Ιουλία Αβίτα Μαμαία

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια


Ιουλία Αβίτα Μαμαία
Η Ιουλία Αβίτα Μαμαία, μητέρα του Αυτοκράτορα Αλεξάνδρου Σεβήρου. Μουσείο Πούσκιν, Μόσχα.
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση180[1]
Χομς
Θάνατος235[2][3][4]
Μάιντς
Συνθήκες θανάτουθανατική ποινή
Χώρα πολιτογράφησηςΑρχαία Ρώμη
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταπολιτικός
Οικογένεια
ΣύζυγοςΜάρκος Ιούλιος Γέσιος Βασιανός
ΣύντροφοςΚαρακάλλας
ΤέκναΑλέξανδρος Σεβήρος[3][5][4]
Θεόκλεια
ΓονείςΙούλιος Άβιτος Αλεξιανός και Ιουλία Μαέσα[3][4]
ΑδέλφιαΙουλία Σοαιμιάς[6]
ΟικογένειαΔυναστεία των Σεβήρων
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμααυτοκράτορας
Commons page Σχετικά πολυμέσα

H Ιουλία Αβίτα Μαμαία, λατιν. Julia Avita Mamaea (14 ή 29 Αυγούστου μετά το 180 - 235) ήταν ευγενής από τη Συρία και αντιβασίλισσα της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας επί της δυναστείας των Σεβήρων. Ως η μητέρα τού Αλεξάνδρου Σεβήρου έγινε αντιβασίλισσα ως την ενηλικίωσή του και στην πράξη (de facto) σε όλη τη βασιλεία του.

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Καταγωγή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ήταν η δεύτερη κόρη τού Γάιου Ιούλιου Άβιτου Αλεξιανού ευγενούς από τη Συρία και της Ιουλίας Μαίσας ισχυρής Ρωμαίας, Συριακής καταγωγής. Αδελφή της ήταν η Ιουλία Σοαιμιάς, μητέρα τού Ελαγάβαλου Αυτοκράτορα των Ρωμαίων. Η θεία της Ιουλία Δόμνα ήταν σύζυγος τού Σεπτίμιου Σεβήρου Αυτοκράτορα των Ρωμαίων. Η Αβίτα Μαμαία γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Έμεσα (νυν Χομς) της Συρίας.

Ο πρώτος της σύζυγος (αγνώστου ονόματος) ήταν πρώην ύπατος. Όταν αυτός απεβίωσε, η Αβίτα Μαμαία παντρεύτηκε τον Μάρκο Ιούλιο Γέσιο Μαρκιανό προμάγιστρο από τη Συρία. Με αυτόν έκανε δύο τέκνα, τη Θεόκλια, τον Αλέξανδρο και ίσως ακόμη έναν μεγαλύτερο γιο, τον Μάρκο Ιούλιο Γέσσιο Βασσιανό. Αντίθετα από την αδελφή της, η Αβίτα Μαμαία ήταν ενάρετη και δεν ανακατευόταν ποτέ σε σκάνδαλα. Πρόσεξε την εκπαίδευση του γιου της Αλεξάνδρου, που τον προετοίμασε επαρκώς για να γίνει Αυτοκράτορας. Ο Αλέξανδρος άκουγε τις συμβουλές τις μητέρας του και ακολουθούσε αυτό που εκείνη τού έλεγε.

Αντωνινιανός με την επιγραφή JULIA MAMAEA AVG[USTA].

