Απέραντο Γαλάζιο

Απέραντο Γαλάζιο ; Le Grand Bleu
	Θεατρική αφίσα της ταινίας
Σκηνοθεσία	Λυκ Μπεσόν
Παραγωγή	Πατρίς Λεντού
Σενάριο	Λυκ Μπεσόν; Ρόμπερτ Γκάρλαντ; Μαίριλυν Γκόλντιν; Ζακ Μαγιόλ
Πρωταγωνιστές	Ροζάνα Αρκέτ; Ζαν Μαρκ Μπαρ; Ζαν Ρενό; Ανδρέας Βουτσινάς
Μουσική	Ερίκ Σερά
Φωτογραφία	Κάρλο Βαρίνι
Μοντάζ	Ολιβιέ Μωφρουά
Ενδυματολόγος	Magali Guidasci και Mimi Lempicka
Εταιρεία παραγωγής	Gaumont Film Company
Διανομή	Gaumont Film Company και Netflix
Πρώτη προβολή	1988
Διάρκεια	168 λεπτά
Προέλευση	Γαλλία, Ιταλία και Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής
Γλώσσα	γαλλικά
	δεδομένα (π • σ • ε )

Το Απέραντο Γαλάζιο (γαλλικά: Le Grand Bleu) είναι γαλλική ταινία του 1988 σε σκηνοθεσία του Λυκ Μπεσόν. Αποτελεί εκτεταμένη δραματοποιημένη διασκευή της πραγματικής ιστορίας δυο φίλων δυτών οι οποίοι ήταν πρωταθλητές της ελεύθερης κατάδυσης στον 20ό αιώνα, του Ζακ Μαγιόλ (τον οποίο υποδύεται ο Ζαν Μαρκ Μπαρ) και του Έντζο Μαϊόρκα (υποδύεται ο Ζαν Ρενό, στην ταινία ονομάζεται Έντζο Μολινάρι), και την επινοημένη για τις ανάγκες της ταινίας σχέση του Μαγιόλ με τη φίλη του Μαϊόρκα, την Τζοάνα Μπέικερ (υποδύεται η Ροζάνα Αρκέτ). Η ταινία ξεκινά με την παιδική τους ηλικία στο νησί της Αμοργού στην Ελλάδα του 1960, και ολοκληρώνεται με τον θάνατο τους στη θάλασσα της Ταορμίνα στη Σικελία κατά τη διάρκεια διαγωνισμού κατάδυσης. Το έργο αναδείχθηκε σε ένα από τα πλέον επιτυχημένα φιλμ του γαλλικού κινηματογράφου και σημείο αναφοράς.^[4]Ο πραγματικός Μαγιόλ συμμετείχε ως σεναριογράφος στην ταινία.^[5]

Πλοκή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Δυο νεαρά αγόρια, ο Ζακ Μαγιόλ και ο Έντζο Μολινάρι μεγαλώνουν στο νησί της Αμοργού στις Κυκλάδες κατά τη δεκαετία του 1960. Βάζουν ως πρόκληση αναμεταξύ τους την περισυλλογή ενός νομίσματος το οποίο έχει πέσει στον πυθμένα της θάλασσας και ο Ζακ χάνει. Αργότερα, ο πατέρας του Ζακ ο οποίος μαζεύει οστρακοειδή από τον πυθμένα χρησιμοποιώντας σκάφανδρο, πνίγεται μετά από περιπλοκή που σημειώνεται με τη συσκευή του, με τους Ζακ και Έντζο να μην μπορούν να τον βοηθήσουν.

