Ανουκέτ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ανουκέτ
Πληροφορίες ασχολίας
Οικογένεια
ΓονείςΚνουμ και Σατέτ
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Στην Αιγυπτιακή μυθολογία, η Ανουκέτ (επίσης Ανκέτ, και στα ελληνικά Άνουκις ή Άνουκκις ή Ανούκις ή Ανούκκις) αρχικά ήταν προσωποποίηση και θεότητα του Νείλου, σε περιοχές όπως η Ελεφαντίνη, εκεί όπου αρχίζει η διαδρομή του προς την Αίγυπτου, και τις κοντινές περιοχές της Νουβίας.

Η Ανουκέτ ήταν μέρος τριάδας μαζί με τον θεό Κνουμ και τη θεά Σατέτ, της οποίας είναι κόρη ή αδελφή, ενώ μπορεί να ήταν νεαρή σύζυγος του Κνουμ[1]. Η Ανουκέτ απεικονίζεται ως γυναίκα με στέμμα από φτερά[1](κάτι που θεωρείται από τους περισσότερους αιγυπτιολόγους ως στοιχείο προερχόμενο από τη Νουβία). Το ιερό της ζώο είναι η γαζέλα.

Ένας ναός αφιερωμένος στην Ανουκέτ χρίστηκε στο νησί Σεχέιλ. Επιγραφές υποδηλώνουν ότι σε εκείνο το μέρος είχε αφιερωθεί ιερό ή βωμός σε αυτήν, από τον Φαραώ της 13ης Δυναστείας Σομπεκχοτέπ Γ΄. Πολύ αργότερα, κατά την περίοδο της 18ης Δυναστείας, ο Αμενχοτέπ Β΄ αφιέρωσε ιερό στη θεά[2].

Κατά τη διάρκεια του Νέου Βασιλείου η λατρεία της Ανουκέτ στην Ελεφαντίνη περιελάμβανε την πομπή της θεάς στον ποταμό τον πρώτο μήνα του Σέμου. Επιγραφές αναφέρουν τη γιορτή της πομπής του Κνουμ και τις Ανουκέτ αυτήν την περίοδο[3].

Ανάγλυφα του Σενουσρέτ Γ΄ και Νεφερχοτέπ Α΄ κάνοντας προσφερές στην Ανουκέτ στο Σεχέιλ.
Η Ανουκέτ, N372.2, Μουσείο του Μπρούκλιν.

Όταν άρχιζε η ετήσια πλημμύρα του Νείλου, άρχιζε η Γιορτή της Ανουκέτ. Η άνθρωποι πετούσαν στο ποτάμι νομίσματα, χρυσάφι, κοσμήματα και πολύτιμα δώρα, σε ανταπόδοση για τα το ζωογόνο νερό και των αγαθών που παρείχε η γονιμότητα της θεάς. Το ταμπού που ίσχυε σε πολλά μέρη της Αιγύπτου για την κατανάλωση συγκεκριμένων ειδών ψαριών τα οποία θεωρούνταν ιερά, έπαυε να ισχύει κατά τη διάρκεια της περιόδου της γιορτής, υποδηλώνοντας ότι αυτά τα είδη ψαριών του Νείλου ήταν τοτέμ της θεάς, και καταναλώνονταν ως μέρος των λατρευτικών τελετουργιών κατά τη διάρκεια των γιορτών της θεάς.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 Geraldine Pinch, Egyptian Mythology: A Guide to the Gods, Goddesses, and Traditions of Ancient Egypt, Oxford University Press, 2004, p 186
  2. Kathryn A. Bard, Encyclopedia of the archaeology of ancient Egypt, Psychology Press, 1999, p 178
  3. Zahi A. Hawass, Lyla Pinch Brock, Egyptology at the Dawn of the Twenty-first Century: Archaeology, American Univ in Cairo Press, 2003, p 443

Βιβλιογράφια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Valbelle, Dominique (1981). Satis et Anoukis (στα Γαλλικά). Verlag Philipp von Zabern. ISBN 3-8053-0414-5.