Αλφόνσος της Κάπουα

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Αλφόνσος
Ο θυρεός των Ωτβίλ
πρίγκιπας της Κάπουα
Περίοδος1135 - 1144
ΠροκάτοχοςΡοβέρτος Β'
ΔιάδοχοςΓουλιέλμος Α'
Γέννησηπ. 1120
Θάνατος10 Οκτωβρίου 1144
ΟίκοςΟίκος των Ωτβίλ
ΠατέραςΡογήρος Β'
ΜητέραΕλβίρα Χιμένες
ΘρησκείαΚαθολικός Χριστιανός
δεδομένα (π  σ  ε )

Ο Αλφόνσος ή Ανφούνσο (π. 1120 - 10 Οκτωβρίου 1144) ήταν πρίγκιπας της Κάπουα (1135-44) και δούκας της Νάπολης (1139-44) από τον Οίκο των Ωτβίλ. Ήταν τριτότοκος υιός του Ρογήρου Β' βασιλιά της Σικελίας και της πρώτης συζύγου του Ελβίρας Χιμένες, κόρης του Αλφόνσου ΣΤ' βασιλιά της Καστίλης και Λεόν.

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Είχε το όνομα του εκ μητρός πάππου του. Είχε δύο μεγαλύτερους αδελφούς, τον Ρογήρο Γ' δούκα της Απουλίας και τον Τανκρέδο πρίγκιπα του Μπάρι. Το 1135 ο Ροβέρτος Β' πρίγκιπας της Κάπουα εξεγέρθηκε και ο Ρογήρος Β' έδωσε τον τίτλο στον Αλφόνσο. Εισέβαλε στο πριγκιπάτο και έβαλε τους εκεί υποτελείς να ορκισθούν πίστη στον ίδιο, στον υιό του Αλφόνσο και στους απογόνους του. Έτσι το πριγκιπάτο κρατούσε την ανεξαρτησία του, αλλά ταυτόχρονα ήταν μέρος του βασιλείου. Επειδή ο νέος πρίγκιπας ήταν 15ετής, διοικούσε το πριγκιπάτο ο καγκελάριος Γκουαρίν και έπειτα ο Ροβέρτος του Σέλμπυ. Ωστόσο το 1137 ο Λοθάριος Β' Σούπλινμπουργκ αποκατέστησε προσωρινά τον Ροβέρτο Β'.

Ο Αλφόνσος επεξέτεινε τα όρια του βασιλείου της Σικελίας ως την έντονη γραμμή, καταλαμβάνοντας μέρος του δουκάτου του Σπολέτο

Το 1139 ο πάπας Ιννοκέντιος Β', που εναντιωνόταν στον Ρογήρο Β', αιχμαλωτίσθηκε και αναγκάσθηκε να αναγνωρίσει τον Ρογήρο Β' ως βασιλιά της Σικελίας και τον Αλφόνσο ως πρίγκιπα της Κάπουα. Τυπικά και οι δύο ήταν υποτελείς του πάπα. Το 1137 απεβίωσε ο Σέργιος Ζ' δούκας της Νάπολης και οι κάτοικοι προσήλθαν στον Ρογήρο Β' και δήλωσαν υποτέλεια στον Αλφόνσο. Ο Αλφόνσος ανέλαβε ο ίδιος τη διοίκηση της Κάπουα, εκτός των οικονομικών που ήταν υπόθεση του καγκελαρίου του Ζοσλέν. Είχε δικαστικές δικαιοδοσίες. Συχνά επισκεπτόταν τη Σικελία. Η λειτουργία του ήταν κυρίως στρατιωτική και ήταν πιο πολύ αντιπρόσωπος του βασιλιά, χωρίς προσωπική εξουσία. Έφερε τον τίτλο princeps Capuanorum et dux Neapolitanorum. Έκοψε χάλκινα φόλλαρα στην Κάπουα, μικρότερα των προηγουμένων, με την επιγραφή Α P (Alfonsus Princeps) ή Α Ν (Alfonsus Napolinanorum). Είχε Αυλή και κρατικούς λειτουργούς που κρατούσαν αρχεία των αποφάσεων. Η διοίκησή του ήταν πιο τυπική από αυτήν του Ρογήρου Γ' στην Απουλία, μάλλον διότι οι βαρόνοι του ήταν πιο ανεξάρτητοι.

