Καριμπούτας

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Καριμπούτας
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση1350
Θάνατος1404
Χώρα πολιτογράφησηςΜεγάλο Δουκάτο της Λιθουανίας
Πληροφορίες ασχολίας
Οικογένεια
ΣύζυγοςΑναστασία του Ρυαζάν
ΤέκναΦεντόρ Καριμπούταβιτς
Σιγισμούνδος Καρυμπουτάιτις
Ελένη Καριμπούτοβνα
Mary Koributovna
ΓονείςΑλγκίρντας και Ουλιάνα του Τβερ
ΑδέλφιαΑγριπίνα της Λιθουανίας
Αλεξάνδρα της Λιθουανίας
Λενγκβένις
Δημήτριος Α΄ Στάρσυ
Καριγκάιλα
Feodor Olgerdovich
Σβιτριγκάιλα
Βυγκάντας
Βλαδίσλαος Β΄ Γιαγκέλο
Σκιργκάιλα
Αντρέι του Πολότσκ
Ελένη της Λιθουανίας
Οικογένειαοίκος των Γκεντιμινιδών και House of Korybut
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμαπρίγκιπας του Τσέρνιγοβ
Commons page Σχετικά πολυμέσα

O Καριμπούτας, λιθουαν. Koribut, Korybut (μετά το 1350 - μετά το 1404) από τον Οίκο των Γιαγκελλόνων ήταν πρίγκιπας τού Νόβγκοροντ-Σιβέρσκυι ως το 1393.

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Καριμπούτας, 1386

Ήταν γιος τού Αλγκίρντας μεγάλου δούκα της Λιθουανίας και της Ουλιάνας των Ρουρικιδών, κόρης τού Αλεξάντρ πρίγκιπα τού Τβερ. Γεννήθηκε παγανιστής· π. το 1380 βαπτίστηκε Ορθόδοξος με το όνομα Δημήτριος και έγινε πρίγκιπας τού Νόνγκοροντ Σιβέρσκυι. Μερικές φορές αναφέρεται με το χριστιανικό και το σλαβικό όνομά του: Ντμίτρι Κόρυμπουτ.

Εμφανίζεται στην πολιτική κατά τον Λιθουανικό Πόλεμο (1381-84), όταν υποστήριξε τον αδελφό του Γιαγκιέλο εναντίον τού θείου τους Κεστούτις και τού γιού του Βυτάουτας. Το 1382 ο Καριμπούτας ξεκίνησε επανάσταση στο Νόβγκοροντ Σιβέρκυι, απασχολώντας τον στρατό τού Κεστούτις· έτσι ο Γιογκάιλα μπόρεσε να επιτεθεί στο ελαφρά φυλαγμένο Βίνιους, πρωτεύουσα τού μεγάλου δουκάτου. Ήταν μάρτυρας στη συνθήκη της Ντούμπυζα με τους Τεύτονες Ιππότες.

Για τις υπηρεσίες του αμείφθηκε με τις ιδιοκτησίες τού Ναβαχρουντάκ και της Λίντα. Ο Καριμπούτας συνέχισε την υποστήριξή του προς τον Γιαγκιέλο: ήταν μάρτυρας στην Ένωση τού Κρέβο και πολέμησε στον Λιθουανικό εμφύλιο πόλεμο (1389-92). Έπειτα από τη Συμφωνία τού Οστρόβ, αρνήθηκε να αναγνωρίσει την κυριαρχία τού εξαδέλφου του Βυτάουτας και το 1393 στη μάχη κοντά στη Λίντα, ηττήθηκε από αυτόν. Φυλακίστηκε και απογυμνώθηκε από τις ιδιοκτησίες του. Όμως σύντομα ελευθερώθηκε και τού δόθηκαν τρεις περιοχές. Το Νόβγκοροντ Σιβέρσκυι δόθηκε στον Φεντόρ, γιο τού θείου του Λιουμπάρτας.

Εμφανίζεται για τελευταία φορά σε γραπτή πηγή το 1404 κατά τη διάρκεια στρατιωτικής εκστρατείας, που διεξήγε ο Βυτάουτας εναντίον τού πριγκιπάτου τού Σμολένσκ.

Οικογένεια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Νυμφεύτηκε την Αναστασία, κόρη τού Ολέγκ Β΄ μεγάλου πρίγκιπα τού Ρυαζάν και είχε τέκνα:

  • Όλγα (Ελένη), παντρεύτηκε τον Ιωάννη Β΄ των Πρεμυσλιδών δούκα της Οπάβα-Ράτιμπορ.
  • Φεντόρ/Θεόδωρος τού Νέσβιτς της Βολυνίας.
  • Σιγισμούνδος π. 1395-1435, κυβερνήτης της Βοημίας και της Πράγας, διεκδικητής τού Βοημικού θρόνου.
  • Αναστασία, παντρεύτηκε τον Φέντορ τού Κασίν.
  • Ιβάν/Ιωάννης.

Απόγονοί του εξ αρρενογονίας είναι οι πριγκιπικοί Οίκοι Ζμπαράσκι, Βισνιοβιέτσκι, Βορονιέτσκι και Νιεσβίτσκι. Ο Μιχαήλ Κορύμπουτ Βισνιοβιέτσκι της Πολωνίας & μέγας δούκας της Λιθουανίας (1669-73) πρόσθεσε το Κορύμπουτ στο όνομά του για να προβάλλει την καταγωγή του από αυτόν.

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Batūra, Romas (2004). "Kaributas". In Vytautas Spečiūnas. Lietuvos valdovai (XIII-XVIII a.): enciklopedinis žinynas (in Lithuanian). Vilnius: Mokslo ir enciklopedijų leidybos institutas. p. 57. ISBN 5-420-01535-8.
  • (in Lithuanian) Ivinskis, Zenonas (1978). Lietuvos istorija iki Vytauto Didžiojo mirties. Rome: Lietuvių katalikų mokslo akademija. pp. 274, 320. LCC 79346776.