Βίκτωρ του Μύνστερμπεργκ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Βίκτωρ του Μύνστερμπεργκ
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Viktorín z Poděbrad (Τσεχικά) και Viktorin von Münsterberg und Troppau (Γερμανικά)
Γέννηση29  Μαΐου 1443[1]
Ποντιέμπραντυ
Θάνατος30  Αυγούστου 1500[1]
Τσέσκι Τσέσιν
Τόπος ταφήςChurch of the Assumption
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητααριστοκράτης
Οικογένεια
ΣύζυγοςΣοφία του Τσέσυν
Μαργαρίτα Παλαιολογίνα του Μονφεράτου
Markéta of Pirkstein
ΤέκναΒαρθολομαίος του Ποντέμπραντυ
Ούρσουλα του Μύνστερμπεργκ
Απολλωνία του Ποντέμπραντυ
Johanna of Poděbrady
ΓονείςΓεώργιος Ποντιέμπραντυ της Βοημίας και Κουνιγούνδη του Στέρνμπεργκ
ΑδέλφιαΒαρβάρα του Ποντιέμπραντυ
Αικατερίνη του Ποντιέμπραντυ
Σιδωνία του Ποντιέμπραντυ
Μποτσέκ Δ΄ του Ποντιέμπραντυ
Ερρίκος ο Νεότερος
Λουντμίλα του Ποντιέμπραντυ
Ερρίκος Α΄ του Μύνστερμπεργκ-Ελς
ΟικογένειαΟίκος του Ποντιέμπραντυ
Commons page Σχετικά πολυμέσα
Ο θυρεός του οίκου των Ποντιέμπραντυ, κυρίων του Κούνστατ.

Ο Βίκτωρ, τσεχ. Viktorin z Minsterberka (29 Μαΐου 1443 - 30 Αυγούστου 1500) από τον Οίκο των Ποντιέμπραντυ ήταν δούκας του Μύνστεμπεργκ (1462-1500), δούκας της Οπάβα (1465-1485) και κόμης του Γκλατς/Κλάντσκο (1459-1500) στο βαασίλειο της Γερμανίας. Νυμφεύτηκε την Ελένη-Μαργαρίτα Παλαιολογίνα.

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ήταν ο δεύτερος γιος του Γεωργίου της Βοημίας και της Κουνιγούνδης, κόρης του Σμιλ ευγενούς του Στέρνμπεργκ.

Γεννήθηκε στο Σιέτσυν της Σιλεσίας. Επειδή ο μεγαλύτερος αδελφός του Βότσεκ ήταν νοητικά υστερημένος, τα καθήκοντά του μεταφέρθηκαν στον Βίκτωρα. Έστι έπρεπε να στέκεται δίπλα στον πατέρα του στα πολιτικά ζητήματα. Ο Γεώργιος ζήτησε από τον Φρειδερίκο Γ΄ των Αψβούργων βασιλιά Γερμανίας να διορίσει τον Βίκτωρα στην Αυλή της Γερμανίας, πράγμα που έγινε το 1449. Το 1462 επικυρώθηκε η θέση· ταυτόχρονα και οι αδελφοί του Ερρίκος ο Πρεσβύτερος και Ερρίκος ο Νεότερος διορίστηκαν επίσης στην Αυλή. Λίγο μετά ο Γεώργιος όρισε τους τρεις γιους του δούκες τού Μύνστερμπεργκ & της Οπάβα (που είχε αποκτήσει από το 1464) και κόμητες του Κλάντσκο. Οι περιοχές κυβερνήθηκαν από κοινού, ως το τέλος του Γεωργίου το 1471.

Ως συμμέτοχος της εκστρατείας εναντίον του Ματθία Κορβίνου της Ουγγαρίας, ο Βίκτωρ αιχμαλωτίστηκε από τους Ούγγρους το 1469 στη Μοραβία. Έπειτα από δύο έτη, αφού πλήρωσε υπέρογκα λύτρα και μεταστράφηκε μυστικά στον Καθολικισμό, ελευθερώθηκε. Μετά από αυτό έγινε υποστηρικτής του Κορβίνου για λίγο.

