Γουλιέλμος Β΄ των Κάτω Χωρών

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Γουλιέλμος Β΄
Βασιλιάς της Ολλανδίας
Περίοδος1840 - 1849
ΠροκάτοχοςΓουλιέλμος Α'
ΔιάδοχοςΓουλιέλμος Γ'
Μέγας Δούκας του Λουξεμβούργου
Περίοδος1840 - 1849
ΠροκάτοχοςΓουλιέλμος Α'
ΔιάδοχοςΑδόλφος
Γέννηση6 Δεκεμβρίου 1792
Ανάκτορο Νοορτεΐντε, Χάγη
Θάνατος17 Μαρτίου 1849 (ετών 56)
Τίλμπουργκ, Ολλανδία
ΣύζυγοςΆννα Παύλοβνα της Ρωσίας
ΕπίγονοιΓουλιέλμος Γ΄
Αλέξανδρος
Ερρίκος
Σοφία
ΟίκοςΟίκος του Νασσάου
ΠατέραςΓουλιέλμος Α΄ των Κάτω Χωρών
ΜητέραΒιλελμίνη της Πρωσίας
ΘρησκείαΟλλανδική Εκκλησία Μεταρρύθμισης
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π  σ  ε )

Ο Γουλιέλμος Β΄ (ολλ. Willem II der Nederlanden, 6 Δεκεμβρίου 179217 Μαρτίου 1849) ήταν βασιλιάς της Ολλανδίας (1840-1849) και το ίδιο διάστημα μεγάλος δούκας του Λουξεμβούργου και δούκας του Λίμπουργκ, από τον Οίκο του Νάσσαου.

Όταν ο πατέρας του από πρίγκιπας της Οράγγης ανακηρύχθηκε το 1815 βασιλιάς της Ολλανδίας, ο Γουλιέλμος Β΄ ως διάδοχος έγινε πρίγκιπας της Οράγγης. Κατά τη διάρκεια της βασιλείας του η Ολλανδία απέκτησε σύνταγμα.

Η ζωή του[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννήθηκε στις 6 Δεκεμβρίου 1792 και ονομάσθηκε Γουλιέλμος Φρειδερίκος Γεώργιος Λουδοβίκος. Ήταν υιός του Γουλιέλμου Α΄ και της Βιλελμίνης των Χοεντσόλλερν, κόρης του Φρειδερίκου Γουλιέλμου Β΄ της Πρωσίας.

Όταν ήταν μικρός η παράταξη των Οραγγιστών υπερασπιζόταν τον βασιλιά, ενώ η παράταξη των Πατριωτών τις ιδέες του Διαφωτισμού. Ήταν δύο ετών όταν γαλλικά στρατεύματα εισέβαλλαν στη χώρα υποστηρίζοντας τους Πατριώτες. Η συμμαχία με τη Βρετανία και το Αννόβερο δεν μπόρεσε να τα αναχαιτίσει και η οικογένειά του κατέφυγε στην Αγγλία. Αργότερα πέρασε τα νεανικά του χρόνια στην Αυλή του Βερολίνου και υπηρέτησε στον πρωσικό στρατό ακολουθώντας τη στρατιωτική εκπαίδευση· έπειτα σπούδασε στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης.

Είχε μια εκπληκτική στρατιωτική σταδιοδρομία κοντά στον Άρθουρ Ουέλσλεϋ, Δούκα του Ουέλλινγκτον: εισήλθε στον βρετανικό στρατό ως βοηθός «στρατοπέδου» του Δούκα του Ουέλλινγκτον και έλαβε μέρος σε αρκετές εκστρατείες του Πολέμου της Ιβηρικής Χερσονήσου. Από αντισυνταγματάρχης προήχθη το 1811 σε συνταγματάρχη, έγινε βοηθός «στρατοπέδου» του Γεωργίου, Πρίγκηπα της Ουαλίας, και το 1813 υποστράτηγος. Επέστρεψε στην Ολλανδία το 1813 όταν ο πατέρας του ανακηρύχθηκε βασιλικός πρίγκηψ και ανέλαβε την αρχηγία του εκεί βρετανικού στρατού.

Έγινε αντιστράτηγος και το 1814 στρατηγός. Ανέλαβε την ηγεσία του Συμμαχικού στρατού των Κάτω Χωρών, όταν όμως το 1815 ο Ναπολέων Α΄ δραπέτευσε από την Έλβα, παρέδωσε την ηγεσία με την άφιξη του δούκα του Ουέλλιμγκτον. Πολέμησε με το 1ο Σώμα στη μάχη στη Διασταύρωση (Quatre Bras) κοντά στην Γκενάπ και δύο ημέρες μετά στη μάχη του Βατερλώ στις 18 Ιουνίου 1815, όπου και τραυματίσθηκε. Σε ένδειξη ευγνωμοσύνης ο λαός της Ολλανδίας του πρόσφερε το Ανάκτορο Σουσντέικ (Soestdijk).

Οικογένεια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Νυμφεύτηκε την Άννα Πάβλοβνα, κόρη του Παύλου της Ρωσίας. Είχαν τέκνα:

Πρόγονοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Andrew Bamford (2014). "The British Army in the Low Countries, 1813-1814" (PDF). The Napoleon Series. Retrieved 16 August 2015.
  • The London Gazette: no. 16915. p. 1393. June 1811 - August 1814
  • Hofschröer, Peter, 1815, The Waterloo Campaign, The German Victory p137, p200.
  • Willem II, Koning (1792-1849)". Het Koninklijk Huis (in Dutch). Retrieved 15 December 2014.
  • Geschiedenis van het Paleis Soestdijk". Paleis Soestdijk (in Dutch). Retrieved 16 June 2015.
  • Hermans, Dorine and Hooghiemstra, Daniela: Voor de troon wordt men niet ongestrafd geboren, ooggetuigen van de koningen van Nederland 1830–1890, ISBN 978-90-351-3114-9, 2007.