα χρόνια εκτός από τους 3 τύπους μαντολίνων, Μιλανέζικο, Φλωρεντινό και Ναπολιτάνικο, κατασκευάστηκαν το Γενοβέζικο (5-6 χορδές), το Παντουάνικο (5 χορδές), το Ρωμαϊκό (4 χορδές), το Σιενέζικο (4-5 χορδές), το Σικελικό (1 χορδή διπλή ή 3 χορδές τριπλές).Επίσης το Επτανησιακό εχει 4 χορδές( mi la re sol).

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]