Ελβίρα της Καστίλης (1100-1135)
| Ελβίρα της Καστίλης (1100-1135) | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Elvira Alfónsez (Ισπανικά) |
| Γέννηση | Σεπτέμβριος 1103[1] Τολέδο |
| Θάνατος | 6 Φεβρουαρίου 1135[1] ή 1135[2] Παλέρμο |
| Αιτία θανάτου | μολυσματική ασθένεια |
| Τόπος ταφής | Καθεδρικός Ναός του Παλέρμο |
| Χώρα πολιτογράφησης | Βασίλειο της Λεόν |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | αριστοκράτης |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Ρογήρος Β΄ της Σικελίας (από 1117)[3] |
| Τέκνα | Ρογήρος Γ΄ της Απουλίας[4] Τανκρέδος του Μπάρι[4] Αλφόνσος της Κάπουα[4] Γουλιέλμος Α΄ της Σικελίας[4] Adelicia di Sicilia[4] |
| Γονείς | Αλφόνσος ΣΤ΄ του Λεόν και Καστίλης[4] και Isabella, Queen of Leon |
| Αδέλφια | Σάντσο Αλφόνσεθ Ουρράκα του Λεόν Θηρεσία του Λεόν Ελβίρα της Καστίλης, κόμισσα της Τουλούζης |
| Οικογένεια | Οίκος των Χιμένεθ |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Η Ελβίρα της Καστίλης (περί το 1100 - 6 Φεβρουαρίου 1135), μέλος του Οίκου των Χιμένεθ και πρώτη βασίλισσα της Σικελίας ήταν νόθη κόρη του Βασιλιά της Καστίλης και της Λεόν Αλφόνσου του Γενναίου και της τέταρτης συζύγου του Ισαβέλλας. Η μητέρα της ήταν πιθανότατα Μουσουλμάνα πριγκίπισσα, και ερωμένη του Αλφόνσου ΣΤ΄ πριν τη νυμφευτεί.[5] Στην αυλή του πατέρα της στο Τολέδο απέκτησε ευρύτατη μόρφωση σε ένα πολυπολιτισμικό περιβάλλον· αυτό έγινε εμφανές μετά στην αυλή της στη Σικελία.[6][7]
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Παντρεύτηκε τον Πρίγκιπα της Σικελίας Ρογήρο Β΄ (1117) που πήρε τον τίτλο του βασιλιά (1130).[8] Η Σικελία είχε σε μεγάλο βαθμό Μουσουλμανικό πληθυσμό και ο γάμος πραγματοποιήθηκε με σχέδιο της θρησκευτικής πολιτικής του πατέρα της.[9] Η καταγωγή της από τη βασιλική οικογένεια της Αλ-Άνταλους δείχνει μεγάλη "πολιτισμική σχέση" ανάμεσα στις βασίλισσες της Σικελίας και το Ισλάμ. Η Ισλαμική τέχνη αναπτύχθηκε έντονα στο Βασίλειο της Σικελίας την εποχή του συζύγου της χάρη στην Ελβίρα.[10] Δεν υπάρχουν πληροφορίες σχετικά με τη συμμετοχή της Ελβίρας στην ενεργό πολιτική, το όνομα της εμφανίζεται μονάχα σαν μητέρα των έξι παιδιών τους.[11][12]
Οικογένεια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Με τον σύζυγο της Ρογήρο Β΄ απέκτησε πέντε γιους και μία κόρη που πέθανε σε βρεφική ηλικία :[13]
- Ρογήρος Γ΄ της Απουλίας, δούκας της Απουλίας και Καλαβρίας. Πατέρας του Τανκρέδου της Σικελίας βασιλιά της Σικελίας, που διαδέχθηκε τον εξάδελφό του Γουλιέλμο Β΄ της Σικελίας
- Τανκρέδος του Μπάρι πρίγκιπας του Μπάρι.
- Αλφόνσος της Κάπουα, πρίγκιπας της Κάπουα και δούκας της Νάπολης.
- Γουλιέλμος Α΄ της Σικελίας, αρχικά διαδέχθηκε τον αδελφό του Ρογήρο Γ΄ ως δούκας της Απουλίας και Καλαβρίας, έπειτα τον πατέρα του ως βασιλιάς της Σικελίας. Πατέρας του Γουλιέλμου Β΄ της Σικελίας.
- Ερρίκος, απεβ. σε βρεφική ηλικία
Ο Ρογήρος Β΄ και η Ελβίρα αρρώστησαν μαζί βαριά (1135), η Ελβίρα πέθανε (6 Φεβρουαρίου 1135) αλλά ο σύζυγος της επέζησε.[14] Ο Ρογήρος Β΄ έπεσε σε βαθιά κατάθλιψη με τον θάνατο της και αρνήθηκε πολύ καιρό να δεί συνεργάτη του, τότε κυκλοφόρησαν πολλές φήμες ότι είχε πεθάνει και ο ίδιος.[15] Ο Ρογήρος ξαναπαντρεύτηκε 14 χρόνια αργότερα (1149) με τη δεύτερη σύζυγο του Σιβύλλη της Βουργουνδίας αφού είχαν πεθάνει πρόωρα οι τέσσερις από τους πέντε γιους που είχε αποκτήσει με την Ελβίρα.[16]
Πρόγονοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
| 8. Σάντσο Γκαρθές Γ΄ της Παμπλόνα | ||||||||||||||||
| 4. Φερδινάνδος Α΄ του Λεόν | ||||||||||||||||
| 9. Μουνιαδόνα της Καστίλης | ||||||||||||||||
| 2. Αλφόνσος ΣΤ΄ του Λεόν και Καστίλης | ||||||||||||||||
| 10. Αλφόνσος Ε΄ του Λεόν | ||||||||||||||||
| 5. Σάντσα του Λεόν | ||||||||||||||||
| 11. Ελβίρα Μενένδεθ (απεβ. 1022) | ||||||||||||||||
| 1. Ελβίρα της Καστίλης | ||||||||||||||||
| 3. Ισαβέλλα | ||||||||||||||||
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 Charles Cawley: «Medieval Lands». (Αγγλικά) Charles Cawley, "Medieval Lands", 2006-2020. Ανακτήθηκε στις 14 Μαρτίου 2019.
- ↑ «Dictionary of Women Worldwide» (Αγγλικά) Gale, Yorkin Publications. Ντιτρόιτ. 2006. ISBN-13 978-0-7876-7585-1.
- ↑ p70428.htm#i704276. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2020.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 4,5 4,6 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
- ↑ Birk 2017, σ. 104
- ↑ Birk 2017, σ. 106
- ↑ Houben 2002, σσ. 35-36
- ↑ Birk 2017, σ. 103
- ↑ Birk 2017, σσ. 103-104
- ↑ Birk 2017, σ. 106
- ↑ Birk 2017, σ. 104
- ↑ Birk 2017, σ. 105
- ↑ Houben 2002, σσ. 35-36
- ↑ Houben 2002, σσ. 35-36
- ↑ Birk 2017, σ. 105
- ↑ Houben 2002, σσ. 35-36
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Alio, Jacqueline (2018). Queens of Sicily 1061-1266. Trinacria, New York.
- Houben, Hubert (2002). Roger II of Sicily: A Ruler Between East and West. Cambridge University Press.
- Birk, Joshua C. (2017). Norman Kings of Sicily and the Rise of the Anti-Islamic Critique: Baptized Sultans. Springer.