Έπειτα από το τέλος του Γεωργίου το 1471, οι γιοί του διαίρεσαν την κληρονομία, σύμφωνα με ένα σχέδιο που συμφώνησαν το 1472: ο Βίκτωρ έλαβε το δουκάτο της Οπάβα. Αργότερα ο Ερρίκος ο Νεότερος τού έδωσε το Πλες, το οποίο ο Βίκτωρ επώλησε στον Καζιμίρ Β΄ δούκα του Τσέσυν, σύζυγο της κόρης του Ιωάννας. Έπειτα από αίτημα του Κορβίνου, ο Βίκτωρ συγκατένευσε το 1485 σε συμφωνία, με την οποία έπρεπε να δώσει το δουκάτο της Οπάβα στον Ιωάννη, νόθο γιο του Κορβίνου και να λάβει αρκετά κάστρα στη Σλαβονία ως αντάλλαγμα. Όταν το 1480 ο Ματθίας απεβίωσε το 1490, ο Βίκτωρ ήλπισε ότι θα του επιστραφεί η Οπάβα, αλλά αυτό δεν συνέβη.

Αν και οι τρεις αδελφοί είχαν πωλήσει το Κλάντσκο από το 1501 στον Ούλριχ κόμη του Χάρντεγκ, σύζυγο της Σιδωνίας, κόρης του Ερρίκου του Πρεσβύτερου, διατήρησαν τον τίτλο των κομήτων του Κλάντσκο γι' αυτούς και τους απογόνους τους, ως την εξάλειψη των (αρρένων) απογόνων τους το 1547.

Οικογένεια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Νυμφεύτηκε πρώτα το 1463 τη Μαργαρίτα Πτακόβνα, μόνη κόρη του Χύνκε Πτάτσεκ του Πίρκσταϊν. Αυτή απεβίωσε το 1472.

Το 1474 ο Βίτκωρ έκανε δεύτερο γάμο με τη Σοφία των Πιαστ-Σιλεσίας-Οπόλε, κόρη του Μπολέσλαφ Β΄ δούκα του Τσέσυν. Η Σοφία απεβίωσε το 1479.

Το 1480 ο Βίκτωρ νυμφεύτηκε για τρίτη φορά, την Ελένη-Μαργαρίτα Παλαιολογίνα, κόρη του Ιωάννη Δ΄ μαρκησίου του Μομφερράτου. Αυτή απεβίωσε το 1496.

Από τους γάμους του είχε τέκνα:

  • Ιωάννα 1463-1496, παντρεύτηκε τον θείο της Καζιμίρ Β΄ δούκα του Τσέσυν. Ο Καζιμίρ Β΄ ήταν γιος του Μπολέσλαφ Β΄ και αδελφός της Σοφίας των Πιαστ-Σιλεσίας, 2ης συζύγου του Βίκτωρα.
  • Μαγδαληνή απεβ. 1497, έγινε Κιστερκιανή μοναχή σε μονή στην Τσεμπνίτσα.
  • Άννα απεβ. 1498.
  • Ούρσουλα 1496-μετά το 1534, μοναχή στη μονή της Μαγδαληνής στο Σφιεμποντζίτσε.
  • Απολλωνία απεβ. 1534, πρώτα μοναχή της Κλάρας στο Στζέλην, έπειτα παντρεύτηκε τον Έρχαρτ του Κβάις επίσκοπο της Πομεζάνια.
  • Λαυρέντιος απεβ. 1503.
  • Βαρθολομαίος π.1477-1515, εξέχων διπλωμάτης, απεβίωσε σε ναυάγιο στον Δούναβη, κοντά στο Χάινμπουργκ αν ντερ Ντόναου. Ήταν ο τελευταίος άρρην απόγονος του Βίκτωρα.

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Ludwig Petry and others (eds): History of Silesia, Volume 1, Sigmaringen, 1988, ISBN 3-7995-6341-5, p. 210-231
  • Hugo Weczerka: Manual of historic sites /Silesia, Stuttgart 1977, ISBN 3-520-31601-3
  • Josef Frais: George of Poděbrady, Třebíč 2006, ISBN 80-7268-382-9, p. 138-143

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]