Γεωγραφία της Σιγκαπούρης

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Οι απογευματινές καταιγίδες είναι συχνό φαινόμενο στη Σιγκαπούρη, η οποία έχει τροπικό κλίμα.

Η Σιγκαπούρη είναι ένα μικρό, έντονα αστικοποιημένο νησί και πόλη-κράτος στη Νοτιοανατολική Ασία, η οποία βρίσκεται στο τέλος της Μαλαϊκής Χερσονήσου μεταξύ της Μαλαισίας και της Ινδονησίας. Η Σιγκαπούρη έχει συνολική έκταση 721.5 τ.χλμ.[1]

Η περιοχή της Σιγκαπούρης περιλαμβάνει την ηπειρωτική χώρα και άλλα νησιά. Η ηπειρωτική χώρα της Σιγκαπούρης κυμαίνεται από 50 χιλιόμετρα από τα ανατολικά προς τα δυτικά και 27 χιλιόμετρα από τα βόρεια προς νότια. Η Σιγκαπούρη έχει 193 χιλιόμετρα ακτογραμμής.[1]

Η Σιγκαπούρη διαχωρίζεται από την Ινδονησία με το πορθμό της Σιγκαπούρης και από τη Μαλαισία με τα Στενά του Τζοχόρ.

Τοπογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η κύρια περιοχή της Σιγκαπούρης είναι νησί σε σχήμα διαμαντιού, παρόλο που η επικράτειά της περιλαμβάνει επιπλέον μικρά νησιά. Το πιο απομακρυσμένο νησί είναι το Πέντρα Μπράνκα. Από τα δεκάδες μικρότερα νησιά δεκάδες μικρότερα νησιά της Σιγκαπούρης, τα μεγαλύτερα είναι τα Τζουρόνγκ, Πουλάου Τεκόνγκ, Πουλάου Ουμπίν και Σεντόσα. , Οι περισσότεροι από Σιγκαπούρη είναι όχι περισσότερο από 15 μέτρα πάνω από το επίπεδο της θάλασσας.

Το υψηλότερο σημείο της Σιγκαπούρης είναι ο λόφος Μπουκίτ Τιμάχ με υψόμετρο 165 μέτρων. Αποτελείται από πυριγενές πέτρωμα και γρανίτη. Οι λόφοι και οι κοιλάδες ιζηματογενών πετρωμάτων κυριαρχούν στα βορειοδυτικά, ενώ η ανατολική περιοχή αποτελείται από αμμώδη γη. Η Σιγκαπούρη δεν έχει φυσικές λίμνες, αλλά έχουν κατασκευαστεί ταμιευτήρες και λεκάνες απορροής με σκοπό την αποθήκευση φρέσκου νερού για τη παροχή νερού της πόλης.

Η Σιγκαπούρη έχει ανακτήσει γη χρησιμοποιώντας υλικά από τους λόφους της, τον βυθό της θάλασσας, καθώς και από γειτονικές χώρες. Ως αποτέλεσμα, η έκταση της Σιγκαπούρης έχει αυξηθεί από 581 τ.χλμ. στη δεκαετία του 1960 σε 723.2 τ.χλμ. σήμερα και μπορεί να αυξηθεί κατά άλλα 100 τ.χλμ. έως το 2033.

Κλίμα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Σιγκαπούρη βρίσκεται 1.5 μοίρες βόρεια του ισημερινού και βρίσκεται εντός του 1ου και 2ου βόρειου παραλλήλου. Το κλίμα της Σιγκαπούρης χαρακτηρίζεται ως τροπικό (τύπος Af της κλιματικής ταξινόμησης Κέππεν), χωρίς πραγματικές διακριτές εποχές. Λόγω της γεωγραφικής της θέσης και της έκθεσης στη θάλασσα, το κλίμα χαρακτηρίζεται από την ομοιόμορφη θερμοκρασία και πίεση, υψηλή υγρασία και άφθονες βροχοπτώσεις. Ως εκ τούτου, ο καιρός είναι σχεδόν πάντα ζεστός και υγρός. Η μέση ετήσια βροχόπτωση είναι γύρω στα 2.340 χιλιοστόμετρα. Η μεγαλύτερη βροχόπτωση σε ένα 24ωρο ήταν στο Παγιά Λεμπάρ (με 512.4 χιλιοστόμετρα στις 2 Δεκεμβρίου 1978), ενώ η 2η και 3η υψηλότερη καταγραφή ήταν 467 και 366 χιλιοστόμετρα αντίστοιχα, το 1969 και στις 19 Δεκεμβρίου 2006 αντίστοιχα.[2]

