Κλάρενς Ζέεντορφ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Κλάρενς Ζέεντορφ
Προσωπικές πληροφορίες
Ημερ. γέννησης1 Απριλίου 1976 (1976-04-01) (48 ετών)
Τόπος γέννησηςΠαραμαρίμπο, Σουρινάμ
Ύψος1,77 μ.
ΘέσηΜέσος
Ομάδες νέων
1983-1992ΑΦΚ Άγιαξ
Επαγγελματική καριέρα*
ΠερίοδοςΟμάδαΣυμμ.(Γκ.)
1992-1995ΑΦΚ Άγιαξ64(11)
1995-1996ΟΚ Σαμπντόρια32(3)
1996-2000Ρεάλ Μαδρίτης121(15)
2000-2002Ίντερ65(8)
2002-2012ΑΚ Μίλαν300(48)
2012-2013Μποταφόγκο Ρεγκάτας58(16)
Σύνολο656(111)
Εθνική ομάδα
ΠερίοδοςΟμάδαΣυμμ.(Γκ.)
1994-2008Ολλανδία87(11)
Προπονητική καριέρα
ΠερίοδοςΟμάδα
2014ΑΚ Μίλαν
* Οι συμμετοχές και τα γκολ στις προηγούμενες ομάδες υπολογίζονται μόνο για τα εγχώρια πρωταθλήματα.
† Συμμετοχές (Γκολ).

Ο Κλάρενς Κλάιντ Ζέεντορφ (Clarence Clyde Seedorf, 1 Απριλίου 1976) είναι Ολλανδός προπονητής και πρώην διεθνής ποδοσφαιριστής. Ο Ζέεντορφ είναι ο πρώτος παίκτης που έχει κερδίσει το Τσάμπιονς Λιγκ 4 φορές και με τρεις διαφορετικές ομάδες - ΑΦΚ Άγιαξ το 1995, στη Ρεάλ Μαδρίτης το 1998 και στη ΑΚ Μίλαν το 2003 και το 2007.

Καριέρα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

ΑΦΚ Άγιαξ[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Ζέεντορφ γεννήθηκε στο Παραμαρίμπο του Σουρινάμ. Ξεκίνησε την καριέρα του ως δεξί χαφ για τον ΑΦΚ Άγιαξ κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1990. Έκανε το επαγγελματικό του ντεμπούτο με την ομάδα στις 29 Νοεμβρίου 1992 σε αγώνα με αντίπαλο την ομάδα της Γκρόνινγκεν στην ηλικία των 16 ετών και 242 ημερών, αποτελώντας έτσι τον μικρότερο σε ηλικία ποδοσφαιριστή που κάνει ντεμπούτο για τον Άγιαξ στην ιστορία του συλλόγου. Σύντομα έγινε βασικός στον ολλανδικό σύλλογο. Το 1995 ήταν επίσης βασικό μέλος της μεγάλης πορείας του Άγιαξ που οδήγησε στην κατάκτηση του ΟΥΕΦΑ Τσάμπιονς Λιγκ από την ολλανδική ομάδα.

ΟΚ Σαμπντόρια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Αποτελώντας πλέον σημαντικό κομμάτι του Άγιαξ και έχοντας αποκτήσει φήμη στην υπόλοιπη Ευρώπη, ενός ταλαντούχου νεαρού μέσου, πέρασε μία σεζόν ως δανεικός στην ιταλική ΟΚ Σαμπντόρια, σημειώνοντας τρία τέρματα και εντυπωσιάζοντας με την απόδοσή του. Τράβηξε τα βλέμματα αρκετών συλλόγων της Ευρώπης.

Ρεάλ Μαδρίτης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Ζέεντορφ μετακινήθηκε στη Ρεάλ Μαδρίτης το 1996, όπου ήταν "σχεδόν πάντα παρών στην ομάδα Blancos για τις τρεις πρώτες σεζόν". Στην πρώτη του σεζόν βοήθησε ώστε η ομάδα να επιστρέψει στην κατάκτηση της La Liga: στη δεύτερη σεζόν του (1997 - 1998), έπαιξε σημαντικό ρόλο για την επιτυχία της ομάδας στο Τσάμπιονς Λιγκ: Η Ρεάλ Μαδρίτης πέτυχε νίκη στον τελικό της διοργάνωσης με 1-0 επί της Γιουβέντους. Αυτός ήταν ο δεύτερος τίτλος του Τσάμπιονς Λιγκ της καριέρας του.

