Ιππότες της Στρογγυλής Τραπέζης

Οι Ιππότες της Στρογγυλής Τραπέζης είναι ένας αγγλικός θρύλος του Αρθουριανού Κύκλου, σύμφωνα με τον οποίο οι Ιππότες αυτοί είχαν θέση στη Στρογγυλή Τράπεζα στην αυλή του βασιλιά Αρθούρου. Στη Στρογγυλή Τράπεζα δεν υπήρχε κεφαλή του τραπεζιού, κάτι που συμβόλιζε την ισότητα μεταξύ όλων των μελών.

Περίληψη του θρύλου[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ξέροντας ο βασιλιάς Ούθερ Πεντράγκον ότι ο γιος του και νόμιμος διάδοχος, Αρθούρος, κινδύνευε να δολοφονηθεί από τους ευγενείς ώστε να μείνει ο θρόνος χωρίς διάδοχο, ανέθεσε στο μάγο Μέρλιν να τον παραδώσει σε μία καλή οικογένεια για να τον αναθρέψει, χωρίς να ξέρει ποιος είναι.

Όταν αργότερα πέθανε ο βασιλιάς, ξέσπασε εμφύλιος πόλεμος για την κατάκτηση του θρόνου. Αποφασίστηκε τότε να οργανωθούν αγώνες μεταξύ των ευγενών και ο νικητής να ανακηρυχθεί βασιλιάς. Όταν όμως οι ευγενείς συγκεντρώθηκαν στον αυλόγυρο της Μητρόπολης, είδανε μία μεγάλη πέτρα που στη μέση της ήταν σφηνωμένο ένα αμόνι και στο αμόνι μπηγμένο ένα σπαθί, το Εξκάλιμπερ. Στην πέτρα ήταν σκαλισμένη μία επιγραφή που έλεγε ότι όποιος τραβήξει το σπαθί, αυτός είναι δικαιωματικά ο βασιλιάς της Αγγλίας. Οι ευγενείς με τη σειρά τους δοκίμασαν να τραβήξουν το σπαθί, μα όλοι απέτυχαν. Περνώντας τυχαία από εκεί ο Αρθούρος τράβηξε το σπαθί με ευκολία και τότε όλοι αναγνώρισαν ποιος ήταν στην πραγματικότητα ο άγνωστος νέος.

Όταν τον άλλο χρόνο ο Αρθούρος παντρεύτηκε με την Γκουίνεβιρ, την κόρη του Λεόντεγκρανς, βασιλιά του Κάμελιαρντ, πήρε για γαμήλιο δώρο από τον πεθερό του μία "στρογγυλή τράπεζα" που είχε θέσεις για 150 γενναίους ιππότες και μαζί μ' αυτή και 100 ιππότες. Τότε ο Αρθούρος ανέθεσε στον μάγο Μέρλιν να γυρίσει τη χώρα και να διαλέξει 50 ιππότες ώστε να συμπληρωθούν οι θέσεις του τραπεζιού.

Η φήμη της "Στρογγυλής Τραπέζης" απλώθηκε σ' όλη την Αγγλία. Πολλοί πήγαιναν να ζητήσουν από τον Αρθούρο να στείλει τους ιππότες να διορθώσουν τις αδικίες που γίνονταν. Μία μέρα παρουσιάστηκε στο βασιλιά ένας νέος που του ζήτησε τρεις χάρες. Η πρώτη ήταν να τον αφήσει να μείνει στο περιβάλλον της αυλής ένα χρόνο και όταν θα πέρναγε ένας χρόνος θα του έλεγε ποιες είναι οι άλλες δύο χάρες. Ο βασιλιάς δέχτηκε και παρέδωσε τον νέο στις φροντίδες του αδελφού του, Σερ Κέι, ο οποίος όμως τον μεταχειρίστηκε με πολύ άσχημο τρόπο.

