Ηπατίτιδα A

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ηπατίτιδα A
Συμπτώματα ίκτερου που προκαλείται από ηπατίτιδα Α
Ειδικότηταλοιμωξιολογία
Συμπτώματαηπατίτιδα[1], ναυτία[1], έμετος[1], πυρετός, Κακουχία, ίκτερος και ανορεξία
Ταξινόμηση
ICD-10B15
ICD-9070.0, 070.1
DiseasesDB5757
MedlinePlus000278
eMedicinemed/991 ped/977
MeSHD006506

Η Ηπατίτιδα A (παλαιότερα γνωστή ως infectious hepatitis) είναι μια οξεία μολυσματική ασθένεια του ήπατος που προκαλείται από τον ιό της ηπατίτιδας A (HAV).[2] Πολλά κρούσματα παρουσιάζουν λίγα ή καθόλου συμπτώματα, ειδικά σε νεαρές ηλικίες.[3] Ο χρόνος μεταξύ μόλυνσης και συμπτωμάτων, σε όσους τα εξελίσσουν, κυμαίνεται μεταξύ δύο και έξι εβδομάδων.[4] Όταν υπάρχουν συμπτώματα, κατά κανόνα διαρκούν οκτώ εβδομάδες και ενδέχεται να συμπεριλαμβάνουν: αίσθημα ναυτίας, έμετο, διάρροια, ωχρό δέρμα, πυρετό και κοιλιακό άλγος.[3] Περίπου 10–15% των ανθρώπων υποτροπιάζουν ως προς τα συμπτώματα κατά το εξάμηνο που ακολουθεί την αρχική μόλυνση.[3] Σπάνια ενδέχεται να παρουσιαστεί οξεία ηπατική ανεπάρκεια, με μεγαλύτερες πιθανότητες να παρουσιαστεί σε μεγαλύτερες ηλικίες.[3]

Αίτια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Διαδίδεται συνήθως με την κατανάλωση φαγητού ή ποτού μολυσμένου από μολυσμένα κόπρανα.[3] Σχετικά συνηθισμένη πηγή είναι τα όστρακα που δεν έχουν μαγειρευτεί σωστά.[5] Μπορεί επίσης να μεταδοθεί μέσω στενής επαφής με μολυσμένο άτομο.[3] Ενώ τα παιδιά δεν παρουσιάζουν συμπτώματα, όταν μολυνθούν, εξακολουθούν να μπορούν να μολύνουν άλλους.[3] Έπειτα από μία και μόνη λοίμωξη, το άτομο αποκτά ανοσία εφ’όρου ζωής.[6] Για τη διάγνωση απαιτείται εξέταση αίματος, καθώς τα συμπτώματα προσομοιάζουν με εκείνα πολλών άλλων ασθενειών.[3] Αποτελεί έναν από τους πέντε γνωστούς ιούς της ηπατίτιδας: A, B, C, D και E.

Πρόληψη και θεραπεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το εμβόλιο της ηπατίτιδας A είναι αποτελεσματικό για την πρόληψη.[3][7] Ορισμένες χώρες το συνιστούν συνήθως για παιδιά και όσους διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο και δεν έχουν ήδη εμβολιαστεί.[3][8] Φαίνεται να είναι αποτελεσματικό για τη ζωή.[3] Άλλα μέσα πρόληψης συμπεριλαμβάνουν το πλύσιμο των χεριών και το σωστά μαγειρεμένο φαγητό.[3] Δεν υπάρχει συγκεκριμένη θεραπεία, με την ανάρρωση και τα φάρμακα για τη ναυτία ή τη διάρροια να συνιστώνται στον βαθμό που χρειάζονται.[3] Οι μολύνσεις συνήθως αντιμετωπίζονται απολύτως και χωρίς συνεχή ηπατική νόσο.[3] Η θεραπεία της οξείας ηπατικής ανεπάρκειας, εάν πραγματοποιηθεί, γίνεται με μεταμόσχευση ήπατος.[3]

