Ανδρέας Παλαιολόγος

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ανδρέας Παλαιολόγος
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση17  Ιανουαρίου 1453
Δεσποτάτο του Μυστρά
ΘάνατοςΙουνίου 1502
Ρώμη
Τόπος ταφήςΡώμη
Χώρα πολιτογράφησηςΒυζαντινή Αυτοκρατορία
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταδιεκδικητής θρόνου[1]
Οικογένεια
ΣύζυγοςΚατερίνα Παλαιολογίνα
ΤέκναΜαρία Αντρέγιεβα Παλαιολογίνα
ΓονείςΘωμάς Παλαιολόγος και Αικατερίνη Ζαχαρία
ΑδέλφιαΖωή Σοφία Παλαιολογίνα
Ελένη Παλαιολογίνα Μπράνκοβιτς
Μανουήλ Παλαιολόγος
ΟικογένειαΔυναστεία των Παλαιολόγων
Θυρεός
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Ανδρέας Παλαιολόγος (1453 - 1502) ήταν τιτουλάριος Αυτοκράτορας των Ρωμαίων και δεσπότης του Μωρέως το διάστημα 1465-1502.

Σφραγίδα του Ανδρέα με τον δικέφαλο αετό. Επιγραφή: ANDREAS PALEOLOGVS DEI GRATIA DESPOTES ROMEORVM

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ήταν γιος του Θωμά δεσπότη του Μωρέως και της Αικατερίνης Ζαχαρία, γεννήθηκε στην Πάτρα[2], κόρης του Κεντυρίωνα Β΄ πρίγκιπα της Αχαΐας[3]. Στις 29 Μαΐου 1453 ο θείος του Κωνσταντίνος ΙΑ΄ Αυτοκράτορας των Ρωμαίων απεβίωσε υπεραμυνόμενος της Κωνσταντινούπολης. Ο άλλος θείος του Δημήτριος και ο πατέρας του ήταν δεσπότες του Μωρέως, υποτελείς του Μωάμεθ Β΄, αλλά οι συνεχείς διενέξεις τους έδωσαν αφορμή στον σουλτάνο να καταλάβει τον Μωρέα το 1460. Ο Θωμάς με την οικογένειά του διέφυγε στην Κέρκυρα, όπου αφού την άφησε εκεί, μετέβη στη Ρώμη[4]. Ο πάπας Πίος Β΄ τον υποδέχθηκε με τιμές. Επειδή ο μεγαλύτερος αδελφός Δημήτριος ζούσε υπό την επίβλεψη του Μωάμεθ Β΄, ο Θωμάς εθεωρείτο ως ο Αυτοκράτορας των Ρωμαίων και ως τέτοιον τον υποδέχθηκαν στη Ρώμη. Λίγες ημέρες πριν αποβιώσει ο πατέρας τους το 1462, ο Ανδρέας και ο αδελφός του Μανουήλ μετέβησαν στη Ρώμη και τον συνάντησαν. Ο Ανδρέας έζησε, με την συναίνεση του πάπα, στη Ρώμη και έφερε τον τίτλο του Αυτοκράτορα των Ρωμαίων[5] και ως τέτοιον τον θεωρούσαν οι σύγχρονοί του, μάλιστα ο πολύς Βησσαρίων ο Τραπεζούντιος[6].

Ο πάπας του χορήγησε ένα ποσό για διαβίωση και οι αξιωματούχοι του προσδοκούσαν μεγάλα από τον Ανδρέα, όμως ο ίδιος νυμφεύτηκε μία απλή γυναίκα[7]. Ο Στ. Ράνσιμαν την αναφέρει ως μία από τους δρόμους της Ρώμης. Τα χρήματα έφταναν για ένα πενιχρό τρόπο ζωής, έτσι ο απελπισμένος Ανδρέας επώλησε τον τίτλο του Αυτοκράτορα των Ρωμαίων -που κατείχε από τότε που απεβίωσε ο πατέρας του- στον Κάρολο Η΄ Βαλουά της Γαλλίας το 1494. Ο Κάρολος Η΄ απεβίωσε το 1498[7], όμως τον τίτλο έφεραν οι επόμενοι βασιλείς της Γαλλίας ως τον Κάρολο Θ΄ Βαλουά[8]. Αναφέρεται ότι ο Ανδρέας επώλησε μετά τον τίτλο του στον Φερδινάνδο Β΄ της Αραγονίας[5], αλλά ο Στ. Ράνσιμαν αμφιβάλλει για το ότι δόθηκαν χρήματα, μια και όταν ο Ανδρέας απεβίωσε το 1502, ζητήθηκαν από τον πάπα 104 δουκάτα για τα έξοδα της κηδείας του[7].

