Ιμπί Σιν
| Ιμπί-Σιν | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 20ος αιώνας π.Χ. |
| Τόπος ταφής | Ουρ |
| Θρησκεία | Μεσοποταμιακή μυθολογία |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | μονάρχης |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Γκέμε-Ενίλια |
| Γονείς | Σου-Σιν |
Ο Ιμπί Σιν (Σουμεριακή γλώσσα : "𒀭𒄿𒉈𒀭𒂗𒍪") γιος και διάδοχος του Σου Σιν ήταν ο τελευταίος βασιλιάς της Ουρ και Βασιλεύς του Σουμέρ και του Ακκάδ από την Τρίτη Δυναστεία της Ουρ, κυβέρνησε τους Σουμερίους και την Ακκαδική αυτοκρατορία. Η περίοδος της βασιλείας του κυμαίνεται μεταξύ (2028 π.Χ. - 2004 π.Χ.) σύμφωνα με το Μέσο Χρονολόγιο και την περίοδο (1964 π.Χ. - 1940 π.Χ.) σύμφωνα με το Νεότερο Χρονολόγιο. Στη διάρκεια της βασιλείας του οι Σουμέριοι δέχτηκαν σκληρές επιθέσεις από τους Αμορίτες, το αποτέλεσμα ήταν η κατάρρευση του βασιλείου και η ανατροπή της δυναστείας. Το Ελάμ αποστάτησε, αρνήθηκε την πίστη του στον βασιλιά της Ουρ και ξεκίνησε και αυτό νέες επιδρομές.[1] Ο Ιμπί Σιν διέταξε την κατασκευή οχυρώσεων για να εξοπλίσει τις μεγαλύτερες πόλεις του Ουρ και Νιππούρ, οι προσπάθειες δεν έφεραν ωστόσο τα αναμενόμενα αποτελέσματα και η αυτοκρατορία του κατέρρευσε. Δεν κατάφερε να προστατεύσει τις πόλεις του, η Ισίν έπεσε στα χέρια του βασιλιά των Αμοριτών Ισμπί-Ερά. Στα τέλη της βασιλείας του είχε στην κατοχή του μόνο την πόλη της Ουρ. Το 2004 π.Χ. ή το 1940 π.Χ. οι Ελαμίτες μαζί με "άλλες φυλές της περιοχής των Σιμάς στα Όρη Ζάγκρος" κυρίευσαν την Ουρ και αιχμαλώτισαν τον Ιμπί Σιν, ο ίδιος πέθανε στη φυλακή σε άγνωστη ημερομηνία.[2]
Οι επιδρομές των Αμοριτών[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Οι Αμορίτες είχαν τη φήμη καθυστερημένου λαού για τα δεδομένα της Μεσοποταμίας εκείνη την εποχή. Το 17ο έτος της βασιλείας του Ιμπί Σιν "οι Αμορίτες, ο βάρβαρος νομαδικός λαός που δεν κατοικούσε σε πόλεις αναγνώρισε την εξουσία του βασιλιά". Δεν μπόρεσε ωστόσο να αξιοποιήσει τις ισχυρές οχυρώσεις του πατέρα του για να προστατεύσει το βασίλειο του, οι Αμορίτες τις παραβίασαν. Οι ιστορικοί έχουν καταλήξει ωστόσο στο συμπέρασμα ότι για την κατάρρευση της τρίτης δυναστείας της Ουρ οφείλεται σε μεγάλο βαθμό και η ξηρασία που έπληξε εκείνη την εποχή τη Μεσοποταμία, στην ίδια ξηρασία οφείλεται και η παλιότερη πτώση της Ακκαδικής αυτοκρατορίας (2193 π.Χ.). Οι μελέτες στα ιζήματα των ποταμών Τίγρη και Ευφράτη έδειξαν ότι η στάθμη εκροής των ποταμών την περίοδο 2100 - 2000 π.Χ. ήταν πολύ χαμηλή, οποιαδήποτε ατέλεια στη γεωργική παραγωγή ή τη γραφειοκρατία θα επέφερε μεγάλη έλλειψη φαγητού. Το 7ο και το 8ο έτος βασιλείας του Ιμπί Σιν οι τιμές των σιτηρών ανέβηκαν 60 φορές πάνω, το γεγονός αυτό δείχνει ότι οι Αμορίτες είχαν μεγάλες επιτυχίες στις προσπάθειες τους να καταστρέψουν το γεωργικό και το αρδευτικό σύστημα των Σουμερίων.
Επίθεση του Ελάμ[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Με την καταστροφή του αρδευτικού συστήματος από τους Αμορίτες επήλθε λιμός στους κατοίκους και αδυναμία να αμυνθούν, ο βασιλιάς των Ελαμιτών βρήκε την ευκαιρία να έρθει από τα Σούσα να καταλάβει την Ουρ και να συλλάβει σιδηροδέσμιο τον Ιμπί Σιν.
"Ο Άνου, ο Ενλίλ, ο Ένκι, η Νινχουρσάγκ και οι υπόλοιποι μεγάλοι θεοί αποφάσισαν να αλλάξουν την τύχη του κόσμου, να ανατρέψουν τις θείες δυνάμεις της Σουμερίας και να διακόψουν την εύνοια προς την Ουρ, να καταστρέψουν το ίδιο το σπίτι του βοσκού. Ο Ελαμίτης βασιλιά συνέλαβε αιχμάλωτο τον βασιλιά μας Ιμπί Σιν και τον μετέφερε μακριά στο Ελάμ, στα σύνορα με την Ανκάν, όπως ένα χελιδόνι που έφυγε από τη φωλιά του σε άγνωστη κατεύθυνση και δεν ξαναγυρίζει".[3]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Jacobsen, Thorkild (1953). "The reign of Ibbī-Suen". Journal of Cuneiform Studies. 7 (2): 36–47
- ↑ Stiebing, σ. 79
- ↑ https://etcsl.orinst.ox.ac.uk/section2/tr223.htm
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Jacobsen, Thorkild (1953). "The reign of Ibbī-Suen". Journal of Cuneiform Studies. 7 (2): 36–47
- Stiebing, William H. Jr. (2003). Ancient Near Eastern History and Culture. New York, NY: Pearson Education
|