Έλενα Πέγκα
 |
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
 |
Αυτό το λήμμα βασίζεται αποκλειστικά σε αυτοβιογραφικά στοιχεία ή έχει γραφεί από τον ίδιο τον αναφερόμενο ή σχετιζόμενους με αυτόν. Mπορεί να περιλαμβάνει στοιχεία μη επαληθεύσιμα από τρίτες αξιόπιστες πηγές ή να μην είναι γραμμένο από ουδέτερη οπτική γωνία, ενώ είναι πιθανή και η σύγκρουση κινήτρων. Παρακαλούμε δείτε τη σχετική συζήτηση στη σελίδα συζήτησης του λήμματος. |
| Έλενα Πέγκα | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 1966[1] Θεσσαλονίκη |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Ελληνικά |
| Σπουδές | Πανεπιστήμιο της Νότιας Καλιφόρνιας Πανεπιστήμιο Γουέσλιαν[2] |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | σκηνοθέτρια θεατρική συγγραφέας σκηνογράφος βοηθός σκηνοθέτη |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Η Έλενα Πέγκα[3] είναι συγγραφέας και σκηνοθέτης θεάτρου. Θεατρικά της έργα[4] έχουν παρουσιαστεί σε πολλά θέατρα της Ελλάδας, όπως το Εθνικό Θέατρο, το ΚΘΒΕ, το Φεστιβάλ Αθηνών, το Ευρωπαικό Πολιτιστικό Κέντρο Δελφών, το Αμόρε, το Θέατρο του Νέου Κόσμου, τα Δημήτρια του Δήμου Θεσσαλονίκης, το Δημοτικό Θέατρο του Πειραιά, το ΔηΠΕΘΕ Καλαμάτας. Έργα της έχουν μεταφραστεί (και κάποια έχουν επίσης εκδοθεί) στα Ολλανδικά, Σουηδικά, Γερμανικά, Γαλλικά, Ιταλικά, Αγγλικά, Ισπανικά και έχουν παρουσιαστεί στο Σαν Φρανσίσκο, στη Νέα Υόρκη, στη Λισαβόνα, στην Ολλανδία, στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, στη Γαλλία, στο Λονδίνο.
Βιογραφικό[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη. Σπούδασε θέατρο και φιλοσοφία στο Πανεπιστήμιο Wesleyan στο Κονέτικατ των ΗΠΑ και πήρε το M.A. (σενάριο) με high honours από το University of Southern California του Λος Άντζελες. Στις ΗΠΑ έζησε 10 χρόνια, οπου ξεκίνησε την καριέρα της ανεβάζοντας έργα της σε πρωτοποριακά θέατρα της Νέας Υόρκης. Στην Ελλάδα επέστρεψε τη δεκαετία του 1990.
Έχει εκπροσωπήσει την Ελλάδα στο Φεστιβάλ του Σαράγεβο, (2012). Στο Fujairah International Monodrama Festival, στα Aραβικα Eμιρατα, (2005). Στο Hope & Glory Festival, στη Ζυρίχη το 2002. Στο Διεθνές Φεστιβάλ Θεάτρου του Bελιγραδιου (BITEF), στη Σερβια, το 1998. Στο Bay Area Playwrights’s Festival στο Σαν Φρανσίσκο το 1995. Στην 7η Mπιενάλε Nέων Δημιουργών της Eυρώπης, στη Λισαβόνα της Πορτογαλίας το 1994. Ήταν υπότροφος στην Μπιενάλε της Βόννης το 1998, στο Theater Treffen στο Βερολίνο το 2001, και στο IMEC στην Καέν της Γαλλίας το 2014. Επίσης, έχει συνεργαστεί με το MenagerieTheatre του Cambridge της Αγγλίας το 2005 & 2011.
Συμμετείχε στη συγγραφή του σεναρίου της βραβευμένης ταινίας του Λάκη Παπαστάθη "Το Μόνον της ζωής του Ταξιδείον" (Επίσημη συμμετοχή στο Διεθνές Φεστιβάλ του Τορόντο το 2001). Έχει διδάξει γραφή θεατρικού έργου στο Πανεπιστήμιο της Πάτρας, στο Εθνικό Κέντρο Βιβλίου στο Ελληνικό Κέντρο του Διεθνούς Ινστιτούτου Θεάτρου, στο Ίδρυμα Κακογιάννη και τώρα στο μεταπτυχιακό πρόγραμμα του Ελληνικού Ανοιχτού Πανεπιστημίου.
Εργογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
"Αυτή Θερινή" (πεζό) Αγρα
"Σκουώς Στιγμές Αντρικές Και Γυναικείες" (πεζό) Αγρα
"Βαλς Εξιτασιόν" (θεατρικό) Νεφελη[5]
"Η Καίτε Κόλλβιτς Παρουσιάζει μια Σύντομη Ιστορία Της Μοντέρνας Τέχνης[6]" (θεατρικό) Νεφέλη
"Τα Καινούργια Ρούχα Του Αυτοκράτορα" (θεατρικό) Οξυ
"3-0-1 Μεταφορές" (θεατρικό) Νεφελη
"Οταν Χορεύουν Οι Go-Go Dancers" (θεατρικό) Νεφέλη
"Η Nellys βγάζει βόλτα τον σκύλο της" (θεατρικό) Νεφέλη
"Ποιοί είναι οι Καινούργιοι Μας Φίλοι" (θεατρικό) Νεφελη
"Σφιχτές Ζώνες και Αλλα Δέρματα" (πεζό) Αγρα (Βραβείο Ιδρύματος Κώστα & Ελένης Ουράνη 2012)
"Γυναίκα Και Λύκος[7]", Κάπα Εκδοτική. Παρουσιάστηκε στα γαλλικά στο Φεστιβάλ «ECRIRE ET METTRE EN SCENE AUJOURD’HUI” στην Caen τον Μάη του 2014, με θίασο Γάλλων ηθοποιών. Στα ελληνικά παρουσιάστηκε Αρχειοθετήθηκε 2021-04-19 στο Wayback Machine. στο Φεστιβάλ της Θεσσαλονίκης Δημήτρια το 2014 και στη συνέχεια στο Δημοτικό Θέατρο του Πειραιά.
"Φόβος[8]", Κάπα Εκδοτική. Παρουσιάστηκε στο ΔΗΠΕΘΕ Καλαμάταςμ στο Νέο Θέατρο Βασιλάκου στην Αθήνα, στο ΔΗΠΕΘΕ ΚΑβάλας και στο Θέατρο Αυλαία της Θεσσαλονίκης τη σεζόν 2015-16.
¨Πορνοστάρ[9][10]¨, Κάπα Εκδοτική, παρουσιάστηκε[11] στο Φεστιβάλ Αθηνών το 2018.
"Αθήνα-Δελχί-Αθήνα", Εκδόσεις Αγρα, Μυθιστόρημα, 2019. [12]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 en
.wikipedia .org /wiki /Elena _Penga. - ↑ Ανακτήθηκε στις 8 Ιουλίου 2019.
- ↑ Κλεφτόγιαννη, Ιωάννα. «Ελενα Πέγκα: Είμαστε λαός ξενομανής και βαθιά συντηρητικός». popaganda.gr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Μαρτίου 2019.
- ↑ Πατσαλίδης, Σάββας. «Τα μικρά, τα καθημερινά και τα ασυνήθιστα στο θεατρικό έργο της Ελενας Πέγκα».[νεκρός σύνδεσμος]
- ↑ Τσατσούλης, Δημήτρης (Νοέμβριος 2019). «Δι-υφαίνοντας τις τέχνες-η ανοιχτή γραφή της Ελενας Πέγκα». harts.gr.
- ↑ Γεωργίου, Αντώνης (5 Νοεμβρίου 2017). «Ελενα Πέγκα: Η Κόλλβιτς έχει μόνο τις μνήμες της και το σώμα της». dialogos.com.
- ↑ Κακουριώτης, Σπύρος (23 Νοεμβρίου 2014). «Ελενα Πέγκα: Στην κοινωνία κυριαρχούν οι λύκοι, αλλά και τα πρόβατα». avgi.gr.[νεκρός σύνδεσμος]
- ↑ Μαστρογιαννίτης, Δημήτρης (20 Ιανουαρίου 2016). «Η Ελενα Πέγκα τα βάζει με τον "Φόβο"». athensvoice.gr.
- ↑ Τσατσούλης, Δημήτρης (1 Ιουλίου 2018). «Η αθέατη πλευρά της πορνογραφίας». imerodromos.gr.[νεκρός σύνδεσμος]
- ↑ Ρίζου, Αναστασία (13 Ιουνίου 2018). «Ελενα Πέγκα: Το ανθρώπινο σώμα βρίσκεται στο επίκεντρο του ενδιαφέροντός μου». culture now.gr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 Μαρτίου 2019.
- ↑ Χαραμή, Στέλλα (20 Ιουνίου 2018). «Ο Κωνσταντίνος Ρήγος και η Ελενα Πέγκα κοιτάζουν (ξανά) από την κλειδαρότρυπα». monopoli.gr.[νεκρός σύνδεσμος]
- ↑ Ανδρεαδάκης, Ορέστης (Ιανουάριος 2020). «Αθήνα-Δελχι-Αθήνα/ Η Γυναίκα που ταξιδεύει». literature.gr.