Βέστι Λα Τζούμπα
Η Vesti La Giubba (Βάλε Tο Kοστούμι) είναι άρια από την όπερα του Ρουτζέρο Λεονκαβάλο Pagliacci"(1892). Ερμηνεύεται κατά την ολοκλήρωση της πρώτης πράξης, όταν ο Canio ανακαλύπτει την απιστία της συζύγου του, αλλά παρ’όλα αυτά, πρέπει να ετοιμαστεί για την παράστασή του ως παλιάτσος κλόουν.
Η άρια θεωρείται μία από τις πιο συγκινητικές άριες όλων των εποχών. Ο πόνος του Canio απεικονίζεται στην αρία και αποτελεί παράδειγμα ολόκληρης της έννοιας του «τραγικού κλόουν»: χαμογελάει προς τα έξω, αλλά κλαίει μέσα του. Αυτό εξακολουθεί να εμφανίζεται και σήμερα, καθώς το μοτίβο του κλόουν συχνά προβάλλεται με το ζωγραφισμένο δάκρυ που τρέχει κάτω από το μάγουλο του καλλιτέχνη.
Οι ηχογραφήσεις της άριας από τον Ενρίκο Καρούζο από το 1902, το 1904 και το 1909, ήταν μεταξύ των κορυφαίων σε ρεκόρ πωλήσεων,της εποχής του γραμμοφώνου, φτάνοντας πάνω από ένα εκατομμύριο.[1][2]
Αυτή η άρια χρησιμοποιείται συχνά στη μαζική κουλτούρα και έχει εμφανιστεί με διαφορετικές ερμηνείες και παρωδίες.
Στίχοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Recitar! Mentre preso dal delirio,
non so più quel che dico,
equel che faccio!
Eppur è d'uopo, sforzati!
Bah! Sei tu forse un uom?
Tu se' Pagliaccio!
Vesti la giubba e la faccia infarina.
La gente paga, e rider vuole qua.
E se Arlecchin t'invola Colombina,
ridi, Pagliaccio, e ognun applaudirà!
Tramuta in lazzi lo spasmo ed il pianto
in una smorfia il singhiozzo e 'l dolor, Ah!
Ridi, Pagliaccio,
sul tuo amore infranto!
Ridi del duol, che t'avvelena il cor!
Να παίξω θέατρο;!Μέσα στο παραλήρημα,
δε ξέρω,πια,τι να πω,
ή τι να κάνω!
Κι όμως,έτσι πρέπει,προσπάθησε!
Μπα;!Είσαι άνδρας,εσύ;
Εσύ δεν είσαι παρά ένας παλιάτσος!
Βάλε το κοστούμι σου, αλεύρωσε το πρόσωπο σου.
Το κοινό πληρώνει,και θέλει να γελάσει.
Και αν ο Αρλεκίνος σου κλέψει την Κολομπίνα
γέλα, παλιάτσε, κι όλοι θα σε χειροκροτήσουν!
Τους σπασμούς και τους λυγμούς,καν'τους χωρατά
τον στεναγμό και τον πόνο,μιαν αστεία γκριμάτσα,Α!
Γέλα, παλιάτσε,
για τον ραγισμένο σου έρωτα!
Γέλα για την πίκρα,που σου φαρμακώνει τη καρδιά!
Στην μαζική κουλτούρα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Η άρια εμφανίστηκε σε μια σκηνή από την ταινία "The Untouchables" του 1987, στην οποία εμφανίζεται ο Αλ Καπόνε (Ρόμπερτ Ντε Νίρο) παρακολουθώντας την παράσταση "Pagliacci".
- Η μελωδία του τραγουδιού χρησιμοποιήθηκε από τη ροκ μπάντα Queen στο single "It's a Hard Life" το 1984 όταν ο Φρέντι Μέρκιουρι τραγουδούσε τους πρώτους στίχους του τραγουδιού: "I don't want my freedom, there's no reason for living with a broken heart"[4] ("Δεν θέλω την ελευθερία μου, δεν υπάρχει κανένας λόγος να ζεις με ραγισμένη καρδιά").
- Η όπερα εκτελείται στο επεισόδιο The Simpsons "The Italian Bob" στο οποίο ο Sideshow Bob τραγουδά τον τελευταίο στίχο της άριας.[5]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ The New Guinness Book of Records, ed. Peter Matthews, Guinness Publishing. 1995. p. 150
- ↑ Murrells, Joseph (1978). The Book of Golden Discs (2nd ed.). London: Barrie and Jenkins Ltd. p. 9. ISBN 0-214-20512-6.
- ↑ Ruggero Leoncavallo (1892). Pagliacci – Dramma in un atto. Milan: Edoardo Sonzogno. p. 28
- ↑ "Classical music that inspired pop songs", Classic FM (UK), undated
- ↑ "You think you don't know opera? Here are 19 ways you’re wrong (at least about Pagliacci)" Αρχειοθετήθηκε 2018-02-06 στο Wayback Machine. by Helen Schwab, The Charlotte Observer via Opera Carolina, 31 March 2016
|