Γυρίστε τον Γαλαξία με ωτοστόπ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Η αφίσα της ταινίας

To "Γυρίστε τον Γαλαξία με ωτοστόπ" (αγγλικά: The Hitchhiker's Guide to the Galaxy) είναι κωμωδία επιστημονικής φαντασίας που έγραψε ο συγγραφέας Ντάγκλας Άνταμς. Δημιουργήθηκε το 1978 ως ραδιοφωνική κωμωδία για το BBC, και ακολούθως έγινε σειρά πέντε βιβλίων, τηλεοπτική σειρά (1981), παιχνίδι για υπολογιστές (1984) και ταινία (2005).

Σε ένα από τα βιβλία (Η Ζωή, το Σύμπαν και τα Πάντα), περιγράφεται μια μικρή, υπαρξιακή αλλά και αστεία ιστορία που αναφέρεται συχνά από τους αναγνώστες των βιβλίων ως ένα από τα πιο καλά σημεία της σειράς. Στην ιστορία, η «Ύψιστη Απάντηση στη Ζωή, στο Σύμπαν και στα Πάντα», αναζητείται χρησιμοποιώντας τον υπερυπολογιστή Deep Thought. Ύστερα από έναν πολύ μεγάλο χρόνο υπολογισμού - 7,5 εκατομμύρια χρόνια - ο Deep Thought δίνει την απάντηση «αριθμός 42». Όμως, όταν ρωτήθηκε για να παράσχει την Απόλυτη Ερώτηση στην οποία αναφερόταν η προηγούμενη απάντηση, ο υπολογιστής δεν ήταν επαρκώς ισχυρός για να απαντήσει. Η απάντηση που δόθηκε από τον Deep Thought παρότρυνε τους πρωταγωνιστές να αναχωρήσουν προς αναζήτηση της Ερώτησης στην οποία αυτή ήταν η Απάντηση.

Ιστορία της δημιουργίας της σειράς[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Την ιδέα για τον τίτλο «Γυρίστε το Γαλαξία με Ώτο Στόπ»(‘The Ηitchhiker’s Guide to the Galaxy’) την βρήκε όσο κείτονταν μεθυσμένος σε ένα λιβάδι στο Ινσμπρουκ της Αυστρίας, κοιτάζοντας τα άστρα, παρ’ όλο που αστειευόμενος έλεγε ότι το BBC θα υποστήριζε πως ήταν στην Ισπανία «Πιθανώς επειδή είναι ευκολότερο να την γράψεις». Περιπλανιόταν στην επαρχεία κρατώντας ένα βιβλίο που λεγόταν Hitch-hiker’s Guide to Europe ( Ο Οδηγός της Ευρώπης για όσους Κάνουν Οτοστόπ - Ανάλογη μετάφραση: Γυρίστε την Ευρώπη με Ώτο Στοπ) όταν έφτασε σε μία πόλη που όλοι ήταν ή κωφάλαλοι ή δεν μιλούσαν κάποια γλώσσα που να καταλαβαίνει. Αφού περιπλανήθηκε και ήπιε για κάμποση ώρα, πήγε για ύπνο στη μέση ενός λιβαδιού και εμπνεύστηκε από την αδυναμία του να επικοινωνήσει με τους κατοίκους του χωριού. Αργότερα είπε πως λόγω των πολλών φορών που είχε διηγηθεί την ιστορία αυτή είχε πάψει να θυμάται την στιγμή της σύλληψης αυτή καθεαυτή, αλλά θυμόταν μόνο τον εαυτό του να την εξιστορείται.

Παρά το αρχικό σχεδιάγραμμα ο Άνταμς λέγεται πως έφτιαχνε τις ιστορίες καθώς έγραφε. Είχε στραφεί στον Τζον Λόυντ για βοήθεια με τα τελευταία δύο επεισόδια του πρώτου κύκλου. Ο Λόυντ συνέβαλλε με κομμάτια από το αδημοσίευτο βιβλίο ΕΦ του, που λέγονταν GiGax. Πολύ λίγο από το υλικό του Λόυντ παρέμεινε μέχρι τις μεταγενέστερες εκδόσεις του ΓΓΩΣ, όπως και τα βιβλία και την τηλεοπτική σειρά. Η δε τηλεοπτική σειρά βασίζονταν στα πρώτα έξι ραδιοφωνικά επεισόδια, αλλά μέρη που είχε γράψει ο Λόυντ είχαν κατά κανόνα ξαναγραφτεί.

Το BBC Radio 4 αναμετέδωσε τον πρώτο ραδιοφωνικό κύκλο εβδομαδιαίως στο Η.Β. τον Μάρτιο και τον Απρίλιο του 1978. Λόγω της επιτυχίας του πρώτου κύκλου, άλλο ένα επεισόδιο ηχογραφήθηκε και αναμεταδόθηκε, που είχε γίνει κοινώς γνωστό ως το επεισόδιο των Χριστουγέννων. Ένας δεύτερος κύκλος πέντε επεισοδίων μεταδίδονταν κάθε νύχτα για μία εβδομάδα από την 21η ώς την 25η Ιανουαρίου του 1980.