Όταν έκλεισε ένας χρόνος από την εμφάνιση του νέου, παρουσιάστηκε στον βασιλιά μία κοπέλα και του ζήτησε να στείλει έναν από τους ευγενικούς ιππότες του να σώσει την κυρά της, που την κρατούσε αιχμάλωτη ο "Κόκκινος Ιππότης των Κόκκινων Κήπων", που ήταν δυνατός σαν εφτά άντρες και είχε δύο αδέρφια, τον "Μαύρο Ιππότη" και τον "Πράσινο Ιππότη". Τότε ο νέος θύμισε στο βασιλιά ότι συμπληρώθηκε ο πρώτος χρόνος κι ήρθε η ώρα να του πει και τις δύο άλλες χάρες που ήθελε: η μία ήταν να αναθέσει σ' αυτόν τη σωτηρία της κυράς της κοπέλας και η άλλη να προστάξει τον ιππότη Σερ Λάνσελοτ να τον χρίσει ιππότη όταν τον νομίσει άξιο. Στη συνέχεια αποκαλύπτεται ότι ο νέος αυτός είναι ο Σερ Γκάρεθ του Όρκνεϊ, αδερφός του Γκάχερις, του Γκάγουεν και του Άγκραβαϊν.

Στη συνέχεια του αγγλικού θρύλου παρελαύνουν πολλά συναρπαστικά περιστατικά, γεμάτα από πράξεις ιπποτισμού, ψυχικού μεγαλείου και αυτοθυσίας καθώς ο βασιλιάς Αρθούρος προσβάλλεται από μια μυστηριώδη αρρώστια και για την θεραπεία της στέλνει τους ιππότες του να αναζητήσουν το Άγιο Δισκοπότηρο. Η ανεύρεση του μυθικού αντικειμένου είναι δύσκολη, καθώς κανείς δεν γνωρίζει με ακρίβεια πού ακριβώς βρίσκεται, αλλά οι ιππότες της Στρογγυλής Τραπέζης, οπλισμένοι με αγάπη και εμπιστοσύνη προς τον βασιλιά τους, χωρίζονται και φεύγουν για τα πέρατα της γης, για την αναζήτησή του. Όταν όμως κατηγορηθούν για προδοσία, η βασίλισσα και ο Σερ Λάνσελοτ, αρχίζει να γράφεται η τελευταία σελίδα της ιστορίας του Κάμελοτ.

Αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι Ιππότες της Στρογγυλής Τραπέζης βλέπουν όραμα του Άγιου Δισκοπότηρου. Από γαλλικό χειρόγραφο του 15ου αιώνα.

Αναφορές στους Ιππότες της Στρογγυλής Τραπέζης γίνεται ακόμα κι από τους πρώιμους συγγραφείς που ασχολούνται με τον Αρθούρο, καθώς συνήθως του αποδίδουν μια συνοδεία από εκπληκτικούς πολεμιστές. Στο έργο του Τζέφρεϊ του Μονμάουθ, η αυλή του Αρθούρου ελκύει τους μεγαλύτερους ήρωες από κάθε γωνιά της Ευρώπης. Σε ουαλικές πηγές, όπως το Μαμπινόγκιον, οι ακόλουθοι του Αρθούρου έχουν υπερφυσικές ικανότητες, ενώ κάποιοι χαρακτήρες εμφανίζονται με εναλλακτικά ονόματα, όπως ο Cai (Σερ Κέι), ο Bedwyr (Μπέντβιρ) κι ο Gwalchmai (Γκάγουεν).

Οι θρύλοι γύρω από τον βασιλιά Αρθούρο και τους Ιππότες της Στρογγυλής Τραπέζης αλλά και άλλες μυθοπλαστικές ιστορίες με ήρωες τους ίδιους, έχουν μεταφερθεί πολλές φορές στον κινηματογράφο, την τηλεόραση και σε βιβλία. Ανάμεσα στις κινηματογραφικές ταινίες ξεχωρίζει η ταινία "Οι Ιππότες της Στρογγυλής Τραπέζης" (Knights of the Round Table, 1953) με τους Ρόμπερτ Τέιλορ, Άβα Γκάρντνερ, Μελ Φερέ κ.α.^[1] και η παρωδία των Μόντυ Πάιθον "Οι Ιππότες της Ελεεινής Τραπέζης" (Monty Python and the Holy Grail, 1975)^[2]. Σύμφωνα με τη Διεθνή Ένωση Αρθούρου (International Arthurian Society), κάθε χρόνο εκδίδονται περί τις 4.000-5.000 διαφορετικές εκδόσεις (μυθοπλασία αλλά και ακαδημαϊκές μελέτες)^[3].