Βυτάουτας
| Βυτάουτας | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 1350 (περίπου)[1] Senieji Trakai |
| Θάνατος | 27 Οκτωβρίου 1430 Βίλνιους |
| Τόπος ταφής | Καθεδρικός Ναός του Βίλνιους |
| Κατοικία | Κάστρο της Κρέβα Τεύτονες Ιππότες (1382–1384) Μεγάλο Δουκάτο της Λιθουανίας (1384–1389) Τεύτονες Ιππότες (1389–1392) |
| Θρησκεία | Χριστιανισμός Παγανισμός |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Λιθουανικά[2] Ρουθενιανά[3] |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | πολιτικός |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Άννα, μεγάλη δούκισσα της Λιθουανίας Ουλιάνα Ολσάνσκυ (1418–1430) |
| Τέκνα | Σοφία της Λιθουανίας |
| Γονείς | Κεστούτις[1][4] και Μπιρουτέ[1] |
| Αδέλφια | Ντανούτε της Λιθουανίας Ριμγκάιλα Σιγισμούνδος Κεστουτάιτις Tautvilas Kęstutaitis Vaidotas Voishvil Butautas Miklausė Marija |
| Συγγενείς | Βασίλειος Β΄ της Μόσχας (daughter's son) και Βλαδίσλαος Β΄ Γιαγκέλο (πρωτοξάδερφος) |
| Οικογένεια | οίκος των Γκεντιμινιδών |
| Στρατιωτική σταδιοδρομία | |
| Πόλεμοι/μάχες | Πολωνο-Λιθουανικό-Τευτονικός Πόλεμος |
| Θυρεός | |
 | |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Βυτάουτας ο Μέγας, λιθουανικά Vytautas (περ. 1350 – 27 Οκτωβρίου 1430) από τον Οίκο των Γκεντιμινιδών ήταν δούκας τού Τρακάι (1392-1413), της Ρουθηνίας (1398-1430), μεγάλος δούκας της Λιθουανίας (1392-1430), πρίγκιπας της Χρόντνα, του Λουτσκ και υποτιθέμενος βασιλιάς των Χουσιτών. Με την αναβίωση της Λιθουανίας τον 19ο αιώνα έγινε ο εθνικός ήρωας της χώρας. Ένα Πανεπιστήμιο ονομάστηκε από αυτόν και σε πολλές πόλεις μνημεία ανεγέρθηκαν στο όνομά του το διάστημα 1918-39.
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ήταν γιος τού Κεστούτις δούκα τού Τρακάι & μεγάλου δούκα της Λιθουανίας και της Μπιρουτέ.
Ο πατέρας του και ο θείος του Αλγκίρντας είχαν μοιράσει τη Λιθουανία από το 1377: ο Κεστούτις έλαβε το δυτικό μέρος και αγωνιζόταν εναντίον τού Τευτονικού Τάγματος. Τον Αλγκίρντα διαδέχθηκε το 1377 ο γιος του Γιογκάιλα και άρχισε ανταγωνισμός μεταξύ τους. Ο Γιογκάιλα συμμάχησε με τους Τεύτονες το 1380· όταν το έμαθε ο Κεστούτις, κατέλαβε το Βίλνιους, αιχμαλώτισε τον ανιψιό του Γιογκάιλα και έγινε μόνος του μεγάλος δούκας της Λιθουανίας. Τότε ο Γιογκάιλα δραπέτευσε, συγκέντρωσε στρατό και αιχμαλώτισε τον θείο του και τον Βυτάουτας στο κάστρο Κρέβα. Μία εβδομάδα μετά ο Κεστούτις απεβίωσε, δεν γνωρίζουμε πώς.
Το 1382 ο Βυτάουτας δραπέτευσε από το κάστρο και κατέφυγε στο Τευτονικό Τάγμα, όπου βαπτίστηκε Καθολικός με το όνομα Βίγκαντ. Συμμετείχε σε επιδρομές εναντίον τού Γιογκάιλα. Ωστόσο το 1384 ο Βυτάουτας χάλασε τις συμφωνίες του με τους Τεύτονες και συμφιλιώθηκε με τον Γιογκάιλα. Μάλιστα έκαψε τρία σημαντικά Τευτονικά κάστρα και ανέκτησε τις γαίες τού πατέρα του, εκτός από το Τράκαι.
Οικογένεια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Νυμφεύτηκε ίσως τη Μαρία Λουκόμσκα, αλλά αυτό αναφέρεται μόνο από το Χρονικό Μπυχόβιεκ και δεν επιβεβαιώνεται από άλλες πηγές.
Έκανε γάμο με την Άννα και είχε τέκνο:
- Σοφία 1371-1453, παντρεύτηκε τον Βασίλειο Α΄ μεγάλο πρίγκιπα της Μόσχας. Απέκτησαν πολλά τέκνα, μεταξύ αυτών τα εξής:
- Άννα 1393-1417, παντρεύτηκε τον Ιωάννη Η΄ Παλαιολόγο Αυτοκράτορα των Ρωμαίων.
- Βασίλειο Β΄ 1415-1462, μεγάλος πρίγκιπας της Μόσχας.
Το 1418 απεβίωσε η Άννα και ο Βυτάουτας έκανε άλλο γάμο με την ανιψιά της Ουλιάνα, κόρη τού Ιβάν Ολσχάνσκυ.
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Inga Deidulė, Vytauto Didžiojo įvaizdžio genezės mįslė, - "ieškokite moterų", Vartiklis.
- Andrius Mingėla, Vytautas Lietuvos didysis kunigaikštis, Juventa high school. Accessed May 20, 2006.
- Oscar Halecki, Borderlands of Western Civilization: A History of East Central Europe, 2nd edition, Chapter 8, Simon Publications, July 2001, ISBN 0-9665734-8-X
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 Andrey Ekzemplyarsky: «Витовт» (Ρωσικά) 1892.
- ↑ Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. mub2016936674. Ανακτήθηκε στις 1 Μαρτίου 2022.
- ↑ www
.elibrary .ru /item .asp?id=43982548. - ↑ 4,0 4,1 «Витовт» (Ρωσικά)
|