Ααρών

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ααρών
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση1396 π.Χ. (περίπου)[1]
Αρχαία Αίγυπτος
Θάνατος1274 π.Χ. (περίπου)[2]
Όρος Ααρών
Συνθήκες θανάτουφυσικά αίτια
Τόπος ταφήςΌρος Ωρ
ΕθνικότηταΔώδεκα φυλές του Ισραήλ
ΘρησκείαΜωσαϊκός Ιουδαϊσμός[3]
Eορτασμός αγίου1 Ιουλίου
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΧαναανικές γλώσσες
Πληροφορίες ασχολίας
ΙδιότηταKohen
προφήτης
Αξιοσημείωτο έργοΧρυσός Μόσχος[4]
Aaron's rod
Οικογένεια
ΣύζυγοςΕλισάβετ
ΤέκναΕλεάζαρ[5]
Ιθάμαρ[5]
Ναδάβ[5]
Αβιούδ[5]
ΓονείςΑμράμ και Ιωχαβέδ
ΑδέλφιαΜαριάμ
Μωυσής
ΣυγγενείςΚαάθ (παππούς)
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαΑρχιερέας του Ισραήλ
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Ααρών (εβραϊκά: אַהֲרֹן) ήταν υιός του Αμράμ και της Ιωχαβέδ και υπήρξε ο πρώτος Αρχιερέας του Ισραήλ. Καταγόταν από τη φυλή Λευί και ήταν μεγαλύτερος αδερφός του Μωυσή και της Μαριάμ. Νυμφεύτηκε την Ελισάβετ, με την οποία απέκτησε 4 γιούς: τον Ναδάβ, τον Αβιού, τον Ελεάζαρ και τον Ιθάμαρ..

Γεννήθηκε στην Αίγυπτο. Ήταν ικανός στον λόγο και αυτός ήταν ο λόγος που ο Μωυσής, που ήταν βραδύγλωσσος, όταν πήρε εντολή απ' τον Θεό να παρουσιαστεί στον Φαραώ και να του ζητήσει την απελευθέρωση του λαού του Ισραήλ, είχε μαζί του τον Ααρών. Αρχηγός βέβαια των Ισραηλιτών ήταν ο Μωυσής. Ο Ααρών ήταν ο βοηθός του. Η Παλαιά Διαθήκη τον ονομάζει δεξί χέρι και φωνή του Μωυσή. Ο Ααρών προσπάθησε να πείσει τον Φαραώ να αφήσει τους Ισραηλίτες να φύγουν για την πατρίδα τους. Ο Φαραώ αρνήθηκε κι έκανε ακόμα σκληρότερη την τυραννία. Ο Ααρών παρουσιάστηκε και πάλι στον Φαραώ. Μα αυτός και πάλι αρνήθηκε. Τότε ο Ααρών, με τη δύναμη του Θεού, άφησε το ραβδί του κι αυτό έγινε φίδι, που κινούσε απειλητικά τα γλωσσίδια του κατά του Φαραώ. Ο Ααρών το έπιασε από την ουρά και αυτό ξαναπήρε τη μορφή του ραβδιού.

Την άλλη μέρα ο Ααρών μπροστά στον Φαραώ άπλωσε το ραβδί του πάνω από τον ποταμό Νείλο. Τα νερά του ποταμού μεταβλήθηκαν σε αίμα, τα ψάρια ψόφησαν, οι άνθρωποι δεν είχαν νερό. Ο Φαραώ όμως έμεινε αλύγιστος. Θεωρούσε τα θαύματα αυτά πράξεις μαγικές. Μόνο όταν ενέσκηψαν οι δέκα πληγές, ο Φαραώ άφησε τους Ισραηλίτες να φύγουν.

Όταν έφτασαν στο όρος Σινά, υπήρξε απουσία του Μωυσή για σαράντα μέρες ώστε να παραλάβει τις δέκα εντολές. Η πολυήμερη απουσία του Μωυσή στην κορυφή του όρους έγινε αφορμή πρόκλησης αναταραχής μεταξύ του λαού, ο οποίος απαίτησε από τον Ααρών να του δώσει "θεούς" οι οποίοι να προπορεύονται κατά την πορεία στην έρημο. Τότε ο Ααρών κάτω από την πίεση του ανυπόμονου λαού υπέκυψε, κατασκεύασε χρυσό μοσχάρι (μόσχον χωνευτόν) από χρυσά κοσμήματα, και επέτρεψε τη λατρεία του. Με την επιστροφή του, ο Μωυσής εξοργίστηκε γι' αυτή την απιστία και κατέστρεψε το είδωλο. Αργότερα όμως επανήλθε η τάξη, όλοι μετάνοιωσαν για την ηθική τους κατάπτωση και έτσι ο Μωυσής μεσολάβησε για τη θεία συγχώρεση. Όμως, η αρχιερατική θέση του Ααρών και των απογόνων του αμφισβητήθηκε από τους Λευίτες και προέκυψε η ανάγκη επίκλησης της Θείας μαρτυρίας. Η ράβδος του Ααρών τοποθετήθηκε μέσα στη Σκηνή του Μαρτυρίου και άνθησε. Ο Ααρών αποδείχθηκε έτσι εκλεκτός του Θεού και του ανατέθηκαν ιερατικά καθήκοντα.

Το ταξίδι έπειτα συνεχίστηκε προς τη Γη της Επαγγελίας, ο Ααρών όμως δεν έφτασε ποτέ εκεί, τιμωρηθείς για τη λιποψυχία του κατά την πορεία μέσα στην έρημο. Κατ' εντολήν του θεού, οδηγήθηκε από τον Μωυσή στο όρος Ωρ μαζί με τον γιό του Ελεάζαρ. Εκεί, ο Μωύσής κατέστησε νέο αρχιερέα τον Ελεάζαρ. Ο Ααρών πέθανε σε αυτό το όρος σε ηλικία 123 ετών.

Η Εκκλησία εορτάζει τη μνήμη του Ααρών την Κυριακή των Προπατόρων και την 20ή Ιουλίου. Ο Ααρών αναφέρεται και στο Κοράνι με το όνομα Χαρούν.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Πάπυρος Λαρούς Μπριτάνικα, τ. 1, λήμμα "Ααρών"
  • Εγκυκλοπαίδεια Δομή, σ 19

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]