Η Επτάλοφος είναι κτισμένη σε υψόμετρο 830 μέτρα στις βορειοανατολικές πλαγιές του Παρνασσού[1] και απέχει περίπου 58 χλμ. (οδικά) ΒΑ. από την Άμφισσα (έδρα του δήμου). Γνωρίζει μεγάλη τουριστική ανάπτυξη τα τελευταία χρόνια λόγω της μικρής απόστασης που τον χωρίζει από τα χιονοδρομικά κέντρα του Παρνασσού, όπως επίσης και λόγω της θέσης του μέσα σε ελατοδάσος. Κατά τους χειμερινούς μήνες είναι πολύ συνηθισμένη η χιονόστρωση μέσα στον οικισμό. Η ανάπτυξη της περιοχής τουριστικά, έχει συγκρατήσει τον πληθυσμό στον Επτάλοφο ο οποίος μάλιστα τις τελευταίες δεκαετίες σημειώνει ελαφριά αύξηση. Ο καταρράκτης της Αγόριανης βρίσκεται κοντά στην κεντρική πλατεία του χωριού.[5]
Αναφέρεται επίσημα ως οικισμός, μετά την Επανάσταση του 1821, με την παλιά του ονομασία από την τουρκοκρατία, Άνω Αγόριανη το 1836 στο ΦΕΚ 80Α - 28/12/1836 να ορίζεται έδρα του τότε δήμου Χαραδραίων. Το 1912 με το ΦΕΚ 261Α - 31/08/1912 ορίστηκε έδρα της ομώνυμης νεοϊδρυθείσας κοινότητας και το 1927 με το ΦΕΚ 206Α - 28/09/1927 μετονομάστηκε σε Επτάλοφον.[6] Σύμφωνα με το σχέδιο Καλλικράτης και την τροποποίησή του Κλεισθένης Ι, μαζί με τις Αλαταριές και τον Ζαμπειό αποτελούν την ομώνυμη κοινότητα[7] που υπάγεται στη δημοτική ενότητα Παρνασσού του δήμου Δελφών και σύμφωνα με την απογραφή 2011 απογράφησαν 461 κάτοικοι.[8]
Το χωριό υπέστη μεγάλες καταστροφές κατά την Κατοχή από τους Γερμανούς κατακτητές, οι οποίοι τον Οκτώβριο του 1943 έκαψαν σχεδόν ολοσχερώς το χωριό ως αντίποινα για τη δράση ανταρτών στην περιοχή. Από τα 184 σπίτια που είχε τότε το χωριό κάηκαν τα 146 ενώ εκτελέστηκαν συνολικά 17 άμαχοι, οι 7 από τους οποίους ανήκαν στην ίδια οικογένεια.[10]