Αρκετά χρόνια αργότερα, κατά τη δεκαετία του 1980, και οι δύο έχουν εξελιχθεί πλέον σε διάσημους καταδύτες, και μπορούν να παραμένουν κάτω από τη στάθμη της θάλασσας για πολύ ώρα και σε μεγάλο βάθος. Ο Έντζο έχει εξελιχθεί σε παγκόσμιο πρωταθλητή ελεύθερης κατάδυσης και έχει θρασεία και ισχυρή προσωπικότητα. Επιθυμεί να ξαναβρεθεί με τον Ζακ ώστε να τον πείσει να διαγωνιστούν μεταξύ τους για το ποιος είναι ο καλύτερος δύτης από τους δυο τους. Ο Μαγιόλ ασχολείται με τις επιστημονικές μετρήσεις καταδύσεων, καθώς και με το κολύμπι με τα δελφίνια, και παρουσιάζει εκπληκτικές αποδόσεις ως δύτης. Κατά την απασχόληση αυτή γνωρίζεται με την Αμερικανίδα Τζοάνα Μπέικερ, η οποία ελκύεται έντονα από αυτόν και φροντίζει να τον ξανασυναντήσει και σταδιακά η έλξη γίνεται αμοιβαία.

Προειδοποίηση για αποκάλυψη πλοκής: Ακολουθούν λεπτομέρειες της υπόθεσης ή του τέλους.

Κατά τον συναγωνισμό που τελικά γίνεται μεταξύ του Ζακ και του Έντζο, ο Ζακ τον νικά για διαφορά ενός μέτρου κατά την πρώτη τους κατάδυση, με τον Έντζο να του δωρίζει ένα γυάλινο δελφίνι ως είδος βραβείου καθώς και μια λωρίδα μέτρου με την οποία του δείχνει την πολύ μικρή απόσταση με την οποία τον νίκησε. Η Τζοάνα εντωμεταξύ φεύγει από τη Νέα Υόρκη και ζει μόνιμα με τον Ζακ πλέον. Εκεί ακούει μια διήγηση η οποία αναφέρει πως εάν κάποιος πραγματικά αγαπά τα βάθη της θάλασσας, τότε θα εμφανιστεί μια γοργόνα και θα τον πάρει μαζί της σε ένα μαγικό μέρος.

Κατά τη διάρκεια του επόμενου παγκοσμίου πρωταθλήματος καταδύσεων, ο Έντζο ξεπερνά την επίδοση που σημείωσε ο Ζακ όταν τον νίκησε. Ο Έντζο και ο Ζακ αποφασίζουν να ξαναδοκιμάσουν τις δυνάμεις τους, αλλά πλέον τα βάθη στα οποία κατεβαίνουν είναι πέρα από τα γνωστά ανθρώπινα όρια και ο ιατρός που τους παρακολουθεί τους συμβουλεύει να μη συνεχίσουν, ωστόσο δεν εισακούεται. Υπάρχουν και άλλοι δύτες οι οποίοι προσπαθούν να ξεπεράσουν το ρεκόρ του Έντζο, ωστόσο αποτυγχάνουν όλοι. Καθώς έρχεται η σειρά του Ζακ, αυτός βουτά και σημειώνει επίδοση 122 μέτρων, ξεπερνώντας το παγκόσμιο ρεκόρ του Έντζο. Ο Έντζο θυμωμένος, προετοιμάζεται με τη σειρά του να ξεπεράσει την επίδοση του Ζακ. Ο γιατρός που τον εξετάζει του λέει πως δεν πρέπει να πάει βαθύτερα βάσει της αντίδρασης του σώματος του όταν ξεπέρασε τα 120 μέτρα, και κυρίως για τον μεγάλο κίνδυνο που εγκυμονεί η πίεση σε τέτοιο βάθος. Ο Έντζο αγνοεί τον γιατρό και βουτά, ωστόσο δεν αναδύεται αργότερα, και ο Ζακ ανησυχώντας βουτά για να τον σώσει. Καταφέρνει να ανασύρει τον Έντζο, ο οποίος ωστόσο έχει υποστεί σοβαρές επιπλοκές από την κατάδυση του, και πεθαίνοντας, ζητά από τον φίλο του να τον βοηθήσει να ξαναεπιστρέψει πίσω στα βάθη όπου ανήκει. Ο Ζακ, βαθιά θλιμμένος από τον θάνατο του παιδικού του φίλου που πέθανε στα χέρια του, τιμά την τελευταία επιθυμία του Έντζο και βουτά μαζί του βαθιά, και κατόπιν αφήνει το σώμα του να βυθιστεί στον πυθμένα της θάλασσας. Ο ίδιος παθαίνει καρδιακό επεισόδιο κατά την άνοδο του στην επιφάνεια, διασώζεται όμως από τους άλλους δύτες και του γίνεται ανάνηψη και διακομιδή στο αναρρωτήριο.

