Λαϊκή Δημοκρατία του Βιετνάμ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
(Ανακατεύθυνση από Βόρειο Βιετνάμ)
Βόρειο Βιετνάμ
1954–1975

Σημαία

Έμβλημα
ΠρωτεύουσαΑνόι
ΓλώσσεςΒιετναμικά
Πολίτευμαενιαίο κράτος, σοσιαλιστικό κράτος και πολιτεία
Έκταση157,88 km²
Γεωγραφικές συντεταγμένες21°2′0″N 105°51′0″E

Η Λαϊκή Δημοκρατία του Βιετνάμ (βιετναμικά: Việt Nam Dân Chủ Cộng Hòa), ή και Βόρειο Βιετνάμ ήταν μια χώρα στη Νοτιοανατολική Ασία από το 1954 έως το 1975. Ο Βιετναμέζος επαναστάτης ηγέτης Χο Τσι Μιν ανακήρυξε την ανεξαρτησία του από τη γαλλική Ινδοκίνα στις 2 Σεπτεμβρίου 1945 και ανακοίνωσε τη δημιουργία της Λαϊκής Δημοκρατίας του Βιετνάμ. Η Γαλλία επιβεβαίωσε την αποικιοκρατική της κυριαρχία και ακολούθησε πόλεμος μεταξύ της Γαλλίας και του Βιετνάμ, (Πρώτος πόλεμος της Ινδοκίνας) υπό την ηγεσία του προέδρου Χο Τσι Μιν. Οι Βιετμίν (Ένωση για την Ανεξαρτησία του Βιετνάμ) ήταν ένας συνασπισμός εθνικιστικών ομάδων, με επικεφαλής κυρίως κομμουνιστές. Τον Φεβρουάριο του 1951, οι κομμουνιστές ανακοίνωσαν τη δημιουργία του Κομμουνιστικού Κόμματος του Βιετνάμ (Εργατικό Κόμμα), περιθωριοποιώντας βαθμιαία τους μη κομμουνιστές εντός των Βιετμίν.[1]

Μεταξύ του 1946 και του 1954, οι Βιετμίν κατέλαβαν και ήλεγχαν τις περισσότερες αγροτικές περιοχές του Βιετνάμ. Το 1954, μετά τη νίκη των Γάλλων, η διαπραγμάτευση των Συμφωνιών της Γενεύης τερμάτισε τον πόλεμο μεταξύ της Γαλλίας και Βιετμίν και παραχώρησε ανεξαρτησία στο Βιετνάμ. Οι Συμφωνίες της Γενεύης χώρισαν προσωρινά τη χώρα στις βόρειες και νότιες ζώνες και όριζαν γενικές εκλογές τον Ιούλιο του 1956 για να «επιφέρουν την ενοποίηση του Βιετνάμ».[2] Η βόρεια ζώνη ονομαζόταν συνήθως Βόρειο Βιετνάμ, ενώ η νότια ζώνη ονομαζόταν συνήθως Νότιο Βιετνάμ. Η εποπτεία της εφαρμογής των Συμφωνιών της Γενεύης ήταν ευθύνη μιας διεθνούς επιτροπής που απαρτίζονταν από την Ινδία, τον Καναδά και την Πολωνία. Οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν υπέγραψαν τις Συμφωνίες της Γενεύης, οι οποίες ανέφεραν ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες «θα συνεχίσουν να επιδιώκουν την επίτευξη ενότητας μέσω ελεύθερων εκλογών που εποπτεύονται από τα Ηνωμένα Έθνη για να εξασφαλίσουν ότι διεξάγονται δίκαια».[3] Τον Ιούλιο του 1955, ο πρωθυπουργός της Δημοκρατίας του Βιετνάμ, Νγκο Ντιν Ντιέμ, ανακοίνωσε ότι η Δημοκρατία του Βιετνάμ δεν θα συμμετάσχει σε εκλογές για την ενοποίηση της χώρας. Είπε ότι το Νότιο Βιετνάμ δεν είχε υπογράψει τις Συμφωνίες της Γενεύης και δεν δεσμευόταν από αυτές.[4]

Μετά τη μη επανένωση του Βιετνάμ με εκλογές, η Λαϊκή Δημοκρατία του Βιετνάμ προσπάθησε να ενοποιήσει τη χώρα με τη βία στον Πόλεμο του Βιετνάμ (1955–75). Το Βόρειο Βιετνάμ και οι αντάρτες Βιετκόνγκ που υποστηρίχθηκαν από τους κομμουνιστές συμμάχους τους, συμπεριλαμβανομένης της Σοβιετικής Ένωσης και της Κίνας, αγωνίστηκαν ενάντια στα στρατεύματα του Νότιου Βιετνάμ, των Ηνωμένων Πολιτειών και άλλων αντικομμουνιστικών στρατιωτικών δυνάμεων, συμπεριλαμβανομένης της Νότιας Κορέας, της Αυστραλίας, της Ταϊλάνδης και άλλων μικρότερων κρατών. Το Βόρειο Βιετνάμ υποστήριξε επίσης αυτόχθονες κομμουνιστές αντάρτες στην Καμπότζη και το Λάος εναντίον των αντιστοίχων κυβερνήσεων των ΗΠΑ. Ο πόλεμος τελείωσε όταν οι δυνάμεις του Βορείου Βιετνάμ και των Βιετκόνγκ νίκησαν τη Δημοκρατία του Βιετνάμ και το 1976 ένωσαν τα δύο μέρη της χώρας στη Σοσιαλιστική Δημοκρατία του Βιετνάμ. Η διευρυμένη Λαϊκή Δημοκρατία διατήρησε την πολιτική κουλτούρα του Βόρειου Βιετνάμ υπό σοβιετική επιρροή και συνέχισε τις υπάρχουσες συμμετοχές της σε διεθνείς οργανισμούς όπως η Κομεκόν.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ' Ho Chi Minh and the Communist Movement in Indochina, A Study in the Exploitation of Nationalism (1953), Folder 11, Box 02, Douglas Pike Collection: Unit 13 - The Early History of Vietnam, The Vietnam Center and Archive, Texas Tech University.'
  2. "Agreement on the Cessation of Hostilities in Vietnam, July 20, 1954, https://www.mtholyoke.edu/acad/intrel/genevacc.htm Αρχειοθετήθηκε 2015-10-22 στο Wayback Machine., accessed 15 Oct 2015
  3. "Agreement on the Cessation of Hostilities in Vietnam, July 20, 1954, https://www.mtholyoke.edu/acad/intrel/genevacc.htm Αρχειοθετήθηκε 2015-10-22 στο Wayback Machine., accessed 15 Oct 2015; "Final Declaration of the Geneva Conference of the Problem of Restoring Peace in Indo-China, July 21, 1954, https://en.wikisource.org/wiki/Geneva_Conference, accessed 15 Oct 2015
  4. Ang Cheng Guan (1997). Vietnamese Communists' Relations with China and the Second Indochina War (1956–62). Jefferson, North Carolina: McFarland. σελ. 11. ISBN 0-7864-0404-3. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]