Εράρ του Μπριέν-Ραμρύ

Εράρ του Μπριέν-Ραμρύ
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη; μητρική γλώσσα	Érard de Brienne-Ramerupt (Γαλλικά)
Γέννηση	1170 (περίπου);
Θάνατος	1246;
Χώρα πολιτογράφησης	Γαλλία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσες	Γαλλικά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	πολιτικός
Οικογένεια
Σύζυγος	Φιλίππα της Καμπανίας (από 1214)
Τέκνα	Ερρίκος ντε Μπριέν-Ραμρύ; Εράρ Β' ντε Μπριέν-Ραμρύ; Μαρία ντε Μπριέν-Ραμρύ; Μαργαρίτα ντε Μπριέν-Ραμρύ; Ελοΐζ ντε Μπριέν-Ραμρύ; Ιζαμπώ ντε Μπριέν-Ραμρύ; Ιωάννα ντε Μπριέν-Ραμρύ; Σϊβυλλα ντε Μπριέν-Ραμρύ; Αλίκη ντε Μπριέν-Ραμρύ
Γονείς	Ανδρέας του Μπριέν και Adele, Dame de Venisy
	δεδομένα

Ο Εράρ, γαλλ. Érard (π. 1170 - 1246) από τον Οίκο του Μπριέν ήταν κύριος του Ραμρύ (Ramerupt) και του Βενιζύ (Venizy). Προκειμένου να γίνει ο επόμενος κόμης της Καμπανίας, υποκίνησε τον Πόλεμο για τη Διαδοχή στην Καμπανία.

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννήθηκε στο Ραμρύ του Ωμπ, στην Καμπανία της Γαλλίας και ήταν γιος του Ανδρέα κυρίου του Ραμρύ και της Αδελαΐδας των Τραινέλ, κόρης του Ανσώ κυρίου του Βενισύ. Την κομητεία του Μπριέν είχε λάβει ο θείος του Εράρ Β΄ του Μπριέν, πρωτότοκος αδελφός του Ανδρέα.

Ο Ερρίκος Β΄ κόμης της Καμπανίας, που δεν είχε ακόμη νυμφευτεί, πριν φύγει ως Σταυροφόρος είπε πως, αν δεν επιστρέψει να τον διαδεχθεί ο νεότερος αδελφός του Θεοβάλδος Γ΄ και έβαλε τους βαρόνους του να υπογράψουν σε αυτό. Ακολούθησε την Γ΄ Σταυροφορία και εκεί νυμφεύτηκε την Ισαβέλλα Α΄ των Ανζού βασίλισσα της Ιερουσαλήμ και απέκτησε την Αλίκη και τη Φιλίππα. Το 1197 που απεβίωσε έπρεπε να τον διαδεχθούν οι κόρες του, αλλά δεν ενδιαφέρθηκαν και ανέλαβε ο Θεοβάλδος Γ΄· όταν αυτός απεβίωσε το 1201, ανέλαβε η σύζυγός του Λευκή των Χιμένεθ και ο ανήλικος γιος τους Θεοβάλδος Δ΄.

Ο εξάδελφός του Εράρ, ο Ιωάννης του Μπριέν είχε νυμφευτεί τη Μαρία του Μομφερράτου, κόρη της Ισαβέλλας Α΄ από προηγούμενο γάμο της. Ο Εράρ, ίσως επηρεασμένος από αυτό, μετέβη στην Παλαιστίνη, νυμφεύτηκε τη Φιλίππα και επέστρεψε, διεκδικώντας την κομητεία του πατέρα της το 1216 με όπλα. Έτσι ξεκίνησε ο Πόλεμος για τη Διαδοχή της Καμπανίας. Τότε ο Φίλιππος Β΄ της Γαλλίας συγκάλεσε την Αυλή του για δικάσει την υπόθεση. Το 1217 αποφάνθηκε ότι ο Θεοβάλδος Γ΄ είχε δηλώσει υποτέλεια στον βασιλιά, ενώ η Αλίκη και η Φιλίππα δεν διεκδίκησαν την κληρονομία. Η Λευκή έδειξε το έγγραφο με τις υπογραφές των βαρόνων, που έλεγε, ότι αν ο Ερρίκος Β΄ δεν επιστρέψει να τον διαδεχθεί ο νεότερος αδελφός του.