Ο Ζακ φαίνεται να συνέρχεται από το ατύχημα του, ωστόσο υποφέρει από παράξενους εφιάλτες. Εντωμεταξύ, η Τζοάνα τον επισκέπτεται και τον βρίσκει να αιμορραγεί από τη μύτη. Ο Ζακ αποφασίζει να φύγει από το νοσοκομείο και καταφεύγει σε μια βάρκα την οποία χρησιμοποιεί για να πάει στη θάλασσα και να κάνει μια τελευταία κατάδυση. Απεγνωσμένη, η Τζοάνα τον εκλιπαρεί να μην φύγει όμως δεν εισακούεται, ακόμα και όταν του λέει πως είναι έγκυος, και τελικά καταλαβαίνει πως ο Ζακ πρέπει να φύγει. Τον συνοδεύει στη βάρκα και στα ανοιχτά της θάλασσας, και μετά τον δραματικό αποχαιρετισμό τους, απελευθερώνει το σχοινί που συγκρατεί τον Ζακ από το να καταδυθεί στα βάθη. Ο Ζακ βυθίζεται όλο και πιο βαθιά, πέφτοντας ελεύθερα στο αχανές μαύρο του βυθού, και φτάνει σε ένα σημείο όπου αντικρίζει το βαθύ σκότος της θάλασσας για μια σύντομη στιγμή. Τότε, κάνει την εμφάνιση του ένα δελφίνι, και ο Ζακ ακολουθώντας το εξαφανίζεται μαζί του μέσα στο υδάτινο σκότος.

Ηθοποιοί[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ροζάνα Αρκέτ – Τζοάνα Μπέικερ
Ζαν Μαρκ Μπαρ – Ζακ Μαγιόλ
Ζαν Ρενό – Έντζο Μολινάρι
Πωλ Σενάρ – Γιατρός
Σέρτζιο Καστελίτο – Νοβέλι
Αντρέας Βουτσινάς – Ιερέας

Σύγκριση με την πραγματική ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στην πραγματικότητα ο Έντζο Μαϊόρκα και ο Ζακ Μαγιόλ ενώ πράγματι ήταν κορυφαίοι καταδύτες δεν συναγωνίστηκαν ποτέ μεταξύ τους, ούτε και ξεπέρασαν τα 120 μέτρα, αλλά ούτε και πέθαναν κατά τη διάρκεια κατάδυσης.

Ο Ζακ Μαγιόλ πράγματι ασχολούνται με την επιστημονική έρευνα σχετικά με τις ανθρώπινες δυνατότητες στο θαλάσσιο περιβάλλον, και ήταν ενθουσιασμένος με τα δελφίνια. Είχε σημειώσει διάφορα παγκόσμια ρεκόρ, καθώς και καταδύσεις κοντά στα 100 μέτρα. Αυτοκτόνησε το 2001 λόγω κατάθλιψης.

Ο Έντζο Μαϊόρκα, επίσης σημείωσε πολυάριθμα καταδυτικά ρεκόρ από το 1960 έως το 1988, παρά το ότι αποκλείστηκε από τους διαγωνισμούς κατά την περίοδο από το 1974 έως το 1986 λόγω επεισοδίου που είχε προκαλέσει κατά τη διάρκεια τηλεοπτικής συνέντευξης. Ασχολήθηκε με την πολιτική κατά τη διάρκεια του 1990, και κατόρθωσε να γίνει μέλος της ιταλικής γερουσίας. Για πολλά χρόνια ήταν εναντίον της ταινίας καθώς θεωρούσε πως τον αναπαριστούσε ακατάλληλα, μετά τον θάνατο του Ζακ Μαγιόλ το 2001 ωστόσο, άλλαξε γνώμη και αποδέχτηκε την ταινία προς μνήμη του φίλου του.