Το 1140 ο πατέρας τους έστειλε τον Αλφόνσο και το Ρογήρο Γ' να εισβάλλουν στο δουκάτο του Σπολέτο, που ανήκε στο βασίλειο της Λομβαρδίας. Πράγματι κατέλαβαν πόλεις του Αμπρούτζο, κατέστρεψαν άλλες και επέστρεψαν με λεία. Επεξέτειναν τα όρια του βασιλείου ακόμη και μέσα στο Λάτιο, που ανήκε στο παπικό κράτος. Όταν ο Ιννοκέντιος Β' διαμαρτυρήθηκε για την εισβολή, ο Ρογήρος Β' απάντησε ότι επανένταξε εδάφη που ανήκαν άλλοτε στην Κάπουα και στην Απουλία. Οι νέες περιοχές μοιράσθηκαν μεταξύ των δύο αδελφών.

Το 1142 ο Ρογήρος Β' έκανε μια μεγάλη συγκέντρωση των ευγενών στο Αριάνο, όπου ανακοίνωσε τη Νομοθεσία του. Τον Ιούνιο του 1144 ο νέος πάπας Λούκιος Β' απαίτησε την πλήρη υποτέλεια της Κάπουα, ως παπικό φέουδο. Ο Αλφόνσος εισέβαλλε με στρατό στο παπικό κράτος καταλαμβάνοντας πόλεις. Ο Λούκιος Β' ζήτησε 7ετή ανακωχή. Τον Οκτώβριο απεβίωσε ο Αλφόνσος και ο αδελφός του υπέγραψε συνθήκη, εγκαταλείποντας τις πιο πρόσφατες κατακτήσεις. Τον διαδέχθηκε ο νεότερος αδελφός του Γουλιέλμος Α'.

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Arthur, Paul (2002). Naples, from Roman Town to City-state: An Archaeological Perspective. London: British School at Rome.
  • Chalandon, Ferdinand (1907). Histoire de la domination normande en Italie et en Sicile 2. Paris: Alphonse Picard.
  • Fasoli, Gina (1960). "Altavilla, Alfonso d'". Dizionario Biografico degli Italiani 2. Rome: Istituto dell'Enciclopedia Italiana.
  • Grierson, Philip; Blackburn, Mark A. S.; Travaini, Lucia (1998). Medieval European Coinage. Vol. 14: Italy (III) (South Italy, Sicily, Sardinia). Cambridge: Cambridge University Press.
  • Houben, Hubert (2002). Roger II of Sicily: A Ruler Between East and West. Cambridge: Cambridge University Press.
  • Jamison, Evelyn (1913). "The Norman Administration of Apulia and Capua, more especially under Roger II and William I, 1127–66". Papers of the British School at Rome 6: 211–481. doi:10.1017/s006824620000132x.
  • Matthew, Donald (1992). The Norman Kingdom of Sicily. Cambridge: Cambridge University Press.
  • Skinner, Patricia (1995). "Politics and Piracy: The Duchy of Gaeta in the Twelfth Century". Journal of Medieval History 21: 307–19. doi:10.1016/0304-4181(95)00773-3.
  • Takayama, Hiroshi (1993). The Administration of the Norman Kingdom of Sicily. Leiden: E. J. Brill.
CC-BY-SA
Μετάφραση
Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα Alfonso of Capua της Αγγλικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 4.0. (ιστορικό/συντάκτες).

Υποσημειώσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]