Ο Εράρ δυσαρεστήθηκε και εξεγέρθηκε ανοικτά. Συγκέντρωσε βαρόνους από τα (νοτιοδυτικά) σύνορα της Καμπανίας ή δυσαρεστημένους από τη συγκεντρωτική πολιτική του Θεοβάλδου Γ΄ στο εσωτερικό της κομητείας του. Η στάση ενισχύθηκε από τον Σίμωνα του Ζουανβίλ σενεσάλη της Καμπανίας και τον Θεοβάλδο Α΄ δούκα της Λωρραίνης. Ωστόσο η Λευκή επέτυχε ο πάπας να τους αφορίσει και να την υποστηρίξουν ο κόμης του Μπαρ, ο δούκας της Βουργουνίας και ο Φρειδερίκος Β΄ Χοενστάουφεν της Γερμανίας. Το 1218 οι υποστηρικτές της έκαψαν το Νανσύ, πρωτεύουσα της Λωρραίνης. Τότε ο κάθε σύμμαχος του Εράρ άρχισε να κάνει ξεχωριστά ειρήνη και το ίδιο έκανε και ο Εράρ το 1218: η Λευκή του έδωσε 4000 λίβρες και ετήσια απολαβή 1200 λιβρών.

Το 1246 απεβίωσε σε ηλικία 76 ετών και το 1250 και η σύζυγός του Φιλίππα.

Οικογένεια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Νυμφεύτηκε το 1214 τη Φιλίππα των Μπλουά, κόρη του Ερρίκου Β΄ κόμη της Καμπανίας και είχε τέκνα:

Ερρίκος απεβ. 1250, κύριος του Ραμρύ & του Βενιζύ. Νυμφεύτηκε τη Μαργαρίτα ντε Σαλίν.
Εράρ απεβ. 1250. Νυμφεύτηκε τη Ματίλντα.
Μαρία 1215-π. 1251, παντρεύτηκε πρώτα τον Γκωσέρ κύριο του Ναντέιγ-λα Φος και μετά τον Ούγκο Β΄ κύριο του Κονφλάν.
Μαργαρίτα απεβ. 1275, παντρεύτηκε τον Ντιρκ φαν Μπέβερεν μπουργκράβο του Ντίξμουιντεν.
Ελοΐζ.
Ιζαμπώ απεβ. 1274/77, παντρεύτηκε πρώτα τον Ερρίκο Ε΄ κόμη του Γκραντπρέ και έπειτα τον Ιωάννη επίτροπο του Πικινύ. Η κόρη της:
- Ισαβέλλα του Γκρανπρέ, παντρεύτηκε τον Ούγο Δ΄ κόμη τού Ρετέλ και η κόρη τους:
  - Ιωάννα, παντρεύτηκε τον Λουδοβίκο Α΄ κόμη τού Νεβέρ.
Ιωάννα κυρία του Σεάν-αν-Οτ, παντρεύτηκε τον Ματιέ Γ΄ κύριο του Μονμορανσύ.
Σϊβυλλα, ηγουμένη στο αββαείο του Ραμρύ.
Αλίκη.

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Evergates, Theodore. The Aristocracy in the County of Champagne, 1100-1300. Philadelphia: University of Pennsylvania Press: 2007.

Παραπομπές σε πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

↑ www.genealogics.org/getperson.php?personID=I00028989&tree=LEO.
↑ p12000.htm#i119995. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2020.
↑ ^3,00 ^3,01 ^3,02 ^3,03 ^3,04 ^3,05 ^3,06 ^3,07 ^3,08 ^3,09 ^3,10 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
↑ ^4,0 ^4,1 Leo van de Pas: (Αγγλικά) Genealogics. 2003.

[a3e3819a2c42c3a6b8b2d062dba0ce7c0f423d77-1] www.genealogics.org/getperson.php?personID=I00028989&tree=LEO.

[0a68f9b664e832efb39ff1cc765e5170d0eaee0a-2] 12000.htm#i119995. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2020.

[3913844e06e055e8cd81608f22bad0e604d89d2d-3] 3,00 ^3,01 ^3,02 ^3,03 ^3,04 ^3,05 ^3,06 ^3,07 ^3,08 ^3,09 ^3,10 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.

[56296c22fda8ff0509f71ed7cc067bcbe11856ac-4] 4,0 ^4,1 Leo van de Pas: (Αγγλικά) Genealogics. 2003.

[1]

[2]

[3]

[4]