Γαλλική Πολιτοφυλακή (Γαλλία του Βισύ)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Γαλλική Πολιτοφυλακή (Milice française)
Συμμετείχε στo Καθεστώς του Βισύ
Το Έμβλημα της Γαλλικής Πολιτοφυλακής
Ενεργό30 Γενάρη 1943–15 Αυγούστου 1944
ΟμάδεςFranc-Garde
Avant-Garde
ΗγέτεςΖοζέφ Νταρνάρ
Δύναμη25000-30000
ΣύμμαχοιΒέρμαχτ
Waffen-SS
ΑντίπαλοιΓαλλική Αντίσταση
ΣυμπλοκέςMaquis des Glières
Maquis du Vercors
Maquis du Mont Mouchet

Η Γαλλική Πολιτοφυλακή, (Milice française) ήταν πολιτική παραστρατιωτική οργάνωση που δημιουργήθηκε στις 30 Ιανουαρίου 1943 από το καθεστώς του Βισύ (με γερμανική βοήθεια) για να βοηθήσει στην καταπολέμηση της Γαλλικής Αντίστασης κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου πολέμου. Ο επίσημος επικεφαλής της πολιτοφυλακής ήταν ο πρωθυπουργός Πιερ Λαβάλ, ενώ ο επιχειρησιακός αρχηγός και ηγέτης ήταν ο Ζοζέφ Νταρνάρ (Joseph Darnand). H οργάνωση συμμετείχε σε εκτελέσεις και δολοφονίες, συμβάλλοντας στη σύλληψη των Εβραίων και κατοίκων στη Γαλλία για απέλαση. Ήταν ο διάδοχος της στρατιωτικής πολιτοφυλακής του Joseph Darnand. Η Γαλλική πολιτοφυλακή ήταν η πιο ακραία εκδήλωση του φασισμού από το καθεστώς του Βισύ.[1]

Η Πολιτοφυλακή χρησιμοποίησε συχνά βασανιστήρια για να εκμαιεύσει πληροφορίες ή ομολογίες από εκείνους τους οποίους εξέταζαν. Η Γαλλική Αντίσταση θεωρούσε την πολιτοφυλακή πιο επικίνδυνη από τη Γκεστάπο και τις μονάδες SS, επειδή ήταν γηγενείς Γάλλοι, που γνώριζαν άπταιστα τις τοπικές διαλέκτους, τις πόλεις και την ύπαιθρο και γνώριζαν τους ντόπιους πληροφοριοδότες.

Δημιουργία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι πρώτοι εθελοντές της πολιτοφυλακής ήταν μέλη των προπολεμικών ακροδεξιών κομμάτων της Γαλλίας (όπως η εθνικιστική οργάνωση Action Française). Εκτός από την ιδεολογία, τα κίνητρα για ένταξη στη Πολιτοφυλακή περιλάμβαναν την απασχόληση, την τακτική αμοιβή και την σίτιση. Κάποιοι ενώθηκαν επειδή τα μέλη των οικογενειών τους είχαν σκοτωθεί ή τραυματιστεί στις επιδρομές βομβιστικών επιθέσεων των συμμάχων ή είχαν απειληθεί, εκδιώχθηκαν ή τους επιτέθηκαν γαλλικές ομάδες αντίστασης. Ακόμη άλλοι συνάδελφοί τους συνέβαλαν για πιο υγιείς λόγους: οι μικροί εγκληματίες προσλήφθηκαν λέγοντας ότι οι ποινές τους θα μετατοπίζονταν εάν προσχωρούσαν στην οργάνωση και οι εθελοντές πολιτοφύλακες εξαιρέθηκαν από τη μεταφορά στη Γερμανία για καταναγκαστική εργασία. Εκτιμάται από πολλούς ιστορικούς ότι η συμμετοχή της Γαλλικής Πολιτοφυλακής ανήλθε σε 25.000-30.000 μέχρι το 1944, αν και είναι δύσκολο να ληφθούν επίσημα στοιχεία. Η πλειοψηφία των μελών δεν ήταν στρατιώτες πλήρους απασχόλησης, αλλά αφιέρωναν μερικές ώρες την εβδομάδα στις δραστηριότητές της πολιτοφυλακής. Το στρατιωτικό τμήμα της πολιτοφυλακής, Franc-Garde, ήταν στελεχωμένο από μόνιμα στελέχη τα οποία ζούσαν σε στρατώνες, το οποίο έπαιρνε μέρος σε στρατιωτικές και αστυνομικές επιχειρήσεις.[2] Η Πολιτοφυλακή είχε επίσης τμήματα για την νεολαία για αγόρια και κορίτσια, που ονομαζόταν Avant-Garde.

Το επιλεγμένο έμβλημα για τη πολιτοφυλακή έφερε το ελληνικό μικρό γράμμα γ (γάμμα), το σύμβολο του αστρολογικού σημείου του Κριού στο Ζωδιακό κύκλο, που φαινομενικά αντιπροσώπευε την αναζωογόνηση και την αναπλήρωση της ενέργειας. Το χρωματικό σχέδιο που επιλέχθηκε ήταν ασημί με μπλε φόντο μέσα σε έναν κόκκινο κύκλο για τους συνηθισμένους πολιτοφύλακες, λευκό σε μαύρο φόντο για τους ενόπλους, και λευκό σε κόκκινο φόντο για τους ενεργούς μαχητές.

