Βορνίτης
 | |
| Γενικά | |
|---|---|
| Κατηγορία | Θειούχα άλατα |
| Χημικός τύπος | Cu5FeS4 |
| Ορυκτολογικά χαρακτηριστικά | |
| Μοριακό βάρος | 501.84 |
| Χρώμα | Χαλκέρυθρο έως μαύρο |
| Σύστημα κρυστάλλωσης | Τετραγωνικό |
| Κρύσταλλοι | Κυβικά δωδεκάεδρα, σπάνια οκτάεδρα [1] |
| Υφή | Κοκκώδης έως συμπαγής |
| Διδυμία | Διεισδύσεως (σπάνια) |
| Σκληρότητα | 2,5 - 3 |
| Σχισμός | Δεν παρατηρείται |
| Θραύση | Ανώμαλη έως κογχώδης |
| Λάμψη | Μεταλλική |
| Γραμμή κόνεως | Τεφρομέλαινα |
| Πλεοχρωισμός | Ασθενής [2] |
| Διαφάνεια | Αδιαφανής |
| Ανευρίσκεται | Απαντά παγκοσμίως |
Ο βορνίτης είναι ορυκτό του χαλκού. Οφείλει το όνομά του στον Αυστριακό oρυκτολόγο Ιγκνάτς φον Μπορν (Ignaz von Born, 1742 - 1791) [3].
Απαντάται ευρέως σε ολόκληρο τον κόσμο μαζί με άλλα ορυκτά του χαλκού, σε φλέβες, χαλαζιακές και μη, σε πηγματίτες, σε μεταμορφωμένα πετρώματα επαφής και σε πλουτώνειες διεισδύσεις. Το χρώμα του είναι, αρχικά, χαλκέρυθρο, αλλά σε επαφή με τον ατμοσφαιρικό αέρα μεταβάλλεται σε σκούρο πορφυρό έως σκούρο γκρίζο με έντονους επιφανειακούς ιριδισμούς (χρώματα επιπολής), στους οποίους οφείλει και το όνομα "peacock ore" (=μετάλλευμα του παγωνιού) [4].
Από χημικής πλευράς σε ορισμένους βορνίτες ανευρίσκονται, ως προσμίξεις, άργυρος, γερμάνιο, βισμούθιο και ίνδιο.[5] Ο βορνίτης χρησιμοποιείται ως δευτερεύον μετάλλευμα χαλκού.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Minerals.net
- ↑ Webmineral.com
- ↑ Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, ευρετήριο ορυκτών
- ↑ Το ίδιο όνομα αποδίδεται και σε ορισμένους χαλκοπυρίτες που εμφανίζουν το ίδιο φαινόμενο
- ↑ Mineral Data Org