Η θερμοκρασία κυμαίνεται γύρω στους 25 °C με 33 °C. Ο Απρίλιος είναι ο πιο ζεστός μήνας του χρόνου στη Σιγκαπούρη, ακολουθούμενος από το Μάιο. Αυτό οφείλεται στους ελαφριούς ανέμους και την έντονη ηλιοφάνεια κατά τη διάρκεια αυτών των μηνών.[3] Η υψηλότερη καταγεγραμμένη θερμοκρασία είναι 36.0 °C στις 17 Απριλίου του 1983 στο Τενγκάχ. Η χαμηλότερη καταγεγραμμένη θερμοκρασία ήταν 19.4°C στις 14 Φεβρουαρίου 1989 στο Πάγια Λεμπάρ.[4] Η θερμοκρασία συχνά υπερβαίνει τους 33.2 °C και μπορεί να φθάσει τους 35 °C κατά καιρούς.

Η σχετική υγρασία φτάνει το 90% νωρίς το πρωί, αλλά μειώνεται περίπου στο 60% στα μέσα του απογεύματος. Μερικές φορές μπορεί να φτάσει και κάτω από 50%. Τον Μάιο του 2009, η μέση σχετική υγρασία ήταν 81%, μια αύξηση από το 77.1% το Μάιο του 2008.[5] Κατά τη διάρκεια παρατεταμένης έντονης βροχόπτωσης, η σχετική υγρασία συχνά αγγίζει το 100%. Γενικά, υπάρχουν πολύ περισσότερες βροχοπτώσεις στη δυτική πλευρά του νησιού απ'ότι στο ανατολικό τμήμα της Σιγκαπούρης, λόγω βροχοσκίασης.

Έτσι, η ανατολική πλευρά της Σιγκαπούρης είναι πολύ ξηρότερη και ελαφρώς θερμότερη απ'ότι η δυτική Σιγκαπούρη. Αυτό μπορεί να προκαλέσει ελαφριές καιρικές διαφορές από τη μία πλευρά του νησιού στην άλλη. Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι ακόμη και ένα μικρός λόφος ο λόφος Μπουκίτ Τιμάχ μπορεί να προκαλέσει αυτό το φαινόμενο. Παρά το μικρό μέγεθος της Σιγκαπούρης, μπορεί να υπάρχει ηλιοφάνεια στη μία πλευρά ενώ στην άλλη να υπάρχει βροχή.

Οι περαιτέρω αντιθέσεις που εμποδίζουν την αληθή ετήσια ομοιομορφία είναι οι εποχές των μουσώνων που συμβαίνουν δύο φορές κάθε χρόνο. Ο πρώτος είναι ο βορειοανατολικός Μουσώνας που εμφανίζεται από τα μέσα Νοεμβρίου έως τις αρχές Μαρτίου. Ο δεύτερος είναι ο νοτιοδυτικός μουσώνας εποχή που εμφανίζεται από τον Ιούνιο έως τον Σεπτέμβριο. Οι περίοδοι μεταξύ των εποχών των μουσώνων έχουν λιγότερη βροχόπτωση και άνεμο. Κατά το Βορειοανατολικό Μουσώνα, οι βορειοανατολικοί άνεμοι επικρατούν, φτάνοντας και τα 20 χιλιόμετρα μερικές φορές. Ο Δεκέμβριος και ο Ιανουάριος είναι συννεφιασμένος και περιλαμβάνουν απογευματινές βροχοπτώσεις.

