Αικατερίνη Βισκόντι

Κατερίνα Βισκόντι
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη μητρική γλώσσα	Caterina Visconti (Ιταλικά)
Γέννηση	12  Ιουλίου 1360 (περίπου) Μιλάνο
Θάνατος	17  Οκτωβρίου 1404 Μόντσα
Συνθήκες θανάτου	ανθρωποκτονία
Τόπος ταφής	Duomo of Monza
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	πολιτικός
Οικογένεια
Σύζυγος	Τζαν Γκαλεάτσο Βισκόντι (από 1380)
Τέκνα	Τζαν Μαρία Βισκόντι Φιλίππο Μαρία Βισκόντι
Γονείς	Μπερναμπό Βισκόντι και Βεατρίκη Ρεγκίνα ντελα Σκάλα
Αδέλφια	Μαγδαληνή Βισκόντι Ανγκλέζια Βισκόντι Βαλεντίνα Βισκόντι της Κύπρου Ελιζαμπέττα Βισκόντι Ανιέζε Βισκόντι Ταντέα Βισκόντι Βιρίντις Βισκόντι Αντωνία Βισκόντι Λουκία Βισκόντι Αμπρότζο Βισκόντι Κάρλο Βισκόντι Λουντοβίκο Βισκόντι Εστόρρε Βισκόντι Τζανμαστίνο Βισκόντι Ροντόλφο Βισκόντι Μάρκο Βισκόντι
Συγγενείς	Τζαν Γκαλεάτσο Βισκόντι (πρωτοξάδερφος)
Οικογένεια	Οίκος των Βισκόντι
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμα	Αντιβασιλέας
Σχετικά πολυμέσα

Η Αικατερίνη, ιταλ. Caterina Visconti (1361 - 17 Οκτωβρίου 1404) από τον Οίκο των Βισκόντι ήταν κόρη του κυρίου του Μιλάνου και με τον γάμο της έγινε δούκισσα του Μιλάνου. Έγινε επίτροπος του δουκάτου κατά την ανηλικιότητα του γιου της (1402-1404).

Βιογραφία

Γεννήθηκε στο Μιλάνο και ήταν κόρη του Μπερναμπό κυρίου του Μιλάνου και της Βεατρίκης-Ρεγκίνας ντελα Σκάλα, κόρης του Μαστίνο Β΄ κυρίου της Βερόνας. Είχε 16 αδέλφια, με ένα από αυτά την Ταντέα Βισκόντι, της οποίας η κόρη Ισαβέλλα της Βαυαρίας παντρεύτηκε τον Κάρολο ΣΤ΄ της Γαλλίας.

Έπειτα από τη δολοφονία του πάππου της Μαστίνο Β΄ η Ισαβέλλα έγινε μία από τις πιο αδυσώπητες εχθρούς τού συζύγου τής Αικατερίνης, τού Τζιαν-Γκαλεάτσο και της κόρης του Βαλεντίνας, συζύγου τού δούκα της Ορλεάνης.

Ο γάμος της

Στις αρχές του 1379 συζητήθηκε ένας πιθανός γάμος της με τον Ριχάρδο Β΄ της Αγγλίας. Ο παιδαγωγός και σύμβουλος του βασιλιά, ο σερ Σίμων Μπάρλεϋ, πήγε στο Μιλάνο για τις διαπραγματεύσεις, αλλά είχε ενδοιασμούς για τον γάμο. Ο Μπερναμπό τον απέρριψε επίσης, καθώς ευνοούσε άλλη συμμαχία με την κόρη του. Έτσι στις 2 Οκτωβρίου 1380, στην εκκλησία του Σαν Τζοβάννι ιν Κόνκα και σε ηλικία 19 ετών περίπου, η Αικατερίνη παντρεύτηκε τον εξάδελφό της Τζιαν-Γκαλεάτσο Βισκόντι. Αυτού η πρώτη σύζυγος Ισαβέλλα των Βαλουά είχε αποβιώσει το 1373 κατά τη γέννα, αφήνοντας τρεις γιους, που απεβίωσαν νωρίς, και μία κόρη, τη Βαλεντίνα Βισκόντι, που το 1389 παντρεύτηκε τον Λουδοβίκο Α΄ των Βαλουά δούκα της Ορλεάνης. Από την Ισαβέλλα, ο Τζιαν-Γκαλεάτσο είχε κληρονομήσει τον τίτλο του κόμη του Βερτύς στην Καμπανία.

Το 1385 ο Τζιαν-Γκαλεάτσο εκτόπισε τον Μπερναμπό από κύριο του Μιλάνου. Φυλάκισε τον πεθερό του στο κάστρο του Τρέτζο, όπου υποτίθεται ότι δηλητηριάστηκε με διαταγή του Τζιάν-Γκαλεάτσο.