Η στολή τους συνδύαζε το μπλε σακάκι και παντελόνι, καφέ πουκάμισο και ένα φαρδύ μπλε μπερέ. (Κατά τη διάρκεια ενεργών παραστρατιωτικών επιχειρήσεων, χρησιμοποιήθηκε ένα προπολεμικό γαλλικό κράνος). Ο ύμνος της Πολιτοφυλακής ήταν το άσμα Le Chant des Cohortes

Αξιοσημείωτα Γεγονότα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Αρχικά η Γαλλική Αντίσταση στόχευε μεμονωμένους πολιτοφύλακες με πρόθεση την δολοφονία, συχνά σε δημόσιους χώρους όπως καφετέριες και δρόμους. Στις 24 Απριλίου 1943, πυροβόλησαν και σκότωσαν τον Paul de Gassovski, έναν πολιτοφύλακα στη Μασσαλία. Στα τέλη Νοεμβρίου, η Γαλλική εφημερίδα Combat ανέφερε ότι 25 στρατιώτες σκοτώθηκαν και 27 τραυματίστηκαν σε επιθέσεις με την Γαλλική αντίσταση.

Μέλος της Γαλλικής Πολιτοφυλακής κρατώντας ένα περίστροφο. Στο πέτο του ανδρός διακρίνεται ένα Γερμανικό παράσημο.

Αντίποινα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το πιο σημαντικό πρόσωπο που σκοτώθηκε από την Γαλλική Αντίσταση ήταν ο Philippe Henriot, ο Υπουργός Πληροφοριών και Προπαγάνδας του καθεστώτος του Βισύ, ο οποίος ήταν γνωστός με το ψευδώνυμο "Γάλλος Γκαίμπελς". Δολοφονήθηκε στο διαμέρισμά του μπροστά στην σύζυγό του, στο Υπουργείο Πληροφοριών της οδού Solferino, στις 28 Ιουνίου 1944, από αντάρτες ντυμένους με στολές της πολιτοφυλακής. Η Πολιτοφυλακή εκτέλεσε σε αντίποινα αρκετούς γνωστούς αντιφασίστες και κομμουνιστές πολιτικούς και διανοούμενους όπως τον συντηρητικό ηγέτη George Mandel. Η Πολιτοφυλακή αρχικά λειτουργούσε στην ζώνη της Γαλλίας υπό τον έλεγχο του καθεστώτος Βισύ. Τον Ιανουάριο του 1944, η πολιτοφυλακή μεταφέρθηκε στο Παρίσι. Εγκατέστησαν το αρχηγείο τους στην παλιά έδρα του Κομμουνιστικού Κόμματος στη διεύθυνση 44 Rue Le Peletier και στο 61 Rue Monceau. (Το σπίτι ανήκε στο παρελθόν στην οικογένεια Menier, κατασκευαστές των πιο γνωστών σοκολάτων της Γαλλίας). Το Lycée Louis-Le-Grand (Ιησουιτικό κολέγιο του Μεγάλου Λουδοβίκου ) έγινε στρατώνας και μια σχολή υποψηφίων αξιωματικών ιδρύθηκε στη συναγωγή του Auteuil.

Μάχη της Glières Plateau[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η μεγαλύτερη και πιο γνωστή επιχείρηση που διεξήγαγε η Πολιτοφυλακή ήταν η Μάχη της Glières Plateau, ήταν η προσπάθειά της, τον Μάρτιο του 1944 να καταστείλει την Γαλλική Αντίσταση στην Άνω Σαβοΐα (στη νοτιοανατολική Γαλλία, κοντά στα ελβετικά σύνορα). Η αδυναμία της Πολιτοφυλακής του Βισύ την ανάγκασε να καλέσει τα γερμανικά στρατεύματα για να ολοκληρώσουν την επιχείρηση.[3] Την ημέρα της Βαστίλης, στις 14 Ιουλίου 1944, οι Πολιτοφύλακες κατέστειλαν μια εξέγερση ανάμεσα στους κρατούμενους στη φυλακή Santé του Παρισιού. Η νομική υπόσταση της Πολιτοφυλακής δεν διευκρινίστηκε ποτέ από την κυβέρνηση Βισύ, λειτουργούσε παράλληλα με τη Γαλλική αστυνομία του Βισύ αλλά χωριστά από αυτήν. Η Γαλλική πολιτοφυλακή του Βισύ λειτούργησε εκτός του αστικού δικαίου και οι πράξεις της δεν υπόκεινταν σε δικαστικό έλεγχο ή έλεγχο.

Μετά την Απελευθέρωση της Γαλλίας, τα μέλη της Πολιτοφυλακής που δεν επέστρεψαν στη Γερμανία (εντάχθηκαν στη Μεραρχία Καρλομάγνος των SS) αντιμετώπισαν την φυλάκιση για προδοσία, εκτελέσεις μετά από δικαστήρια, δολοφονίες από εκδικητικούς κατοίκους, αμάχους και μέλη της Γαλλικής Αντίστασης.

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Martin Blinkhorn, 2003, Fascists and Conservatives: The Radical Right and the Establishment in Twentieth-Century Europe, p. 193, (ISBN 1134997124)
  2. Paul Jankowski, "In Defense of Fiction: Resistance, Collaboration, and Lacombe, Lucien". The Journal of Modern History, Vol. 63, No. 3 (Sep., 1991), pp. 462
  3. "Battle of Glieres", World at War

Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • «Cullen, Stephen (2010) "Collaborationists in Arms: The Uniforms and Equipment of the Vichy Milice Francaise». The Armourer Militaria Magazine (100): 24–28. July–August 2010. 
  • Cullen, Stephen (2008). Cohort of the Damned: Armed Collaboration in Wartime France – the Milice Francaise, 1943–45. Warwick: Allotment Hut Booklets. 
  • Cullen, Stephen (March 2008). «Legion of the Damned: The Milice Francaise, 1943–45». Military Illustrated. 
  • Pryce-Jones, David (1981). Paris in the Third Reich: A History of the German Occupation. London: Collins. 
  • «Resistance in France». After the Battle (105). 1999. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]