Β΄ Επιστολή προς Κορινθίους
 | |
| Συγγραφέας | Απόστολος Παύλος |
|---|---|
| Τίτλος | Α΄ ᾽Επιστολὴ πρὸς Κορινθίους |
| LC Class | BS2670-BS2675.6 |
| Προηγούμενο | Α' Επιστολή προς Κορινθίους |
 Σχετικά πολυμέσα | |
| δεδομένα () | |
Η Δεύτερη ή Β' Επιστολή προς Κορινθίους είναι ένα από τα 27 βιβλία της Καινής Διαθήκης, γραμμένη από τον απόστολο Παύλο. Χρόνος συγγραφής θεωρείται το χρονικό διάστημα μεταξύ 55[1] και 57 μ.Χ.[2]
Ο Παύλος στέλνει την δεύτερη επιστολή, καθώς πηγαίνει από την Έφεσο στην Κόρινθο.
Γενικές Πληροφορίες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Μετά τη συγγραφή της Α' προς Κορινθίους, έφτασαν στην εκκλησία της Κορίνθου ιουδαΐζοντες χριστιανοί ιεραπόστολοι και με το κήρυγμά τους υπονόμευαν την αποστολική αυθεντία του Παύλου, διδάσκοντας παράλληλα προς τη νέα πίστη και την τήρηση του Μωσαϊκού Νόμου. Ο Παύλος πληροφορείται για τα γεγονότα καθώς βρίσκεται στην Έφεσο στο τέλος της τριετούς ιεραποστολικής του δραστηριότητας εκεί και επειδή δεν δέχεται τη σχετικοποίηση ή νόθευση του χριστιανικού ευαγγελίου που κήρυξε, πορεύεται πάλι προς την Κόρινθο. Καθ’ οδόν προς την πόλη αυτή, κάπου από τη Μακεδονία, κατά τα έτη 55-57μ.Χ[1][2]. γράφει τη Β’ προς Κορινθίους.
Στη Β’ προς Κορινθίους επιστολή δεν βρίσκουμε κανένα υπαινιγμό για τα θέματα που απασχόλησαν τον απόστολο στην Α’ επιστολή. Στη Β’ επιστολή κυριαρχεί άλλη ατμόσφαιρα και το ύφος της είναι πιο συναισθηματικό. Ο απόστολος εκδηλώνει τον πλούτο της καρδίας του προς τα πνευματικά του παιδιά, τα οποία «στη σωτηρία οικονομία του Ιησού Χριστού, σαν πατέρας τους γέννησε με το κήρυγμα του ευαγγελίου» και εκθέτει τις υπέρ του Χριστού κακοπάθειές του καθώς και την «ὑπερβολὴν τῶν ἀποκαλύψεων» που δέχθηκε. Όλα αυτά αναγκάζεται να τα γράψει εξαιτίας των κατήγορών του, των ιουδαΐζοντων χριστιανών, οι οποίοι αφού τάραξαν τις εκκλησίες της Γαλατίας, ήρθαν και στην Κόρινθο για να κλονίσουν την εμπιστοσύνη των χριστιανών ως προς το κύρος του αποστολικού αξιώματος του Παύλου. Η Β΄ προς Κορινθίους χάρη τις κατηγορίες που αντιμετωπίζει ο Παύλος, ανήκει μαζί με την προς Φιλήμονα στις πιο προσωπικές και συναισθηματικές επιστολές του.[3]
Διάγραμμα περιεχομένου[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Παρουσίαση της διακονίας του Παύλου. (1-7)
- Παραίνεση για οικονομική βοήθεια προς τους χριστιανούς της Ιερουσαλήμ. (8-9)
- Τεκμηρίωση της αποστολικότητας του Παύλου. (10-13,10)
- Τελικές προτροπές. (13,11-13)
Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Υποσημειώσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 Η Αγία Γραφή-Μετάφραση Νέου Κόσμου, Έκδοση των Μαρτύρων του Ιεχωβά, σελ. 1548.
- ↑ 2,0 2,1 Ερμηνευτικά Σχόλια στην Αγία Γραφή: Καινή Διαθήκη, William MacDonald, Εκδόσεις "Ο Λόγος", 2008, σελ. 804
- ↑ The New Testament : in translation into Modern Greek. Athens. 2003. ISBN 978-960-7847-32-4. 1012922672.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- newlife4you.gr Αρχειοθετήθηκε 2016-03-08 στο Wayback Machine.: το αρχαίο κείμενο του βιβλίου στην κριτική έκδοση των Νέστλε-Άλαντ
- gospel.gr: το βιβλίο στην Νεοελληνική Μετάφραση και στην Μεταφορά στη Νεοελληνική
|