Λίβιος Ανδρόνικος
| Λίβιος Ανδρόνικος | |
|---|---|
 | |
| Γέννηση | 280 π.Χ. (περίπου) Taras |
| Θάνατος | 200 π.Χ. Ρώμη |
| Χώρα πολιτογράφησης | Αρχαία Ρώμη |
| Ιδιότητα | ποιητής, μεταφραστής, συγγραφέας[1] και θεατρικός συγγραφέας |
| Σημαντικά έργα | Οδύσσεια |
Ο Λίβιος Ανδρόνικος (280/260 π.Χ. - 200; π.Χ.) θεωρείται ο πατέρας του ρωμαϊκού δράματος και έπους.
Ο ίδιος ήταν Ελληνικής καταγωγής[2] από τον Τάραντα, τη θεατρόπολη της μεγάλης Ελλάδας, και βρέθηκε στη Ρώμη ως αιχμάλωτος πολέμου. Πρέπει να υπηρέτησε ως δάσκαλος στην οικογένεια των Λιβίων, οι οποίοι αργότερα τον ελευθέρωσαν, από όπου πήρε και το όνομα Λίβιος. Ίδρυσε σχολή και δίδασκε ελληνικά και λατινικά.
Το έτος 207 π.Χ. επί υπατείας του Μάρκου Λίβιου Σαλινάτορα του ανατέθηκε από την πολιτεία η σύνθεση μιας λιτανευτικής ωδής, για ένα χορό παρθένων με σκοπό την αποτροπή κακών οιωνών . Στη συνέχεια, για να ευχαριστήσει τον ποιητή η πολιτεία παραχώρησε στο "σύλλογο τον γραφέων και ηθοποιών" το ναό της Αθηνάς στον Αβεντίνο λόφο ως τόπο συγκέντρωσης και λατρείας, καθιστώντας με αυτό τον τρόπο την Αθηνά προστάτιδα της ποίησης και του θεάτρου ( αντί του Διονύσου που είχαν οι Έλληνες ).
Ο Ανδρόνικος μετέφρασε ελληνικά ή συνέθεσε δικά του έργα στα λατινικά βασισμένος σε ελληνικά πρότυπα. Το έπος του Odusia πραγματεύεται ένα μέρος της Ιταλικής προϊστορίας και γίνεται το βασικό σχολικό βιβλίο των Ρωμαίων (όπως και τα Ομηρικά έπη για τους Έλληνες) μέχρι την εμφάνιση της Αινειάδας από τον Βιργίλιο. Έγραψε κωμωδίες, τραγωδίες και λυρική ποίηση μεταφυτεύοντας στα έργα του ελληνικά στοιχεία και πρότυπα. Από τα έργα του σώζονται μόνον αποσπάσματα στα έργα του Φλάκκου, του Γέλλιου και του Νόνιου.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
|