Κορέττα Σκοτ Κινγκ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Κορέττα Σκοτ Κινγκ
Κατά τη διάρκεια επίσκεψής της στον Λευκό Οίκο το 2004
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Coretta Scott King (Αγγλικά)
ΓέννησηΚορέττα Σκοτ Κινγκ
27 Μαρτίου 1927
Μάριον, Αλαμπάμα, Η.Π.Α.
Θάνατος30 Ιανουαρίου 2006
Ροζαρίτο, Μεξικό
Αιτία θανάτουΚαρκίνος των ωοθηκών
Συνθήκες θανάτουφυσικά αίτια
Τόπος ταφήςΦλόριντα
ΕθνικότηταΑμερικανική
Χώρα πολιτογράφησηςΗνωμένες Πολιτείες Αμερικής
ΘρησκείαΧριστιανή Βαπτίστρια
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΑγγλικά[1][2]
ΕκπαίδευσηΑνωτάτη
ΣπουδέςΚολέγιο Αντιόχειας, Οχάιο
Ωδείο Βοστώνης, Νέα Αγγλία
Πληροφορίες ασχολίας
ΙδιότηταΑκτιβίστρια για τα δικαιώματα των μαύρων αλλά και όλων των μειονοτήτων
Γνωστός γιαΑγωνίστηκε για να καθιερωθεί η 15η Ιανουαρίου επίσημη αργία στη μνήμη του συζύγου της
Οικογένεια
ΣύζυγοςΜάρτιν Λούθερ Κινγκ
ΤέκναΝτέξτερ Σκοτ Κινγκ
Γιολάντα Κινγκ
Μάρτιν Λούθερ Κινγκ ο Γ'
Μπερνίς Κινγκ
ΑδέλφιαEdythe Scott Bagley
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΒραβεύσειςΒραβείο των τεσσάρων ελευθεριών
Βραβείο ανεξιθρησκίας,
Βραβείο Ειρήνης Ουάτελερ (1969)
National Women's Hall of Fame
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Η Κορέττα Σκοτ Κινγκ (Koretta Scott King, 27 Απριλίου 1927 - 30 Ιανουαρίου 2006) ήταν Αμερικανίδα συγγραφέας, ακτιβίστρια και σύζυγος του Μάρτιν Λούθερ Κινγκ από το 1953 έως το θάνατό του το 1968. Ήταν ιδρύτρια του Ινστιτούτου Μάρτιν Λούθερ Κινγκ για την Ειρηνική Κοινωνική Αλλαγή.

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το ζεύγος Κινγκ το 1964.

Η Κορέττα Σκοτ γεννήθηκε στις 27 Μαρτίου του 1927 στη πόλη Μάριον της Αλαμπάμα των Η.Π.Α. Οι γονείς της ήταν εύποροι ιδιοκτήτες φάρμας που θεωρούσαν -εν αντιθέσει με την πλειοψηφία των μαύρων της εποχής αυτής - τη μόρφωση των παιδιών τους, απαραίτητη. Η Κορέττα σπούδασε στο ιδιωτικό γυμνάσιο για μαύρους, Λίνκολν, όπου διαφάνηκε η αγάπη της για τη μουσική. Παρακολούθησε μαθήματα φωνητικής, έμαθε να διαβάζει παρτιτούρες και να παίζει διάφορα μουσικά όργανα. Στα 15 της μάλιστα, ανέλαβε τη θέση της διευθύντριας της σχολικής χορωδίας. Συνέχισε τις σπουδές της, αφού εξασφάλισε μια υποτροφία, στο Κολλέγιο της Αντιόχειας, στο Γιέλλοου Σπρινγκς του Οχάιο. Κατά τη διάρκεια της φοίτησής της εκεί, εμβάθυνε στη μουσική αλλά και συμμετείχε στους αγώνες των μαύρων για την κατάργηση των φυλετικών διακρίσεων. Έγινε μέλος της Εθνικής Ένωσης για την πρόοδο των έγχρωμων ανθρώπων και στην Επιτροπή για τα πολιτικά δικαιώματα.