Οι περίοδοι εκτεταμένης βροχόπτωσης διαρκούν συνήθως 1 έως τρεις ημέρες. Ο Φεβρουάριος και οι αρχές Μαρτίου είναι σχετικά ξηροί αν και η βροχόπτωση ξεπερνά τα 120 χιλιοστόμερα. Η πόλη γενικά θυελλώδης με ταχύτητες ανέμου που μερικές φορές φθάνουν τα 30 με 50 χιλιόμετρα κατά τους μήνες Ιανουάριο και Φεβρουάριο. Κατά τη διάρκεια της νοτιοδυτικής εποχής των μουσώνων, οι νοτιοανατολικοί άνεμοι που κυριαρχούν. Οι απομονωμένες και διάσπαρτες βροχοπτώσεις λαμβάνουν χώρα αργά το πρωί και νωρίς το απόγευμα. Οι καταιγίδες "Σουμάτρα" είναι κοινές και εμφανίζονται τις πρωινές ώρες.

Κλιματικά δεδομένα Σιγκαπούρη
Μήνας Ιαν Φεβ Μάρ Απρ Μάι Ιούν Ιούλ Αύγ Σεπ Οκτ Νοε Δεκ Έτος
Υψηλότερη Μέγιστη °C (°F) 35.2 35.2 36.0 35.8 35.4 35.0 34.0 34.2 34.4 34.6 34.2 33.8 36,0
Μέση Μέγιστη °C (°F) 30.4 31.7 32.0 32.3 32.2 32.0 31.3 31.4 31.4 31.7 31.1 30.2 31,5
Μέση Μηνιαία °C (°F) 26.5 27.1 27.5 28.0 28.3 28.3 27.9 27.9 27.6 27.6 27.0 26.4 27,51
Μέση Ελάχιστη °C (°F) 23.9 24.3 24.6 25.0 25.4 25.4 25.0 25.0 24.8 24.7 24.3 24.0 24,7
Χαμηλότερη Ελάχιστη °C (°F) 19.4 19.7 20.2 20.7 21.2 20.8 19.7 20.2 20.7 20.6 21.1 20.6 19,4
Βροχόπτωση mm (ίντσες) 234,6 112,8 170,3 154,8 171,2 130,7 154,4 148,9 156,5 154,6 258,5 318,6 2,165,9
υγρασίας 84.4 82.0 83.4 84.1 83.5 81.9 82.3 82.2 82.7 83.1 85.7 86.5 83,5
Μέσες ημέρες βροχόπτωσης 13 8 13 14 14 12 14 14 13 15 18 18 166
Μέσες μηνιαίες ώρες ηλιοφάνειας 172.4 183.2 192.7 173.6 179.8 177.7 187.9 180.6 156.2 155.2 129.6 133.5 2.022,4
Πηγή #1: Εθνική Περιβαλλοντική Υπηρεσία (κλιματολογική περίοδος αναφοράς: 1981–2010, καταγραφές θερμοκρασίας 1929–2017, βροχόπτωση 1869–2017, υγρασία 1929–2017, ημέρες με βροχόπτωση 1891–2017)[6]
Πηγή #2: NOAA (ηλιοφάνεια μόνο, 1961–1990)[7]

Ζώνη ώρας[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Αν και η Σιγκαπούρη δεν χρησιμοποιεί τη θερινή ώρα (DST), ακολουθεί τη ζώνη ώρας GMT+8, μία ώρα μπροστά από την τυπική ζώνη για τη γεωγραφική της θέση.

Διάρκεια ημέρας
Φεβρουάριος Ιούλιος Νοέμβριος
07:16 – 19:20 07:05 – 19:16 06:46 - 18:50

Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 «Yearbook of Statistics Singapore 2017». Department of Statistics Singapore. Ανακτήθηκε στις 30 Ιουνίου 2018. 
  2. «Καιρικό σύστημα της Σιγκαπουριανής Κυβέρνησης». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Σεπτεμβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 17 Νοεμβρίου 2018. 
  3. Διοίκηση Μετεωρολογικών Υπηρεσιών, Εθνική Υπηρεσία Περιβάλλοντος http://www.nea.gov.sg
  4. «Records of Climate Station Extreme». Weather Statistics. National Environment Agency. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Νοεμβρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 17 Νοεμβρίου 2018. 
  5. Mavis Toh (7 June 2009), «Feeling the heat lately? Here's the reason», The Sunday Times 
  6. «Weather Statistics». National Environment Agency (Singapore). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 31 Οκτωβρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 20 Μαρτίου 2018. 
  7. «Singapore/Changi Climate Normals 1961–1990». National Oceanic and Atmospheric Administration. Ανακτήθηκε στις 1 Δεκεμβρίου 2014. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]