Εωσφόρος (μυθολογία)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Εωσφόρος
προσωποποίηση του Αυγερινού
Ο Εωσφόρος. Τοιχογραφία του Φίκου
ΓονείςΚέφαλος και Ηώς

Στην ελληνική μυθολογία ο Εωσφόρος ή Φωσφόρος, ήταν η προσωποποίηση του φωτεινού αστέρα που βγαίνει πριν αρχίσει να χαράζει η αυγή, του Αυγερινού. Τον θεωρούσαν γιο του Αστραίου και της Ηούς[1] ή Αυγής. Σε άλλα μέρη τον θεωρούσαν γιο του Εσπέρου.

Ο Εωσφόρος πήρε ως σύζυγό του την Κλεόβοια και απέκτησαν δύο θυγατέρες, την Τηλαύγη και τη Φιλωνίδα. Ωστόσο, η μητρότητα της Τηλαύγης αμφισβητείται.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. [...] Ἀστραίῳ δ᾽ Ἠὼς ἀνέμους τέκε καρτεροθύμους, ἀργέστην Ζέφυρον Βορέην τ᾽ αἰψηροκέλευθον καὶ Νότον, ἐν φιλότητι θεὰ θεῷ εὐνηθεῖσα. τοὺς δὲ μέτ᾽ ἀστέρα τίκτ' Ἠοσφόρον Ἠριγένεια ἄστρα τε λαμπετόωντα, τά τ᾽ οὐρανὸς ἐστεφάνωται.[...] Ησίοδος, Θεογονία, στ. 378-382

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Νέα Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια (Χάρη Πάτση), τόμος 13 (1972), σελ. 70.