Παραγωγή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μεγάλο μέρος της ταινίας γυρίστηκε στην Αμοργό, στο χωριό της Αγίας Άννας και το μοναστήρι της Παναγίας Χοζιοβιότισσας. Ο Λυκ Μπεσόν αφιέρωσε την ταινία στην κόρη του, τη Ζουλιέτ, η οποία αρρώστησε κατά τη διάρκεια της δημιουργίας της ταινίας και χρειάστηκε χειρουργείο. Άλλες κύριες τοποθεσίες ήταν το Μαγκανάρι της Ίου, η Αντίμπ στη νότια Γαλλία, και η Ταορμίνα στη Σικελία.

Η ταινία γνώρισε εξαιρετικά θετικές κριτικές στην Ευρώπη, και επαινέθηκε για τη φωτογράφιση της.^[6]

Βραβεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η ταινία ήταν υποψήφια για αρκετά βραβεία Σεζάρ, και κέρδισε το βραβείο Σεζάρ Καλύτερης Μουσικής για Ταινία (ο Ερίκ Σερά έκανε τη μουσική σύνθεση) και καλύτερου ήχου το 1989. Κέρδισε επίσης το βραβείο της γαλλικής Εθνικής Ακαδημίας Κινηματογράφου το ίδιο έτος, ενώ προβλήθηκε εκτός συναγωνισμού στο φεστιβάλ κινηματογράφου των Κανών το 1988.^[7]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

↑ ^1,0 ^1,1 ^1,2 Unifrance. 8233. Ανακτήθηκε στις 2 Σεπτεμβρίου 2020.
↑ film distribution certificate database. 65582. Ανακτήθηκε στις 2 Σεπτεμβρίου 2020.
↑ (Γερμανικά) Λεξικό παγκόσμιων κινηματογραφικών ταινιών. Zweitausendeins. 2033. Ανακτήθηκε στις 2 Σεπτεμβρίου 2020.
↑ «BBC News - EUROPE - Diving legend commits suicide». News.bbc.co.uk. Ανακτήθηκε στις 9 Ιανουαρίου 2015.
↑ «The Big Blue (1988) Full Cast & Crew». IMDb.com. Ανακτήθηκε στις 9 Ιανουαρίου 2015.
↑ French Cinema: From Its Beginnings to the Present, Rémi Fournier Lanzoni, p.342-344.
↑ «Festival de Cannes: The Big Blue». festival-cannes.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Οκτωβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 31 Ιουλίου 2009.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Commons logo

Τα Wikimedia Commons έχουν πολυμέσα σχετικά με το θέμα
Απέραντο Γαλάζιο

[27f81474274b39ceb3390d350016984eb153b304-1] 1,0 ^1,1 ^1,2 Unifrance. 8233. Ανακτήθηκε στις 2 Σεπτεμβρίου 2020.

[2ec9d74b629e799201075b124d920e0c6068104d-2] film distribution certificate database. 65582. Ανακτήθηκε στις 2 Σεπτεμβρίου 2020.

[d385acaa93a8c042dbe303e7649de5f7d47b4725-3] (Γερμανικά) Λεξικό παγκόσμιων κινηματογραφικών ταινιών. Zweitausendeins. 2033. Ανακτήθηκε στις 2 Σεπτεμβρίου 2020.

[4] «BBC News - EUROPE - Diving legend commits suicide». News.bbc.co.uk. Ανακτήθηκε στις 9 Ιανουαρίου 2015.

[5] «The Big Blue (1988) Full Cast & Crew». IMDb.com. Ανακτήθηκε στις 9 Ιανουαρίου 2015.

[Lanzoni-6] French Cinema: From Its Beginnings to the Present, Rémi Fournier Lanzoni, p.342-344.

[festival-cannes.com-7] «Festival de Cannes: The Big Blue». festival-cannes.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Οκτωβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 31 Ιουλίου 2009.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]