Ίντερ[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παράλο που βοήθησε την ομάδα του στον τελικό του Κόπα Ιτάλια, το 2000, η Ίντερ δεν τα κατάφερε να κατακτήσει την διοργάνωση. Ωστόσο, θα πρέπει να θυμόμαστε από πολλούς οπαδούς Ίντερ για δύο γκολ του ενάντια στη Γιουβέντους στην ισοπαλία με 2-2 στις 9 Μαρτίου 2002, δύο εκ των οποίων ήταν από προσπάθειες από αρκετά μεγάλη απόσταση.[1][2]

ΑΚ Μίλαν[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μετά από δύο χρόνια στην Ίντερ, ο Ζέεντορφ στο αντίπαλον δέος της πόλης, στη ΑΚ Μίλαν το 2002, στα πλαίσια ανταλλαγής με τον Φραντσέσκο Κόκο. Κέρδισε το Κόπα Ιτάλια, με τη Μίλαν το 2003, η οποία ήταν η πρώτη φορά που κατακτούσε την διοργάνωση σε ηλικία εικοσιέξι χρονών. Στην ίδια εποχή, κατέκτησε για τρίτη φορά το Τσάμπιονς Λιγκ, αποτελώντας με αυτό τον τρόπο τον πρώτο παίκτη που κατακτά το Τσάμπιονς Λιγκ με τρεις διαφορετικές ομάδες. Την επόμενη σεζόν (2003-2004) έπαιξε μεγάλο ρόλο στην ομάδα της Μίλαν που κατέκτησε την Σέριε Α. Ήταν επίσης η τέταρτη κατάκτηση εθνικού τίτλου στην καριέρα του, μετά από δύο ολλανδικά πρωταθλήματα με τον Άγιαξ και ένα ισπανικό στα διάρκεια της παρουσίας του στη Μαδρίτη.

Ο Ζέεντορφ έπαιξε σημαντικό ρόλο όταν η Μίλαν έφτασε στο τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ, για μια ακόμη φορά, το 2005. Ξεκίνησε βασικός στον τελικό της Κωνσταντινούπολης με αντίπαλο της Λίβερπουλ, στη διάρκεια του οποίου ενώ η Μίλαν πήρε προβάδισμα στο σκορ με 3-0 στο ημίχρονο, η Λίβερπουλ πραγματοποίησε αντεπίθεση στο δεύτερο ημίχρονο φτάνοντας στην ισοφάριση σε 3-3, στην κανονική διάρκεια του αγώνα, και στη νίκη-συνώνυμο της κατάκτησης του Τσάμπιονς Λιγκ στη διαδικασία των πέναλτι. Μετά το σκάνδαλο στημένων παιχνιδιών Calciopoli που αμαύρωσε την Σέριε Α αλλά και γενικότερα το ιταλικό ποδόσφαιρο και ενώ η ΑΚ Μίλαν είχε αποδυναμωθεί, κατάφερε να αγωνιστεί κανονικά στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις της επόμενης σεζόν, κρατώντας παράλληλα τους περισσότερους ποδοσφαιριστές της, αρκετοί εκ των οποίων παραμένουν στην ομάδα μέχρι και σήμερα. Στον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ που έλαβε χώρα στο ΟΑΚΑ της Αθήνας, με αντίπαλο και πάλι την Λίβερπουλ, η Μίλαν κέρδισε με 2-1 με τον Ζέεντορφ να προσθέτει στη συλλογή του το τέταρτο του τίτλο στο UEFA Τσάμπιονς Λιγκ. Την ίδια χρονιά, ο Ζέεντορφ αποτέλεσε βασικότατο μέλος των Ροσονέρι που κατέκτησαν το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Συλλόγων της ΦΙΦΑ, αποτελώντας έτσι τον πρώτο Ευρωπαίο παίκτη που θα κατακτήσει αυτό τον τίτλο με τρεις διαφορετικές ομάδες (Άγιαξ το 1995 και η Ρεάλ Μαδρίτης το 1998). Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να κατακτήσει την Ασημένια Μπάλα. Στο τέλος της σεζόν 2006-07, ψηφίστηκε ως ο καλύτερος μέσος του Τσάμπιονς Λιγκ. Στις 4 Δεκεμβρίου έπαιξε το εκατοστό του παιχνίδι στο Τσάμπιονς Λιγκ με αντίπαλο την Σέλτικ Γλασκώβης.

