Θεώρημα Τεβενί

Θεώρημα Τεβενί (γνωστό και ως θεώρημα Θέβενιν) είναι ένα θεώρημα της ηλεκτρονικής που αναφέρεται στην ισοδυναμία ενός σύνθετου και ενός απλού κλάδου. Ονομάστηκε έτσι από τον Λεό Σαρλ Τεβενί (Léon Charles Thévenin) ο οποίος το επανανακάλυψε. Σύμφωνα με το θεώρημα: Εστω ένας κλάδος που περιλαμβάνει στοιχεία σταθερής αντίστασης (ή εμπέδησης) ή πηγές τάσης ή ρεύματος ανεξάρτητες ή με γραμμική εξάρτηση από τα υπόλοιπα στοιχεία του κλάδου. Τότε ο κλάδος είναι ισοδύναμος με έναν κλάδο που αποτελείται από δύο στοιχεία σε σειρά, μια πηγή τάσης και μια αλγεβρική αντίσταση (ή εμπέδηση). Με τον όρο αλγεβρική αντίσταση ενοείται ότι η αντίσταση μπορεί να είναι αρνητική. Μπορεί κάποιο από τα δύο στοιχεία να λείπει, ή μπορούν να λείπουν και τα δύο (βραχυκύκλωμα). Το ισοδύναμο κύκλωμα ονομάζεται κύκλωμα Τεβενί.

Εκτός από το ισοδύναμο κύκλωμα Τεβενί υπάρχει και το ισοδύναμο κύκλωμα Νόρτον, το οποίο αποτελείται από δύο παράλληλα συνδεδεμένους βρόχους, ο ένας είναι μια πηγή έντασης και άλλος μια αλγεβρική αντίσταση (ή εμπέδηση). Αν η έξοδος ενός κλάδου είναι γραμμική συνάρτηση της εισόδου, τότε σίγουρα ο κλάδος έχει ένα ισοδύναμο κύκλωμα Τεβενί ή ένα ισοδύναμο κύκλωμα Νόρτον. Υπάρχουν δύο ακραίες περιπτώσεις, να υπάρχει κύκλωμα Τεβενί, αλλά όχι κύκλωμα Νόρτον, ή να υπάρχει κύκλωμα Νόρτον χωρίς να υπάρχει αντίστοιχο κύκλωμα Τεβενί.

Έστω V_Th η τάση του κυκλώματος Τεβενί, I_N η ένταση του κυκλώματος Νόρτον και Z η αντίσταση (ή εμπέδηση). Τότε ισχύει:

$I_{N}\cdot Z=V_{Th}$