Όσο δούλευε στην ραδιοφωνική σειρά (και ταυτόχρονα σε άλλες δουλειές όπως το The Pirate Planet) ο Άνταμς εμφάνισε προβλήματα με το να μένει εντός των συγγραφικών του προθεσμιών που γινόταν χειρότερα όσο έγραφε βιβλία. Ο Άνταμς δεν ήταν ποτέ παραγωγικός συγγραφέας και συχνά έπρεπε να τον αναγκάσουν άλλοι να γράψει. Αυτό περιλάμβανε το να τον κλειδώνουν σε μια σουίτα ξενοδοχείου από τον εκδότη του για τρεις εβδομάδες ώστε να σιγουρευτεί ότι το Αντίο κι Ευχαριστώ για τα Ψάρια θα ολοκληρωνόταν. Έχει πει «Μου αρέσουν οι προθεσμίες. Λατρεύω τον ήχο που κάνουν όταν περνάνε». Παρά τη δυσκολία του με τις προθεσμίες, ο Άνταμς έγραψε πέντε μυθιστορήματα στην σειρά που εκδόθηκαν για πρώτη φορά το 1979, το 1980, το 1982, το 1984 και το 1992 στα αγγλικά.

Τα βιβλία έφτιαξαν τη βάση για άλλες εκδόσεις, όπως το κόμικ τριών μερών για κάθε ένα από τα πρώτα τρία βιβλία του, ένα διαδραστικό βιντεοπαιχνίδι που παίζονταν μόνο με κείμενο, και μια έκδοση με φωτογραφίες που εκδόθηκε το 1994.

Το 1980 ο Άνταμς ξεκίνησε τις προσπάθειες του να κάνει το πρώτο του βιβλίο ταινία, κάνοντας κάποια ταξίδια στο Λος Άντζελες και δουλεύοντας με κάποια στούντιο του Χόλιγουντ και εν δυνάμει παραγωγούς του. Την επόμενη χρονιά, το 1981, η ραδιοφωνική σειρά έγινε η βάση για την μια μικρή τηλεοπτική σειρά The Hitch Hiker's Guide to the Galaxy, που μεταδόθηκε σε 6 μέρη. Όταν πέθανε το 2001 στην Καλιφόρνια, πάλι προσπαθούσε να ξεκινήσει την ταινία με την Disney, η οποία είχε αγοράσει τα δικαιώματα το 1998. Το σενάριο τελικά, μετά από μια μεταθανάτια επανα-συγγραφή από τον Κάρυ Κέρκπατρικ, πήρε το πράσινο φως το Σεπτέμβριο του 2003, και η ταινία που δημιουργήθηκε έκανε πρεμιέρα το 2005.

Ο ραδιοφωνικός παραγωγός Ντερκ Μαγκς έχει μιλήσει με τον Άνταμς, πρώτα το 1993, και αργότερα το 1997 και το 2000 για τη δημιουργία τρίτου ραδιοφωνικού κύκλου, βασισμένη στο τρίτο μυθιστόρημα του ΓΓΩΣ. Συζητούσαν επίσης γενικά για την δυνατότητα ραδιοφωνικής παραγωγής των τελευταίων δύο βιβλίων της «τριλογίας» των πέντε βιβλίων. Όσο για την ταινία, αυτή έκανε πρεμιέρα μετά το θάνατο του Άνταμς. Ο τρίτος κύκλος, το The Tertiary Phase, αναμεταδόθηκε για πρώτη φορά τον Σεπτέμβριο του 2004 στο BBC Radio 4 και στη συνέχεια εκδόθηκε σε μορφή ακουστικού CD. Με τη βοήθεια μιας ηχογράφησης στην οποία διάβαζε ο ίδιος το Η Ζωή, το Σύμπαν και τα Πάντα και μετά από επεξεργασία, ο Άνταμς ακούγεται να παίζει το ρόλο του Άγκραγιαγ μετά το θάνατο του. Το Αντίο κι Ευχαριστώ για τα Ψάρια και το Μάλλον Ακίνδυνος έφτιαξαν τον τέταρτο και πέμπτο αντίστοιχα κύκλο ραδιοφώνου (στο ραδιόφωνο ονομάστηκαν The Quandary Phase και The Quintessential Phase) και αναμεταδόθηκαν τον Μάιο και τον Ιούνιο του 2005, επίσης ακολουθούμενα από ακουστικά CD. Το τελευταίο επεισόδιο του τελευταίου κύκλου (με ένα νέο, «πιο αισιόδοξο» τέλος) έκλεινε με «Το τελευταίο επεισόδιο του Γυρίστε το Γαλαξία με Ώτο Στοπ είναι στοργικά αφιερωμένο στον συγγραφέα του».

Πιο πρόσφατα, η Smoov Filmz έφτιαξε μια ταινία μικρού μήκους βασισμένη στην ιστορία του Άρθουρ Ντεντ για κάποια μπισκότα στο Αντίο κι ευχαριστώ για τα ψάρια, την οποία ονόμασαν «Cookies». Ο Άνταμς μίλησε για το περιστατικό που του συνέβη στην πραγματική του ζωή και που του έδωσε την έμπνευση για την ιστορία σε μια ομιλία του το 2001, ή οποία ανατυπώθηκε στην μεταθανάτια συλλογή The Salmon of Doubt. Την ιστορία την είχε αφηγηθεί και στο ραδιοφωνικό πρόγραμμα It Makes Me Laugh στις 19 Ιουλίου του 1981.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]