Ο Ζέεντορφ στο Emirates Cup του 2010 με αντίπαλο την Άρσεναλ

Στη Μίλαν, ο Ζέεντορφ έχει πλέον εξαιρετική συνεργασία στη μεσαία γραμμή με τους Τζενάρο Γκατούζο και Αντρέα Πίρλο, τριάδα που παρέμενε αναλλοίωτη από τη σεζόν 2002-03. Αυτό το τρίο της μεσαίας γραμμής των Μιλανέζων εξακολουθούσε να χρησιμοποιείται στην αρχική ενδεκάδα μέχρι την σεζόν 2011-2012 (όταν και ο Πίρλο αποχώρησε από τους Rossoneri το καλοκαίρι του 2011 με προορισμό την μισητή αντίπαλο Γιουβέντους). Υπό την καθοδήγηση του προπονητή Κάρλο Αντσελότι, ο ρόλος τους ήταν να υποστηρίξει τον επιθετικό μέσο, είτε επρόκειτο για τον Ριβάλντο, τον Ρούι Κόστα, τον Κακά ή τον Ροναλντίνιο.

Ο Ζέεντορφ έγινε ο ξένος με τις περισσότερες εμφανίσεις με την Μίλαν μετά από έναν αγώνα απέναντι στην πρώην ομάδα του στην Ιταλία, τη Σαμπντόρια, στην διάρκεια του οποίου πέτυχε τέρμα. Με 395 εμφανίσεις, πέρασε τον Νιλς Λίντχολμ που ήταν και ο κάτοχος αυτού του ιστορικού ρεκόρ. Κατά τη διάρκεια του αγώνα με τη Σαμπντόρια, έγινε επίσης ο ένατος κορυφαίος ξένος σκόρερ στην ιστορία της Μίλαν, με 58 γκολ.

Στις 29 Μαρτίου 2010, έγινε στόχος ρατσιστικών συνθημάτων από τους οπαδούς της Λάτσιο (γνωστούς για την ακροδεξιά ιδεολογία τους) στη διάρκεια ισοπαλίας με 1-1, με αποτέλεσμα να επιβληθεί στον σύλλογο της Αιώνιας Πόλης πρόστιμο ύψους 15.000 ευρώ από την Ιταλική Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία. Αυτό οδήγησε την Ένωση Ποδοσφαιριστών της Ιταλίας να απαιτήσει τον "εξοστρακισμό" του ρατσισμού από τα γήπεδα της Σέριε Α.

Κατέκτησε το δεύτερό του πρωτάθλημα με τη Μίλαν τη σεζόν 2010-11, όπου για άλλη μια φορά έπαιξε καθοριστικό ρόλο. Σημείωσε τέσσερα γκολ σε τριάντα έξι εμφανίσεις στη σεζόν 2010-11, εντυπωσιακός αριθμός για έναν μέσο ηλικίας 35 χρονών.

Ο Ζέεντορφ προσέθεσε ακόμη έναν τίτλο στην τροπαιοθήκη του στον πρώτο επίσημο αγώνα για την σεζόν 2011-12, όπου αγωνίστηκε για ολόκληρο 90λεπτο σε μια νίκη 2-1 με επιστροφή στο σκορ με αντίπαλο το αντίπαλον δέος της πρωτεύουσας της Λομβαρδίας, Ίντερ στον τελικό του Ιταλικού Σούπερ Καπ. Επίσης, πέτυχε το νικητήριο γκολ της πρώτης νίκης της Μίλαν για την σεζόν 2011-12 της Σέριε Α.

Ο Ζέεντορφ κατετάγη 7ος ανάμεσα στους 20 καλύτερους παίκτες του Τσάμπιονς Λιγκ, από την ημερομηνία ίδρυσής του πριν από 20 χρόνια. Αν και πολλοί λένε ότι θα έπρεπε να είχε καταταχθεί πολύ υψηλότερα σε αυτή την λίστα, καθώς αποτελεί τον παίκτη με τους περισσότερους τίτλους στο Τσάμπιονς Λιγκ. Η κατάταξη έγινε από το Champions, το επίσημο περιοδικό της UEFA.

Μποταφόγκο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μετά από μια δεκαετία στην Μίλαν (2002-2003 έως 2011-2012), αποφασίστηκε να μην συνεχίσει, λόγω και της ανανέωσης στον Μέσο Όρο ηλικίας που έκανε προσπάθεια να μειώσει ο ομάδα. Ο Ζέεντορφ από το καλοκαίρι του 2012, αγωνίζεται στην βραζιλιάνικη Μποταφόγκο.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. http://www.seedorf.com/
  2. «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Μαρτίου 2012. Ανακτήθηκε στις 1 Απριλίου 2012. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]