Αντιβασίλισσα του Αλέξανδρου[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ως μέλος της Αυτοκρατορικής Οικογένειας της Ρώμης, παρακολούθησε από κοντά το τέλος τού εξαδέλφου της Καρακάλλα και την άνοδο στην εξουσία τού ανιψιού της Ελαγάβαλου. Τον τελευταίο την είχε επιλέξει η μητέρα της, καθώς ο Ελαγάβαλος ήταν ο μεγαλύτερος εγγονός τής Ιουλίας Μαίσας. Όμως αυτός και η μητέρα του Σοαιμιάς αποδείχθηκαν ανίκανοι ηγεμόνες και η εύνοια δόθηκε στον Αλέξανδρο. Όταν η Πραιτοριανή Φρουρά φόνευσε τον Ελαγάβαλο το 222, ο γιος τής Αβίτας Μαμαίας έγινε Αυτοκράτορας, αν και 14 ετών και η ίδια έγινε αντιβασίλισσα. Ο Αλέξανδρος δεν προσπάθησε να αποφύγει την κυριαρχία της μητέρας του, η οποία στην αρχή κυβερνούσε πολύ αποτελεσματικά.

Αυτή αντέστρεψε όλες τις σκανδαλώδεις πολιτικές τού Ελαγάβαλου, επέλεξε 16 διακεκριμένους Συγκλητικούς ως συμβούλους και ακολουθούσε πιστά τον νομικό Γ. Δ. Ούλπιο, επίσης από τη Συρία. Ο Ούλπιος έγινε επικεφαλής της Πραιτοριανής Φρουράς· δεν μπόρεσε όμως να ελέγξει τους Πραιτοριανούς και δολοφονήθηκε από αυτούς το 228.

Ο Αλέξανδρος κατά την ανηλικιότητά του επιβεβαίωσε την εκτίμηση για τη μητέρα του και την ονόμασε βασιλική συνοδό (consors imperii). Με δική του πρωτοβουλία η Αβίτα Μαμαία τον ακολουθούσε στις εκστρατείες, μία συνήθεια που ξεκίνησε με την Ιουλία Δόμνα.

Εν τω μεταξύ η αντιβασίλισσα φθόνησε εξωφρενικά τη σύζυγο τού Αλεξάνδρου, τη Βαρβία Ορβιάνα που ο γιος της είχε νυμφευτεί το 225, όταν ο πατέρας εκείνης έγινε καίσαρ (συγκυβερνήτης). Η Αβίτα Μαμαία πέταξε έξω από το παλάτι τη νύφη της και εκτέλεσε τον καίσαρα. Η αντιβασίλισσα κάλεσε τον Ωριγένη, αρχηγό των Χριστιανών της Αλεξάνδρειας, να την καθοδηγήσει στη Χριστιανική πίστη.

Η Ιουλία Αβίτα Μαμαία. π. 230, Μουσείο Λούβρου, Παρίσι.

Το τέλος της[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Έπειτα από μία αναποτελεσματική εκστρατεία το 232 για την απόκρουση των Περσών, η Αβίτα Μαμαία και ο γιος της μετέβησαν στον βορρά για να ασχοληθούν με μία Γερμανική επίθεση. Εκεί ο Αλέξανδρος με την έλλειψη ανδρείας και την ακαμψία στις πληρωμές τού στρατού, αποξενώθηκε από τις λεγεώνες τόσο, ώστε αυτές εξέλεξαν τον Μαξιμίνο τον Θράκα ως Αυτοκράτορα το 235. Οι στρατιώτες που στάλθηκαν να τον σκοτώσουν, τον βρήκαν προσκολλημένο στη μητέρα του, μέσα στη σκηνή της. Σφαγιάστηκαν μαζί και ήταν οι τελευταίοι της δυναστείας των Σεβήρων.

Οικογένεια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παντρεύτηκε πρώτα έναν άγνωστου ονόματος, πρώην ύπατο.

Έπειτα έκανε δεύτερο γάμο με τον Μάρκο Ιούλιο Γέσιο Μαρκιανό και είχε τέκνα:

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Birley, Anthony Richard (1999). Septimius Severus: the African emperor. Routledge. p. 222. ISBN 978-0-415-16591-4. Retrieved 2010-01-18.
  • Birley, Septimius Severus: The African Emperor, p.217&222
  • A Cyclopedia of Female Biography, Julia Mamea, Henry Gardiner Adams, editor, Kessinger Publishing, 2007, Pg. 426.
  • The Emergence of Christianity, Cynthia White, Greenwood Press, 2007, Pg. 14.
  • Herodian, 6:8