Ενδέκατη δυναστεία Φαραώ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Δυναστείες της Αρχαίας Αιγύπτου

π  σ  ε

Η Ενδέκατη δυναστεία Φαραώ της αρχαίας Αιγύπτου, είναι μια ομάδα Φαραώ, οι πρώτοι από τους οποίους κατατάσσονται με τις τέσσερεις προηγούμενες δυναστείες στην Πρώτη μεταβατική περίοδο, ενώ οι τελευταίοι στην περίοδο του Μέσου βασιλείου. Όλοι κυβέρνησαν από τις Θήβες.

Οι γνωστοί Φαραώ από τη δυναστεία είναι οι ακόλουθοι:

Φαραώ της 11ης Δυναστείας
Φαραώ Όνομα Ώρου Βασιλεία (π.Χ.) Τόπος ταφής Σύζυγος (οι) Σχόλια
Μεντουχοτέπ Α' 2134 – ; Neferu I Tepy-a "ο πρόγονος"
Ιντέφ Α' Sehertawy ; – 2118 El-Tarif, Θήβες Γιος του Μεντουχοτέπ Α'
Ιντέφ Β' Wahankh 2118 – 2069 El-Tarif, Θήβες Αδελφός του Ιντέφ Α'
Ιντέφ Γ' Nakhtnebtepnefer 2069 – 2061 El-Tarif, Θήβες Iah Γιος του Ιντέφ Β'
Μεντουχοτέπ Β' Nebhetepre 2061 – 2010 Ντέιρ ελ Μπάχρι Tem
Neferu II
Ashayet
Henhenet
Kawit
Kemsit
Sadeh
Γιος του Ιντέφ Γ' και της Iah
Μεντουχοτέπ Γ' Sankhkare 2010 – 1998 Γιος του Μεντουχοτέπ Β' και Tem
Μεντουχοτέπ Δ' Nebtawyre 1998 –1991 Γιος της Βασίλισσας Imi

Ο ισχυρισμός του Μανέθωνα ότι η 11η Δυναστεία αποτελούνταν από 16 βασιλιάδες που βασίλεψαν για 43 χρόνια, έρχεται σε αντίθεση με επιγραφές της εποχής, και τα στοιχεία από τον Κανόνα του Τορίνο, η οποία μαρτυρία και των δύο αποδεικνύει ότι την δυναστεία αποτελούσαν 7 Φαραώ οι οποίοι βασίλεψαν συνολικά 143 χρόνια[1]. Όμως, η μαρτυρία του ότι η βάση της δυναστείας ήταν στις Θήβες επαληθεύεται από στοιχεία της εποχής. Είναι κατά τη διάρκεια αυτής της δυναστείας που η Αίγυπτος ενοποιείται περνώντας στην περίοδο του Μέσου βασιλείου.

Η καταγωγή της δυναστείας έλκει την καταγωγή της από έναν νομάρχη των Θηβών, τον "Ιντέφ τον Μέγα γιο του Iku", ο οποίος αναφέρεται σε κάποιες επιγραφές της εποχής. Όμως, ο άμεσος διάδοχός του Μεντουχοτέπ Α' θεωρείται ως ο πρώτος Φαραώ αυτής της δυναστείας.

Μια επιγραφή που χαράχτηκε υπό τη βασιλεία του Ιντέφ Β' δείχνει ότι ήταν ο πρώτος που διεκδίκησε την εξουσία όλης της Αιγύπτου, κάτι που έφερε σε σύγκρουση τις Θήβες με τους ηγεμόνες της Ηρακλεόπολις της 10ης Δυναστείας. Ο Ιντέφ διεξήγαγε πολλές εκστρατείες στα βόρεια, και κατέλαβε το σημαντικό νομό με πρωτεύουσα την Άβυδο.

Οι αψιμαχίες μεταξύ της Θήβας και της Ηρακλεόπολης συνεχίστηκαν διαλλειματικά, μέχρι το 14ο έτος βασιλείας του Μεντουχοτέπ Β', όταν η Ηρακλεόπολη νικήθηκε και η 11η Δυναστεία άρχισε να εδραιώνει την εξουσία της. Οι ηγεμόνες της επέβαλαν ξανά την επιρροή τους στα γειτονικά τους κράτη στην Αφρική και την Εγγύς Ανατολή. Ο Μεντουχοτέπ Β' έστειλε αποστολές στην Φοινίκη για να αποκτήσει ξυλεία κέδρου. Ο Μεντουχοτέπ Γ ' έστειλε αποστολή νότια από την Κοπτό στη Γη της Πουντ.

Η βασιλεία του τελευταίου Φαραώ της δυναστείας, και συνεπώς και του τέλους της, περικλείεται από μυστήριο. Σύγχρονες αναφορές αναφέρονται σε "εφτά κενά χρόνια" που ακολούθησαν το θάνατο του Μεντουχοτέπ Γ ', το οποίο αντιστοιχεί στην βασιλεία του Nebtawyra Μεντουχοτέπ Δ'. Οι μελετητές σήμερα ταυτίζουν τον βεζίρη Αμενεμχάτ με τον Αμενεμχέτ Α', τον πρώτο Φαραώ της 12ης δυναστείας, ως μέρος της θεωρίας ότι ο Αμενεμχέτ Α' κατέλαβε την εξουσία με πραξικόπημα.

Σημειώσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Jürgen von Beckerath, The Date of the End of the Old Kingdom of Egypt, JNES 21 (1962), p.146