Ο Ανδρέας είχε επισκεφθεί την αδελφή του Ζωή (Σοφία) Παλαιολογίνα στη Μόσχα το 1480 και πάλι το 1491. Ήταν η δεύτερη σύζυγος του Ιβάν Γ΄ μεγάλου πρίγκιπα της Μόσχας· ο εγγονός της Ιβάν Δ΄ της Ρωσίας ο τρομερός άλλαξε τον τίτλο του σε αυτόν του Καίσαρα (Tsar, Αυτοκράτορα) και υιοθέτησε τον δικέφαλο αετό των Παλαιολόγων. Αυτό διατηρήθηκε από τους διαδόχους του.

Οικογένεια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι περισσότεροι λόγιοι δεν αναφέρουν τέκνα του, αλλά ο Ντ. Νίκολ στο έργο του "Ο αθάνατος Αυτοκράτορας" θεωρεί τέκνα του[6] τον

  • Κωνσταντίνο Παλαιολόγο, αξιωματούχο της παπικής φρουράς και τη
  • Μαρία Παλαιολογίνα, σύζυγο του Βασίλι πρίγκιπα του Βερέγια-Μπελόζερσκ, γιο του Μιχαήλ Αντρέγιεβιτς πρίγκιπα του Μοζαΐσκι (Можайский). Ο Βασίλι και ο Ιβάν Γ΄ ήταν δισεγγονοί του Ντμίτρι Ντονσκόι. Η Μαρία είχε λάβει ως δώρο από τη θεία της Ζωή (Σοφία) ένα περιδέραιο, που ανήκε στη πρώτη σύζυγο του Ιβάν Γ΄. Όταν το ζήτησε ο Ιβάν Γ΄ και δεν το βρήκε, δημιουργήθηκε σκάνδαλο[9].

Πηγές αναφέρουν την:

  • (νόθη) Δομιτία ή Δομινίκη Παλαιολογίνα, ερωμένη του Ευάνδρου Κόντι, Ρωμαίου ευγενούς και απογόνου του πάπα Ιννοκέντιου Γ΄. Παιδιά τους ήταν ο Μάριο (ονομάζεται επίσης Marzio, Άρης) Κόντι και η Στεφανία Κόντι. Ο Μάριο ήταν ιππότης της Μάλτας. Η Στεφανία ήταν μοναχή. Δεν είχαν απογόνους.

Ίσως είχε γιο τον:

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. pantheon.world/profile/person/Andreas_Palaiologos.
  2. Κώστας Ν. Τριανταφύλλου, Ιστορικόν Λεξικόν των Πατρών, Τόμος Β', Τυπογραφείο Πέτρου Χρ. Κούλη, Πάτρα 1995, λήμμα Παλαιολόγοι, σελ. 1520
  3. Donald M. Nicol, The Immortal Emperor (Cambridge: Canto Paperbacks, 1994), pp. 114f
  4. Steven Runciman, The Fall of Constantinople (London: Cambridge, 1969), pp. 171ff
  5. 5,0 5,1 Norwich, John Julius, Byzantium - The Decline and Fall, p.446
  6. 6,0 6,1 Nicol, Immortal Emperor, p. 116
  7. 7,0 7,1 7,2 Runciman, Fall, p. 184
  8. David Potter, A History of France, 1460-1560: The Emergence of a Nation State, 1995, p. 33
  9. Sophia Fominichna // Russian Biographical Dictionary

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Jonathan Harris, Greek Émigrés in the West, 1400-1520, Camberley: Porphyrogenitus, 1995. ISBN 1-871328-11-X
  • Jonathan Harris 'A worthless prince? Andreas Palaeologus in Rome, 1465-1502', Orientalia Christiana Periodica 61 (1995), 537-54
  • Donald M. Nicol, The Immortal Emperor, Cambridge University Press, 1992, pp. 115–22. ISBN 0-521-41456-3.
  • Steven Runciman, The Fall of Constantinople 1453, Cambridge University Press, 1965, pp. 183–4. ISBN 0-521-09573-5
  • also see F. Rodriguez, Origine, cronologia esuccesione degli Imperatori Paleologo, "Riv. di Araldica e Genealogia" I, 1933.