Θεοφάνης Λαμπουκάς
 |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
| Θεοφάνης Λαμπουκάς | |
|---|---|
 | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Théo Sarapo (Γαλλικά) |
| Γέννηση | 26 Ιανουαρίου 1936[1][2] Παρίσι |
| Θάνατος | 28 Αυγούστου 1970[1][2] Λιμόζ |
| Αιτία θανάτου | τροχαίο ατύχημα |
| Συνθήκες θανάτου | θανατηφόρο δυστύχημα |
| Τόπος ταφής | Κοιμητήριο του Περ-Λασαίζ (48°51′35″ s. š., 2°23′56″ v. d.)[3] και Grave of Gassion-Piaf |
| Χώρα πολιτογράφησης | Γαλλία |
| Ιδιότητα | ηθοποιός και τραγουδιστής |
| Σύζυγος | Εντίθ Πιάφ (1962–1963) |
| Όργανα | φωνή |
| Είδος τέχνης | Σανσόν |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Θεοφάνης Λαμπουκάς (Theophanis Lamboukas, γνωστός και ως Théo Sarapo, 26 Ιανουαρίου 1936 – 28 Αυγούστου 1970) ήταν ελληνικής καταγωγής Γάλλος τραγουδιστής, περισσότερο γνωστός ως ο δεύτερος και τελευταίος σύζυγος της διάσημης Γαλλίδας τραγουδίστριας Εντίθ Πιάφ.
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Λαμπουκάς γεννήθηκε στο Παρίσι. Αρχικώς εργάσθηκε ως κομμωτής στο κομμωτήριο του πατέρα του, ενώ υπηρέτησε στον γαλλικό στρατό, στην Αλγερία, επί 33 μήνες. Τον γνώρισε στην Πιάφ ο γραμματέας της, Claude Figus. Με την Πιαφ τραγούδησαν το 1962 τη μεγάλη επιτυχία «À quoi ça sert l'amour?». Η Πιαφ τον προώθησε με το καλλιτεχνικό ψευδώνυμο (Théo) Sarapo, από την ελληνική φράση «σ' αγαπώ», με την οποία είναι ομόηχο όταν το «R» προφέρεται με γαλλική προφορά. Τον παντρεύτηκε τον Οκτώβριο του ίδιου έτους[4] , όταν εκείνη ήταν 46 ετών και ο Θεοφάνης 26.
Καριέρα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Σαγαπό ήταν το τελευταίο από μία μακρά σειρά ταλέντων που ανέδειξε και προώθησε η Πιάφ, όπως οι Σαρλ Αζναβούρ, Ζιλμπέρ Μπεκό, Έντι Κονσταντέν, Υβ Μοντάν, Ζωρζ Μουστακί, Ζακ Πιλ, Les Compagnons de la chanson, κ.ά.. Ηχογράφησε και εκτέλεσε ζωντανά πολλά τραγούδια με την Πιαφ. Περιόδευσαν μαζί στη Γερμανία και στις Κάτω Χώρες, ενώ σχεδίαζαν μία περιοδεία στις κυριότερες πόλεις των ΗΠΑ, αλλά δεν πρόλαβαν εξαιτίας της επιδεινώσεως της υγείας της Πιάφ. Την εποχή που άρχισε να τραγουδά μαζί της, η φωνή του ήταν πολύ ένρινη, αλλά τα επόμενα χρόνια ανέπτυξε μία ιδαίτερα γλυκιά χροιά. Σύμφωνα με το γαλλικό δίκαιο, κληρονόμησε τα χρέη της Πιαφ μετά τον θάνατό της, περίπου 7 εκατομμύρια γαλλικά φράγκα, οπότε τού έγινε έξωση από το διαμέρισμά τους στη Λεωφόρο Λαν την ημέρα των Χριστουγέννων του 1963, και ηχογράφησε το σχετικό τραγούδι «La maison qui ne chante plus» (= «το σπίτι που δεν τραγουδά πια»), το οποίο έγινε επιτυχία.
Μερικές ακόμα επιτυχίες του Σαγαπό ήταν τα τραγούδια «Le jour viendra», «La Ronde» και «Nous n'étions pas pareils». Υπήρξε επίσης ικανός ηθοποιός, του οποίου η γνωστότερη ταινία ήταν η Judex (1963), σε σκηνοθεσία Ζωρζ Φρανζύ, που βρισκόταν στο στάδιο των γυρισμάτων όταν πέθανε η Πιάφ.
Το τέλος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Θεοφάνης Λαμπουκάς πέθανε στην άκρη ενός δρόμου στη Λιμόζ, μετά από ένα τροχαίο ατύχημα, σε ηλικία μόλις 34 ετών. Τάφηκε δίπλα στην Πιάφ στο Κοιμητήριο Περ Λασαίζ στο Παρίσι. Η επιγραφή πάνω στον κοινό τους τάφο μεταφράζεται ως «Η αγάπη τα κατακτά όλα». Στο ίδιο τάφο αναπαύεται και ο πατέρας της Εντίθ, o Λουί Αλφόνς Γκασσιόν, αλλά και η κόρη της Μαρσέλ.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 (Αγγλικά) SNAC. w6j110k4. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ 2,0 2,1 (Αγγλικά) Find A Grave. 22542249. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ 3,0 3,1 Paul Bauer: «Deux siècles d'histoire au Père Lachaise» (Γαλλικά) Βερσαλλίες. 2006. σελ. 708. ISBN-13 978-2-914611-48-0. ISBN-10 2-914611-48-X.
- ↑ «Η ΕΝΤΙΘ ΠΙΑΦ ΚΑΙ Ο ΤΕΟ ΣΑΓΚΑΠΟ ΕΤΕΛΕΣΑΝ ΤΟΥΣ ΓΑΜΟΥΣ ΤΩΝ ΕΝ ΜΕΣΩ ΠΛΗΘΟΥΣ ΘΑΥΜΑΣΤΩΝ ΤΩΝ» (PDF). Ψηφιακό Αρχείο Εφημερίδων και Περιοδικού Τύπου - Εθνική Βιβλιοθήκη της Ελλάδος. Εφημερίδα Ελευθερία. 20 Οκτωβρίου 1962. σελ. 2η. Ανακτήθηκε στις 7 Δεκεμβρίου 2023.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
|