Αληκτώ
 |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
| Αληκτώ | |
|---|---|
_-_Google_Art_Project.jpg) | |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Οικογένεια | |
| Γονείς | Ουρανός και Γαία (μυθολογία) |
Η Αληκτώ είναι μία από τις Ερινύες στην ελληνική μυθολογία. Σύμφωνα με τον Ησίοδο, ήταν η κόρη της Γαίας και του Αιθέρα, ή της Νύκτας και του Αχέροντα, που η μανία της φύτρωσε από το αίμα που χύθηκε από τον Ουρανό όταν ο Κρόνος τον ευνούχισε. Είναι αδελφή της Τισιφόνης και της Μέγαιρας, θεοτήτων τιμωρών. Η Αληκτώ είναι η Ερινύα με την αποστολή της αιώνιας οργής επί των ηθικών εγκλημάτων (όπως ο θυμός), ειδικότερα εκείνων που συνέβαιναν μεταξύ των ανθρώπων. Η εξουσία της είναι παρόμοια με της Νέμεσης, με τη διαφορά ότι η εξουσία της τελευταίας είναι να τιμωρεί εγκλήματα που στρέφονταν εναντίον των θεών.
Φέρεται να έκλαψε μόνο μία φορά, όταν άκουσε τους θρήνους του Ορφέα στο θάνατο της αγαπημένης του Ευρυδίκης.
Η Αληκτώ αναφέρεται στην Αινειάδα του Βιργιλίου, (7, 324), με το όνομα "Μέλαινα", όπως ομοίως την αναφέρει και ο Απολλόδωρος. Μνεία αυτής γίνεται επίσης στη Θεία Κωμωδία του Δάντη (Κόλαση) ως μία από τις τρεις Ερινύες.
Η Αληκτώ αποτελεί την αρχέγονη ελληνική ιδεατή αντίληψη (θεότητα) του καταλογισμού (ή επιμερισμού) της ποινής επί των εγκλημάτων.
Αστρονομία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Ο αστεροειδής 465 Αληκτώ (465 Alekto), που ανακαλύφθηκε το 1901, πήρε το όνομά του από την Ερινύα αυτή.
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Larousse Britannica τομ.6ος, σελ.374.
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
 |
Αυτό το λήμμα σχετικά με τη μυθολογία χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το. |