Ιαπωνική μυθολογία

Η ιαπωνική μυθολογία απαρτίζεται από ένα σύστημα δοξασιών που ενσωματώνουν στοιχεία της σιντοϊστικής και βουδιστικής παράδοσης, καθώς της λαϊκής θρησκείας με άξονα τη γη και τη γεωργία. Η ιαπωνική μυθολογία σχετίζεται άμεσα με το Σίντο, την παλιότερη ιαπωνική θρησκεία. Τα έργα Κοτζίκι (Διήγηση των Παλαιών Πραγμάτων) και Νιχόν Σόκι (Χρονικά της Ιαπωνίας), αφηγούνται τη δημιουργία των νησιών που αποτελούν την Ιαπωνία από τους θεούς Ιζανάγκι και Ιζανάμι,^[1] καθώς και τη γέννηση των μεταγενέστερων θεοτήτων που αποτελούν το ιαπωνικό πάνθεον, των λεγόμενων Κάμι (θεότητα ή πνεύμα στα ιαπωνικά).

Στους ιαπωνικούς μύθους στηρίζεται η προέλευση της αυτοκρατορικής οικογένειας της Ιαπωνίας, η οποία έχει θεϊκές καταβολές. Η ιαπωνική λέξη για τον Αυτοκράτορα της χώρας, "tennō" (天皇), σημαίνει "αυτοκράτορας εξ ουρανού".

Ιαπωνικός Μύθος της Δημιουργίας[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι δυο πρώτες θεότητες, ο Ιζανάγκι και η Ιζανάμι έπλασαν τη γη. Χώρισαν τον ουρανό από τη γη, έφτιαξαν τη θάλασσα, από την οποία έπεσαν σταγόνες και σχημάτισαν το νησί Ονογκόρο, στο οποίο κατοίκησαν οι δυο θεοί. Ύψωσαν μια στήλη και γύρω από αυτή έχτισαν ένα ανάκτορο (Yashirodono).

Οι δυο θεοί ερωτεύτηκαν κι όταν αποφάσισαν να ζευγαρώσουν, έκαναν το γύρο της στήλης σε αντίθετες κατευθύνσεις και η Ιζανάμι πρώτη απηύθυνε χαιρετισμό στον Ιζανάγκι. Από την ένωσή τους προήλθαν οι Χιρούκο και Αουασίμα, τα οποία όμως ήταν δύσμορφα και τα έστειλαν με μια βάρκα μακριά στην ανοιχτή θάλασσα. Οι υπόλοιποι θεοί τους υπαγόρευσαν ότι έγινε αυτό, επειδή στη συνάντησή τους ο Ιζανάγκι έπρεπε να χαιρετίσει πρώτος, γιατί ποτέ μια γυναίκα δεν πρέπει να μιλάει πριν από έναν άνδρα. Έτσι, η Ιζανάμι πήγε στον κάτω κόσμο, όμως ο Ιζανάγκι ήθελε τόσο πολύ να την δει που αποφάσισε να κατέβει στον κάτω κόσμο να την δει. Αυτή του η απόφαση όμως δεν ήταν σωστή γιατί εάν περίμενε την Ιζανάμι για λίγο καιρό ακόμα, η Ιζανάμι θα μπορούσε να ξανά ανέβει στον πάνω κόσμο, όμως η Ιζανάμι είχε ήδη φάει από την τροφή του κάτω κόσμου και έτσι το πρόσωπό της είχε παραμορφωθεί. Όταν λοιπόν ο Ιζανάγκι κατέβηκε την είδε και από την ασχήμια της τρόμαξε και έφυγε χωρίς να την πάρει μαζί του. Μετέπειτα ο Ιζανάγκι επειδή είχε σιχαθεί έκανε μπάνιο και από τα μάτια του βγήκαν η θεά του ήλιου και η θεά του φεγγαριού ,καθώς και από τη μύτη του βγήκε η θεά του χάους και της καταστροφής.