Επιδημιολογία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ηπατίτιδα Α σε κατανομή του 2005

Παγκοσμίως, περίπου ενάμιση εκατομμύριο περιστατικά συμπτωμάτων λαμβάνουν χώρα ετησίως[3] με πιθανότητα δεκάδων εκατομμυρίων λοιμώξεων συνολικά.[9] Είναι πιο συνηθισμένο σε περιοχές του κόσμου με κακές συνθήκες υγιεινής και έλλειψη ασφαλούς ύδατος.[8] Στον αναπτυσσόμενο κόσμο περίπου 90% των παιδιών που έχουν μολυνθεί μέχρι την ηλικία των 10, έχουν ως εκ τούτου ανοσία μέχρι την ενηλικίωση.[8] Εμφανίζεται συχνά σε εξάρσεις σε μέτρια ανεπτυγμένες χώρες, όπου τα παιδιά δεν εκτίθενται σε νεαρή ηλικία και δεν είναι ευρέως διαδεδομένος ο εμβολιασμός.[8] Το 2010, η οξεία ηπατίτιδα A οδήγησε σε 102.000 θανάτους.[10] Η παγκόσμια ημέρα ηπατίτιδας λαμβάνει χώρα κάθε χρόνο στις 28 Ιουλίου, προκειμένου να ευαισθητοποιήσει σχετικά με την ιογενή ηπατίτιδα.[8]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 1,2 (Αγγλικά) οντολογία των ασθενειών. 27  Μαΐου 2016. purl.obolibrary.org/obo/doid.owl. Ανακτήθηκε στις 30  Νοεμβρίου 2020.
  2. Ryan KJ, Ray CG (editors) (2004). Sherris Medical Microbiology (4th έκδοση). McGraw Hill. σελίδες 541–4. ISBN 0-8385-8529-9. CS1 maint: Extra text: authors list (link)
  3. 3,00 3,01 3,02 3,03 3,04 3,05 3,06 3,07 3,08 3,09 3,10 3,11 3,12 3,13 3,14 3,15 Matheny, SC; Kingery, JE (1 December 2012). «Hepatitis A.». Am Fam Physician 86 (11): 1027–34; quiz 1010–2. PMID 23198670. http://www.aafp.org/afp/2012/1201/p1027.html. 
  4. Connor BA (2005). «Hepatitis A vaccine in the last-minute traveler». Am. J. Med. 118 (Suppl 10A): 58S–62S. doi:10.1016/j.amjmed.2005.07.018. PMID 16271543. 
  5. Bellou, M.; Kokkinos, P.; Vantarakis, A. (March 2013). «Shellfish-borne viral outbreaks: a systematic review.». Food Environ Virol 5 (1): 13–23. doi:10.1007/s12560-012-9097-6. PMID 23412719. 
  6. The Encyclopedia of Hepatitis and Other Liver Diseases. Infobase. 2006. σελ. 105. ISBN 9780816069903. 
  7. Irving, GJ.; Holden, J.; Yang, R.; Pope, D. (2012). «Hepatitis A immunisation in persons not previously exposed to hepatitis A.». Cochrane Database Syst Rev 7: CD009051. doi:10.1002/14651858.CD009051.pub2. PMID 22786522. 
  8. 8,0 8,1 8,2 8,3 8,4 «Hepatitis A Fact sheet N°328». World Health Organization. Ιουλίου 2013. Ανακτήθηκε στις 20 Φεβρουαρίου 2014. 
  9. Wasley, A; Fiore, A; Bell, BP (2006). «Hepatitis A in the era of vaccination.». Epidemiol Rev 28: 101–11. doi:10.1093/epirev/mxj012. PMID 16775039. http://epirev.oxfordjournals.org/content/28/1/101.long. 
  10. Lozano, R (Dec 15, 2012). «Global and regional mortality from 235 causes of death for 20 age groups in 1990 and 2010: a systematic analysis for the Global Burden of Disease Study 2010». Lancet 380 (9859): 2095–128. doi:10.1016/S0140-6736(12)61728-0. PMID 23245604.