Το 1951 πήγε στη Βοστώνη στο Ωδείο της Νέας Αγγλίας πάλι με υποτροφία. Στις αρχές του 1952, μια φίλη της, της γνωρίζει τον νεαρό σπουδαστή Θεολογίας, Μάρτιν Λούθερ Κινγκ. Αν και στην αρχή ήταν διστακτική στο να σχετιστεί με έναν πάστορα ωστόσο η προσωπικότητα, οι γνώσεις και η καλλιέργεια του Κινγκ της διασκέδασαν όλους τους φόβους της. Ο Κινγκ, της έκανε πρόταση γάμου, την οποία και αποδέχτηκε και οι γάμοι έγιναν στις 18 Ιούνη του 1953, στο πατρικό της σπίτι στο Μάριον. Μετά το γάμο τους επέστρεψαν στη Βοστώνη για να ολοκληρώσουν τις σπουδές τους. Η Κορέττα Κινγκ πήρε το μπάτσελορ στη μουσική τον Ιούνη του 1954. Μετά το γάμο τους, η Κορέττα ανέλαβε το ρόλο της νοικοκυράς και της μητέρας της οικογένειας και ασχολήθηκε με την ανατροφή των 4 παιδιών της: της Γιολάντα Ντενίζ Κινγκ (1955), του Μάρτιν Λούθερ Κινγκ του Γ' (1957), του Ντέξτερ Σκοτ Κινγκ (1961) και της Μπερνίτσε Αλμπερτιν Κινγκ (1963). Παράλληλα όμως, συμμετείχε στις εκστρατείες του άντρα της, έπαιρνε μέρος στις πορείες διαμαρτυρίας και συχνά τραγουδούσε θρησκευτικούς ύμνους, και απάγγειλε ποιήματα σε βραδιές μουσικής που οργάνωνε. Τα έσοδα των παραστάσεων αυτών, πήγαιναν στην Χριστιανική Διάσκεψη των Ηγετών του Νότου, οργάνωση που δημιούργησε και προέδρευε ο Μάρτιν Λούθερ Κινγκ. Ακολούθησε τον άντρα της στα ταξίδια του, το 1957 στη Γκάνα και το 1959 στην Ινδία. Όταν ο Κινγκ παρέλαβε το βραβείο Νόμπελ Ειρήνης, στο Όσλο το 1964, η Κινγκ στεκόταν περήφανη δίπλα του.

Τραγικότερη στιγμή της ζωής της υπήρξε αναμφίβολα η δολοφονία του Μάρτιν Λούθερ Κινγκ, στις 4 Απρίλη 1968. Ωστόσο, δεν αποσύρθηκε σε μια ζωή πένθους αλλά αντίθετα συνέχισε με περισσότερο δυναμισμό προς την κατεύθυνση που είχε χαράξει ο άντρας της.

Λίγες μέρες μετά από την κηδεία του άντρα της, έλαβε μέρος στην πορεία των εργατών απορριμματοφόρων στο Μέμφις, η τελευταία εκστρατεία και του ίδιου του Κινγκ. Και στο τέλος του ίδιου μήνα, παρευρέθη – αντί του άντρα της, όπως είχε προγραμματιστεί – σε μια εκδήλωση κατά του πολέμου στο Βιετνάμ στη Ν. Υόρκη.

Ομιλία της στη Νέα Υόρκη λίγες μέρες μετά το θάνατο του Κινγκ

Επίσης δημιούργησε το Ινστιτούτο Μάρτιν Λούθερ Κινγκ για την Ειρηνική Κοινωνική Αλλαγή.

Ύστερα από πολλές δικές της προσπάθειες κατάφερε να αναγνωριστεί η ημέρα γέννησης του Μάρτιν Λούθερ Κινγκ, επίσημη αργία σε όλο το κράτος των Η.Π.Α.. Παράλληλα, όλα αυτά τα χρόνια αρθρογραφούσε, και έδινε ομιλίες αλλά και παρευρισκόταν σε πορείες. Κατά τη δεκαετία του 80 ιδιαίτερα, οργάνωσε και παρευρέθηκε σε μια σειρά καθιστικών διαμαρτυρία εναντίον του Απαρτχάιντ της Νότιας Αφρικής. Μάλιστα, το 1986 ταξίδεψε στη Νότια Αφρική και συναντήθηκε με τη γυναίκα του Νέλσον Μαντέλα, τη Γουίνι. [3]

Με τον Τζόρτζ Μπους στον Λευκό Οίκο το 2004

Στις 30 Ιούνη 2006, πέθανε από αναπνευστική ανεπάρκεια κατά τη διάρκεια της παραμονής της σε ένα κέντρο αποκατάστασης στο Μεξικό, όπου νοσηλευόταν λόγω διαφόρων σοβαρών προβλημάτων υγείας. Ήταν 78 χρονών.[4]

Εργογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Η ζωή μου με τον Μάρτιν Λούθερ Κινγκ (πρώτη έκδοση, 1969)
  • Μάρτιν Λούθερ Κινγκ: Περικοπές από τους Λόγους, τα Δοκίμια και τα βιβλία του (πρώτη έκδοση 1998), βιβλίο του Ντέξτερ Κινγκ, το οποίο εκείνη επιμελήθηκε. [5]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]