Κάρολος Β΄ του Χέλρε
| Κάρολος Β΄ του Χέλρε | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 9 Νοεμβρίου 1467 ή 10 Νοεμβρίου 1467[1] Grave |
| Θάνατος | 30 Ιουνίου 1538 ή 30 Ιουνίου 1538[1][2] Άρνεμ |
| Τόπος ταφής | Χέλντερλαντ |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | αριστοκράτης |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Ελισάβετ του Μπράουνσβαϊγκ-Λύνεμπουργκ, δούκισσα του Γκέλντερς (από 1518)[3] |
| Τέκνα | Peter Bastard von Geldern Karl Bastard von Geldern Anna bastaarddochter van Gelre[4] Karel van Gelre de Jonge[4] Catharina bastaarddochter van Gelre[4] |
| Γονείς | Αδόλφος του Χέλρε[5] και Αικατερίνη της Βουρβόνης[5] |
| Αδέλφια | Φιλίππη του Χέλρε |
| Οικογένεια | Οίκος του Έχμοντ |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Κάρολος Β΄ (9 Νοεμβρίου 1467 - 30 Ιουνίου 1538) ήταν μέλος της Οίκου του Έχμοντ, ο οποίος κυβερνούσε ως δούκας των Χέλρε και κόμης του Ζούτφεν από το 1492 μέχρι το τέλος του. Ήταν ο γιος του Aδόλφου δούκα του Χέλρε και κόμη του Ζούτφεν. και της Αικατερίνης των Βουρβόνων, κόρης του Καρόλου Α΄ δούκα του Μπουρμπόν . Είχε πρωταγωνιστικό ρόλο στην εξέγερση των αγροτών στη Φρισία και στους πολέμους του Χέλρε.
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Γεννήθηκε είτε στο Άρνεμ [6] [7] ή στο Γκράβε της Ολλανδίας και μεγάλωσε στην Αυλή της Βουργουνδίας του Καρόλου του Τολμηρού, ο οποίος είχε αγοράσει το δουκάτο του Χέλρε από τον Aδόλφο το 1473. Πολέμησε σε πολλές μάχες ενάντια στα στρατεύματα του Καρόλου Η΄ της Γαλλίας, έως ότου συνελήφθη στη μάχη του Μπετύν το 1487.
Ο Μαξιμιλιανός της Γερμανίας κατόρθωσε στη συνέχεια να αποκτήσει τη Βουργουνδία για τους Αψβούργους με γάμο. Το 1492 οι πολίτες του Χέλρε, απογοητευμένοι από την εξουσία του Mαξιμιλιανού, πλήρωσαν τα λύτρα του Καρόλου και τον αναγνώρισαν ως δούκα τους, καθώς τότε ήταν επίτροπος η θεία του Αικατερίνη. [8] Ο Κάρολος υποστηρίχθηκε από τον Γάλλο βασιλιά, αλλά το 1505 το Χέλρε ανακτήθηκε από τον γιο του Μαξιμιλιανού Φίλιππο Α΄ τον Ωραίο. Ο Κάρολος έπρεπε να συνοδεύσει τον Φίλιππο Α΄ στην Ισπανία, για να παραστεί στη στέψη του Φίλιππου Α΄ ως βασιλιά της Καστίλης, αλλά στην Αμβέρσα ο Κάρολος κατάφερε να δραπετεύσει. Λίγο αργότερα ο Φίλιππος Α΄ απεβίωσε στην Ισπανία και μέχρι τον Ιούλιο του 1513 ο Κάρολος είχε ανακτήσει τον έλεγχο ολόκληρου του Χέλρε. Στη διένεξή του με τους Αψβούργους, ο Κάρολος έγινε επίσης σημαντικός παίκτης στο παρασκήνιο της εξέγερσης των αγροτών της Φρισίας και στην αρχή υποστήριξε οικονομικά τον αρχηγό των ανταρτών Πίερ Γκέρλοφς Ντόνια. Όταν οι παλίρροιες στράφηκαν εναντίον των ανταρτών, ο Κάρολος σταμάτησε την υποστήριξή του και άλλαξε συμμαχία μαζί με τον στρατιωτικό διοικητή του Μάαρτεν φαν Ρόσουμ. Στη Συνθήκη του Χόρινχεμ (1528), ο Κάρολος Ε΄ της Γερμανίας, γιος του Φιλίππου Α΄ της Καστίλης, πρότεινε να αναγνωρίσει τον Κάρολο των Έχμοντ ως δούκα του Χέλρε, υπό την προϋπόθεση ότι ο Κάρολος Ε΄ θα κληρονομήσει το δουκάτο, εάν ο δούκας αποβιώσει άτεκνος. Ο δούκας, ο οποίος τότε δεν είχε παιδιά, καθυστέρησε να υπογράψει τη συνθήκη. Ακολούθησε μία άλλη μάχη, μετά την οποία το επίμαχο απόσπασμα αφαιρέθηκε από τη συνθήκη. Επιτέλους το 1536 υπήρξε ειρήνη μεταξύ Χέλρε και Βουργουνδίας με τη Συνθήκη του Γκράβε.
Ο Κάρολος απεβίωσε στο Άρνεμ και τάφηκε στην εκκλησία του Αγίου Ευσέβιου εκεί. [9] Η μόνη (δίδυμη) αδερφή του, η Φίλιππη (1467–1547), επέζησε και απεβίωσε κατά τη διάρκεια της βασιλείας του εγγονού της, του Κάρολου Γ΄ δούκα της Λωρραίνης (1543–1608).
Οικογένεια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το 1519 ο Κάρολος νυμφεύτηκε τη νεαρή Ελισάβετ των Γουέλφων (1449-1572), κόρ του Ερρίκου Α΄ δούκα του Μπράουνσβαϊγκ-Λύνεμπουργκ. Ο γάμος παρέμεινε άτεκνος. Ο Κάρολος όμως έκανε πολλά νόθα παιδιά.
-
Οικόσημο -
Τάφος
Βιβλιογραφικές αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 p760.htm#i7597.
- ↑ Leo van de Pas: (Αγγλικά) Genealogics. 2003. I00021737.
- ↑ p760.htm#i7597. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2020.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 Leo van de Pas: (Αγγλικά) Genealogics. 2003.
- ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
- ↑ P. C. Molhuysen and P. J. Blok, επιμ. (1937). «Karel (van Egmond)» (στα Dutch). Nieuw Nederlandsch Biografisch Woordenboek. 10, σσ. 441–447. http://www.historici.nl/retroboeken/nnbw/#source=10&page=229.
- ↑ A. J. van der Aa, K. J. R. van Harderwijk and G. D. J. Schotel, επιμ. (1862). «Karel, hertog van Gelre» (στα Dutch). Biographisch woordenboek der Nederlanden. http://www.historici.nl/retroboeken/vdaa/#source=aa__001biog12_01.xml&page=48.
- ↑ Kloek, Els (2018-11-08), «1001 Vrouwen en de 'achterkant' van de geschiedenis.», Hedendaagse biografieën over vroegmoderne lieden (Universitaire Pers Leuven): 73–86, doi:, ISBN 978-94-6166-268-2
- ↑ Busken Huet, Conrad (1882–84). Het land van Rembrand (στα Dutch). H.D. Tjeenk Willink/dbnl.
|