Η Αικατερίνη έγινε δούκισσα του Μιλάνου στις 11 Μαΐου 1395, όταν ο σύζυγός της έγινε πρώτος δούκας της πόλης από τον Βεντσεσλάβο Δ΄ της Βοημίας & της Γερμανίας αντί 100.000 φλωρινιών. Σε ανάμνηση του γεγονότος εικονογραφήθηκε ένα βιβλίο Λειτουργιών από τον Ανοβέλο ντα Ιμπονάτε, που παριστά στο εξώφυλλο τις γονυπετείς μορφές της Αικατερίνης και του Τζιαν-Γκαλεάτσο. Τώρα βρίσκεται στη βιβλιοθήκη της βασιλικής του Σαντ'Αμπρότζιο στο Μιλάνο. Ο σύζυγός της τής χορήγησε το κάστρο της Μόντσα και την κυριότητα της Βιτσέντσα. Η Αικατερίνη και ο σύζυγός της παράγγειλαν την κατασκευή της μονής Τσερτόζα ντι Παβία, που ξεκίνησε στις 27 Αυγούστου 1396.

Η επιτροπεία και το τέλος της

Όταν ο Τζιάν-Γκαλεάτσο απεβίωσε από πυρετό στις 3 Σεπτεμβρίου 1402, η Αικατερίνη έγινε επίτροπος για τον γιο της Τζιαν-Μαρία, που ήταν 14 ετών. Κατά την επιτροπείας της, το δουκάτο επλήγη από συγκρούσεις και πολλές εξεγέρσεις, καθώς αντίπαλες μερίδες μεταξύ των νόμιμων και των νόθων κληρονόμων του αντιτίθεντο για εδάφη και εξουσία. Τη μερίδα της Αικατερίνης καθοδηγούσε ο Φραντσέσκο Μπαρμπαβάρα, κόμης της Βαλσέζια και μέλος του συμβουλίου επιτροπείας. Ωστόσο υπερίσχυσε η μερίδα του αντιπάλου της Φατσίνο Κάνε κοντοτιέρου. Αυτός, μαζί με τους νόθους γιους του Τζιαν-Γκαλεάτσο, δημιούργησαν αμφιβολίες για το πόσο πιστή στον Τζιαν-Μαρία ήταν η μητέρα του. Ο νεαρός δούκας πείστηκε για την προδοσία της Αικατερίνης, τη συνέλαβε στις 18 Αυγούστου 1404 και τη φυλάκισε στο κάστρο της στη Μόντσα, όπου απεβίωσε στις 17 Οκτωβρίου του έτους αυτού, υποτίθεται δηλητηριασμένη. Ήταν 43 ετών.

Ο γιος της Τζιαν-Μαρία δολοφονήθηκε το 1412 από μία ομάδα Γιβελλίνων (υποστηρικτών των Χοενστάουφεν) του Μιλάνου. Τον διαδέχθηκε ο δεύτερος γιος της Αικατερίνης, ο Φιλίππο-Μαρία, ως δούκας του Μιλάνου.

Οικογένεια

Παντρεύτηκε το 1380 τον εξάδελφό της Τζιαν-Γκαλεάτσο Βισκόντι δούκα του Μιλάνου και είχε τέκνα:

• Τζιαν-Μαρία 1388-1412, 2ος δούκα του Μιλάνου.
• Φιλίππο-Μαρία 1392-1447, 3ος δούκας του Μιλάνου. Νυμφεύτηκε τη Βεατρίκη Λάσκαρις ντι Τέντα, χήρα του Φατσίνο Κάνε. Την εκτέλεσε για μοιχεία. Από την ερωμένη του απέκτησε τη:
  • (νόθη) Μπιάνκα-Μαρία 1425-1468, παντρεύτηκε τον Φραγκίσκο Α΄ Σφόρτσα δούκα του Μιλάνου. Ήταν η τελευταία του Οίκου της και με τον γάμο της το Μιλάνο πέρασε στους Σφόρτσα.

Πρόγονοι

8. Ματτέο Α΄ Βισκόντι

4. Στέφανο Βισκόντι

9. Μπονακόσα Μπόρι

2. Μπερναμπό Βισκόντι

10. Μπερναμπό Ντόρια

5. Βαλεντίνα Ντόρια

11. Ελιένα Φιέσκι

1. Αικατερίνη Βισκόντι

12. Αλμπόινο Α΄ ντελα Σκάλα

6. Μαστίνο Β΄ ντελα Σκάλα

13. Βεατρίκη ντα Κορέτζιο

3. Βεατρίκη Ρεγκίνα ντελα Σκάλα

14. Ιάκωβος Α΄ ντα Καρράρα

7. Ταντέα ντα Καρράρα

15. Άννα Γκραντενίγκο

Πηγές

• Cawley, Charles (December 16, 2009). "Lords of Milan (Visconti), Medieval Lands". Medieval Lands Project. Hereford, England: Foundation for Medieval Genealogy. Retrieved November 30, 2010.