Θεϊκή προέλευση του Αυτοκράτορα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σύμφωνα με το θρύλο, η θεά Αματεράσου εγκαθίδρυσε την αυτοκρατορική οικογένεια της Ιαπωνίας, στέλνοντας τον εγγονό της, Νινίγκι, να κατοικήσει στη γη, με δώρα έναν καθρέφτη, ένα περιδέραιο και το σπαθί Κουσανάγκι του θεού Σουσάνοο. Ο Νινίγκι έγινε δεκτός ως άρχοντας της Ιαπωνίας και τα θεϊκά δώρα αποτέλεσαν τους θησαυρούς του στέμματος της αυτοκρατορικής οικογένειας. Παντρεύτηκε τη θεά του όρους Φούτζι και γέννησαν τρεις γιους, ένας από τους οποίους ήταν ο πατέρας του Τζίμου Τέννο, του πρώτου ιστορικού Ιάπωνα αυτοκράτορα (660 π.Χ.), από τον οποίο προέρχεται η ιαπωνική αυτοκρατορική οικογένεια.

Παραδόσεις και μύθοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι λαϊκές ιστορίες της Ιαπωνίας έχουν μεγάλες επιρροές από το Σιντοϊσμό και το Βουδισμό, τις δυο κύριες θρησκείες της χώρας. Αφηγούνται ιστορίες κωμικών ή παράξενων χαρακτήρων και καταστάσεων, υπερφυσικών όντων, όπως οι Μποντισάτβα, οι Κύριοι της Συμπόνοιας, οι Κάμι (θεοί και πνεύματα), γιοκάι (μυθικά τερατώδη όντα όπως τα τένγκου), φαντάσματα, δράκους και ζώα με υπερφυσικές ικανότητες όπως η αλεπού κιτσούνε, το τανούκι, η γάτα μπακενέκο και το κοράκι γιαταγκαράσου, καθώς και ιερών αντικειμένων.

Οι λαϊκοί αυτοί θρύλοι έχουν επηρεαστεί επίσης από την ξένη λογοτεχνία, κυρίως ινδικά κείμενα, και τον ανιμισμό της προϊστορικής Ασίας. Στα μέσα του 20ού αιώνα, παραμυθάδες ταξίδευαν από πόλη σε πόλη και αφηγούνταν τις ιστορίες αυτές συνοδευόμενες από εικονογραφήσεις σε χαρτί (kamishibai).

Εικόνες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ιερό με μορφή δράκου
Γκασαντοκούρο, τεράστιος σκελετός (ουκίγιο-ε του Κουνιγιόσι)
Γιοκάι (αγνώστου δημιουργού)
Φουτάμι οκιτάμα Σίντο ιερό, η πύλη
Μεότο Ίουα (Meoto iwa) wedded rocks (Meoto στα Ιαπωνικά σημαίνει ζευγάρι και Iwa βράχος)
ανατολή ηλίου στα Μεότο Ίουα (Meoto iwa) wedded rocks (Meoto στα Ιαπωνικά σημαίνει ζευγάρι και Iwa βράχος)
Sarutahiko Ōkami, θεός, γιός του θεϊκού ζεύγους (Izanagi και Izanami)
Σουσάνοο (Susanoo) (= αδελφός της θεάς Amaterasu) και ο δράκος με τα οκτώ κεφάλια
Watatsumi ιερό

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

ΚΟΤΖΙΚΙ, Αρχαία γιαπωνέζικη επική χρονογραφία, μετάφραση & επιμέλεια Σκάρτσης Λ. Σωκράτης, εκδόσεις: Καστανιώτης, Αθήνα 1989, ISBN 9789600303193.
Παπαλεξανδρόπουλος Στέλιος, Ανατολικές θρησκείες, Εκδόσεις: Gutenberg, Αθήνα 2016, ISBN 9789600116960.
Παπαλεξανδρόπουλος Στέλιος, Θεότητες και κόσμος στην κοσμογονία του Κοτζίκι (Σιντοϊσμός), Αθήνα 1997.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

↑ «Japan: Meoto Iwa, η πλωτή γέφυρα ανάμεσα στη Γη και τον ουρανό, Shintō». Περιδιαβαίνοντας. 24 Ιανουαρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 5 Σεπτεμβρίου 2020.

[1] «Japan: Meoto Iwa, η πλωτή γέφυρα ανάμεσα στη Γη και τον ουρανό, Shintō». Περιδιαβαίνοντας. 24 Ιανουαρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 5 Σεπτεμβρίου 2020.

[1]