Γρηγόριος Παπαθεοδώρου
| Γρηγόριος Παπαθεοδώρου | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | Νοέμβριος 1770 Μίνθη Ηλείας |
| Θάνατος | 1825 Μεθώνη Μεσσηνίας |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα |
| Θρησκεία | Ανατολικός Ορθόδοξος Χριστιανισμός |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | ιερέας πολιτικός |
| Οικογένεια | |
| Αδέλφια | Αδαμαντία Γρηγοριάδου |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | μέλος της Γερουσίας της Ελλάδας πληρεξούσιος Φιλικός |
Ο Επίσκοπος Μεθώνης Γρηγόριος Παπαθεοδώρου (αναφερόταν ως Μεθώνης Γρηγόριος[1]) (1770 - 1825), ήταν ιερωμένος αγωνιστής του 1821 και πολιτικός από την Άλβαινα Ηλείας (με καταγωγή από τη Ζούρτσα Ηλείας).
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Γεννήθηκε στο χωριό Άλβαινα τον Νοέμβριο του 1770 αλλά καταγόταν από τη Ζούρτσα της επαρχίας Ολυμπίας, εκεί είχε καταφύγει κυνηγημένη η οικογένεια του από τους Τούρκους. Ήταν γιος του παπα-Θεόδωρου Οικονόμου, ιερέας και πολιτικός προεπαναστατικά, και της Αναστασίας, ιερέας ήταν και ο θείος του πατέρα του παπα-Θανάσης. Είχε άλλους τέσσερις αδελφούς και μία αδελφή που όλοι πολέμησαν στον αγώνα, ήταν θείος του Αθανάσιου και του Γεώργιου Γρηγοριάδη.
Είχε μυηθεί στην Φιλική Εταιρεία το 1817 από τον Αντώνιο Πελοπίδα και πήρε μέρος στον ξεσηκωμό στην Μεθώνη στις 29 Μαρτίου 1821 όπου ο Γρηγόριος μαζί με άλλους οπλαρχηγούς ανάγκασαν του Τούρκους να κλειστούν στο κάστρο και φεύγει για την Πύλο να βοηθήσει στον εκεί ξεσηκωμό. Αναφέρεται ότι ήταν ο επικεφαλής όλων των Αρκαδικών στρατιωτικών σωμάτων που πήραν μέρος σε πολιορκίες και αλώσεις φρουρίων.
Χρημάτισε πληρεξούσιος στην Β' Εθνοσυνέλευση Άστρους το 1823, και πρόεδρος της Πελοποννησιακής γερουσίας το 1824[1],
Το 1825 αιχμαλωτίστηκε και κλείστηκε φυλακή στο κάστρο της Μεθώνης όπου πέθανε μην αντέχοντας τα βασανιστήρια στα οποία τον υπέβαλαν οι Οθωμανοί.
Προτομή του υπάρχει στον τόπο του μαρτυρίου του στη Μεθώνη Μεσσηνίας.[2]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 «Τα κατά την αναγέννησιν της Ελλάδος» «Ήτοι, συλλογή των περί την αναγεννώμενην Ελλάδα συνταχθέντων πολιτευμάτων, νόμων και άλλων επισήμων πράξεων από του 1821 μέχρι του 1832» Αρχειοθετήθηκε 2011-09-19 στο Wayback Machine., Ανδρέου Ζ. Μάμουκα, Τόμος Α', Πειραιάς, Τυπογραφία Ηλίου Χριστοφίδου, Η αγαθή τύχη, 1839, τόμος Γ, σελ. 16, 76, 87 (αποφάσεις της Β' εν Άστρει Εθνικής Συνελεύσεως Μαρτίου 1823)
- ↑ Βλ. Μίνθη, Ιστορικά Θέματα (7.02) Αρχειοθετήθηκε 2014-05-02 στο Wayback Machine.
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Η Ζούρτσα , Εφημερίδα των Ζουρτσάνων Αθήνας , φύλλο 93, 2007
- Φώτιος Χρυσανθόπουλος, επιμ. (1888). Βίοι Πελοποννησίων ανδρών και των εξώθεν εις την Πελοπόννησον ελθόντων κληρικών, στρατιωτικών και πολιτικών των αγωνισαμένων τον αγώνα της επαναστάσεως. Αθήνα: Σταύρος Ανδρόπουλος, Τυπογραφείο Π. Δ. Σακελλαρίου. Ανακτήθηκε στις 10 Απριλίου 2010.
- Ιωάννης Αρσένης (1883). Ποικίλη Στοά: Εθνική εικονογραφημένη επετηρίς, Έτος 1/16, 1881-1914. Αθήνα: Εστία. Ανακτήθηκε στις 10 Σεπτεμβρίου 2009.